Szukaj
Szukaj

Scyntygrafia

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Scyntygrafia jest badaniem obrazowym, w którym narządy wewnętrzne człowieka zostają uwidocznione za pomocą izotopów promieniotwórczych. Celem jest ocena położenia, struktury, wielkości narządów wewnętrznych oraz przepływu krwi. To metoda w pełni bezpieczna, ponieważ podane izotopy po niedługim czasie zostają wydalone z organizmu.

Scyntygrafia

Zastosowanie kliniczne badania

Scyntygrafia służy do potwierdzania bądź wykluczania choroby niedokrwiennej serca. Uważa się, że jest obecnie jedną z najdokładniejszych metod nieinwazyjnych stosowanych w diagnostyce choroby wieńcowej.

Wykonanie badania jest szczególnie uzasadnione w niektórych przypadkach. Do tej grupy zaliczamy chorych, u których:

  • elektrokardiograficzny test wysiłkowy jest niediagnostyczny;
  • istnieje wysokie prawdopodobieństwo choroby niedokrwiennej serca (szczególnie wśród mężczyzn powyżej 50 roku życia z czynnikami ryzyka i typowymi objawami);
  • istnieje małe prawdopodobieństwo choroby niedokrwiennej serca, a wynik testu wysiłkowego jest dodatni (wówczas badanie scyntygraficzne wykonuje się jako weryfikację negatywną).

Dodatkowo badanie wykonuje się głównie w przypadku choroby nowotworowej (np. przy podejrzeniu przerzutów). Za pomocą scyntygrafii można uwidocznić przepływ hemoglobiny, żółci czy moczu.

Poza chorobami nowotworowymi i serca, do najczęstszych wskazań należą:

  • przewlekłe zapalenie wątroby;
  • powtarzające się zapalenie płuc;
  • nieprawidłowości w krążeniu płynu mózgowo-rdzeniowego;
  • choroby nerek;
  • krwawienia z przewodu pokarmowego.

Scyntygrafia serca

Stała się w ostatnich latach uznaną metodą w diagnostyce kardiologicznej. Znajduje zastosowanie przede wszystkim w chorobie niedokrwiennej serca. Jednak wykorzystywana jest również jako metoda monitorująca skuteczność terapii, ułatwiająca kwalifikację chorych do leczenia inwazyjnego czy prognozująca dalsze losy chorego.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Do podstawowych zalet metody zalicza się:

  • powtarzalność;
  • nieinwazyjność;
  • łatwość uzyskania wyników zarówno w warunkach spoczynkowych, jak i po wysiłku fizycznym.

Scyntygrafia opiera się głównie na rejestracji promieniowania pochodzącego z radioizotopów – substancji promieniotwórczych wprowadzanych do organizmu pacjenta. Wychwyt tej substancji przez komórki mięśnia sercowego umożliwia ocenę ukrwienia mięśnia sercowego. Natomiast retencja radioizotopu we krwi badanego pozwala na rejestrację przepływu krwi przez jamy serca i wnioskowanie o jego czynności mechanicznej.

Do badania wykorzystuje się gamma-kamerę, czyli specjalne urządzenie umożliwiające odbiór promieniowania znad badanego narządu. Dodatkowo eliminuje ono promieniowanie spoza badanego obszaru i pozwala na komputerową obróbkę uzyskanych obrazów.

Techniki i rodzaje scyntygrafii serca

Wyróżnia się 2 techniki badania:

  1. Scyntygrafię planarną (płaszczyznową) – polega ona na rejestracji promieniowania znad badanego narządu przez statyczną kamerę scyntylacyjną;
  2. CPECT (tomografię emisyjną pojedynczych fotonów) – promieniowanie rejestruje się przez obracającą się wokół pacjenta kamerę, natomiast otrzymane obrazy przetwarza się komputerowo. W rezultacie otrzymuje się szereg przekrojów badanego narządu.

W praktyce klinicznej wykorzystuje się 2 rodzaje badań scyntygraficznych serca:

  1. Scyntygrafię perfuzyjną – umożliwia ona ocenę ukrwienia mięśnia sercowego, a wynik opiera się na porównaniu perfuzji serca w spoczynku i podczas wysiłku.
  2. Angiokardiografię izotopową – polega na rejestracji przepływu krwi znakowanej podanym dożylnie radioizotopem przez duże naczynia klatki piersiowej oraz jamy serca. Badanie umożliwia ocenę objętości skurczowej i rozkurczowej lewej komory, ruchomości ścian i obliczenie frakcji wyrzutowej serca.

Przeciwwskazania do badań izotopowych

Jak w przypadku każdego badania, również tutaj można wymienić kilka podstawowych przeciwwskazań. Scyntygrafia zaliczana jest do badań bezpiecznych, jednak jej wykonania nie zaleca się w przypadku:

  • okresu ciąży, karmienia piersią lub podejrzenia ciąży;
  • znacznej otyłości (z powodu trudności z umieszczeniem pacjenta w skanerze PET);
  • ciężkiej oftalmopatii tarczycowej;
  • reakcji alergicznej na wprowadzany preparat z radioznacznikiem.


Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Dłużniewski M., Mamcarz A., Krzyżak P., Kardiologia Praktyczna dla lekarzy rodzinnych i studentów medycyny, Tom I, Wydawnictwo Akademia Medyczna, Warszawa 2002.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *