Więzadło pierścieniowate jest ważną strukturą w obrębie kończyny górnej, odpowiadającą głównie za wzmacnianie i uzupełnianie panewki kostnej stawu łokciowego. Jego wytrzymałość zmniejsza ryzyko m.in. zwichnięcia tego stawu. Warto zaznaczyć, że w ciele człowieka znajduje się jeszcze jedno więzadło o tej samej nazwie, a mianowicie więzadło pierścieniowate strzemiączka w uchu.
Więzadło pierścieniowate kości promieniowej
Więzadło pierścieniowate kości promieniowej (łac. ligamentum anulare radii) otacza głowę kości promieniowej, biegnąc przy tym od przedniego do tylnego brzegu wcięcia promieniowego kości łokciowej. Tak naprawdę jest ono składową więzadła pobocznego bocznego stawu łokciowego. To wachlarzowate więzadło rozciągające się od przednio-dolnego brzegu nadkłykcia bocznego kości ramiennej, zakręcające następnie w odcinku dalszym. Więzadło poboczne boczne składa się z 3 części, a są nimi:
- więzadło pierścieniowate kości promieniowej;
- więzadło poboczne promieniowe;
- więzadło poboczne łokciowe boczne.
Wszelkie uszkodzenia którejkolwiek z tych struktur skutkują niestabilnością tylno-boczną stawu łokciowego.
Więzadło pierścieniowate strzemiączka
Więzadło pierścieniowate strzemiączka (łac. ligamentum anulare stapedis) jest jednym z kilku więzadeł mocujących kosteczki słuchowe, a są nimi:
- młoteczek;
- kowadełko;
- strzemiączko.
Jak wskazuje nazwa, omawiane więzadło łączy brzegi podstawy strzemiączka z brzegami okienka owalnego. Ciekawostką jest, że strzemiączko stanowi najmniejszą kość ciała ludzkiego, ponieważ ma długość zaledwie 3 mm. Z kolei okienkiem owalnym nazywa się otwór w ścianie błędnikowej jamy bębenkowej (w kości skroniowej).
Więzadło pierścieniowate strzemiączka przyjmuje okrężny kształt, a wzmocnione jest warstewką tkanki chrzęstnej na brzegach podstawy strzemiączka. Dodatkowe wzmocnienie zaobserwować można również na brzegach okienka owalnego oraz na powierzchni przedsionkowej podstawy strzemiączka.
Więzadło – czym jest?
Mianem więzadeł w anatomii określa się silne, wytrzymałe połączenia tkanki łącznej zlokalizowane pomiędzy dwoma kośćmi. Pomagają one ustabilizować staw i zwiększają dopasowanie powierzchni stawowych względem siebie, tym samym przeciwdziałając zwichnięciom, skręceniom czy podwichnięciom. W przypadku więzadeł stawowych wyróżnia się:
- więzadła torebkowe (przebiegające w ścianie torebki stawowej);
- więzadła zewnątrztorebkowe;
- więzadła wewnątrztorebkowe.
Inne więzadła mogą łączyć kości poza stawami.
Warto zaznaczyć, że więzadła są z reguły mało elastyczne, ponieważ ich głównym zadaniem jest właśnie wspieranie i stabilizowanie stawów. Jeśli dojdzie więc do naderwania ich lub zwiększenia rozciągnięcia, tracą one swoją funkcję, co negatywnie przekłada się na biomechanikę danego stawu.
Polecane produkty:
|
Wałek igłowy – aplikator wieloigłowy
Wałek igłowy to aplikator przeznaczony do wykonywania masażu na różne części ciała. Wysoka efektywność znalazła zastosowanie w kompleksowej terapii różnych schorzeń, a także profilaktyce ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Drake R., Vogl A., Mitchell A., Anatomia. Podręcznik dla studentów, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2016.
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
