Niedowidzenie połowicze (zwane również hemianopią) jest konsekwencją przerwania ciągłości dróg wzrokowych, upośledzenia ich funkcji bądź uszkodzenia ośrodków zmysłowych zlokalizowanych w obrębie mózgowia. Wyróżniamy kilka rodzajów niedowidzenia połowiczego, a objawami tej patologii są zaburzenia widzenia o różnym charakterze i nasileniu. Niedowidzenie połowicze jest poważnym uszczerbkiem na zdrowiu.
Rodzaje niedowidzenia połowiczego
Rodzaje niedowidzenia połowiczego różnią się między sobą przyczynami i obrazem klinicznym. Są to:
- niedowidzenie połowicze dwuskroniowe;
- niedowidzenie połowicze dwunosowe;
- niedowidzenie połowicze jednoimienne.
Niedowidzenia połowicze dwuskroniowe charakteryzują się tym, że pacjent każdym okiem widzi obiekty całkowicie prawidłowo, jeśli znajdują się one po stronie nosowej. Nie jest jednak w stanie dostrzec przedmiotów zlokalizowanych z boku względem jego kierunku spojrzenia. Niedowidzenie połowicze dwunosowe ma miejsce wówczas, gdy guz obrośnie skrzyżowanie nerwu wzrokowego. Natomiast niedowidzenie połowicze jednoimienne występuje przy uszkodzeniach pasma wzrokowego, a wówczas źrenica nie reaguje na światło.
Niedowidzenie połowicze – przyczyny
Uszkodzenia zlokalizowane w obrębie skrzyżowania nerwów wzrokowych zazwyczaj powodują powstawanie ubytków dwuskroniowych. Uszkodzenia okolicy potylicznej zwykle skutkują powstawaniem identycznych ubytków w obu polach widzenia, natomiast te dotyczące samej drogi wzrokowej skutkują różnymi jednoimiennymi ubytkami pola widzenia. Płat potyliczny zaopatrzony jest jednak podwójnie naczyniowo, dlatego zawał tej okolicy może oszczędzać lub uszkadzać biegun potyliczny. Konsekwencją jest analogicznie oszczędzanie bądź utrata centralnej części pola widzenia po stronie niedowidzenia połowiczego. W sytuacjach całkowitego niedowidzenia połowiczego jednoimiennego (czego przyczyną może być uszkodzenie dowolnego miejsca) ostrość wzroku w każdym oku powinna nadal zostać zachowana, ponieważ zaoszczędzone pole widzenia obejmuje w tym wypadku także obszar plamki.
Jak w skrócie wygląda to w praktyce? Otóż niedowidzenie połowicze dwuskroniowe wskazujące na ucisk skrzyżowania wzrokowego od dołu, podczas diagnostyki może sugerować między innymi:
Ucisk skrzyżowania wzrokowego od góry może wskazywać na:
- czaszkogardlaka;
- guza komory trzeciej.
O niedowidzeniu połowiczym jednoimiennym mówimy, gdy ucisk występuje na paśmie wzrokowym tuż za skrzyżowaniem. Najczęściej jest wynikiem przebytego udaru mózgu, choć może również wskazywać na guz mózgu.
Niedowidzenie połowicze – diagnostyka
W celu zdiagnozowania omawianej patologii konieczne jest szczegółowe badanie okulistyczne, aby wykluczyć inne możliwe przyczyny. Najskuteczniejszym badaniem wciąż pozostaje jednak perymetria, czyli ocena pola widzenia wykonywana przy użyciu specjalnego urządzenia. Dzięki niej możemy zbadać zdolność widzenia obiektów znajdujących się w wielu różnych punktach i tym samym sporządzić dla każdego oka mapę pokazującą te obszary, z których impulsy wzrokowe nie trafiają do mózgu. Niekiedy konieczne mogą być dalsze badania, np. tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny.
Wstępnie można wysnuć pewne wnioski już po występujących objawach. Przykładowo, gdy pojawi się niedowidzenie połowicze i porażenie po tej samej stronie, czemu jednocześnie towarzyszą obniżenie ostrości wzroku, słuchu, smaku i powonienia, można podejrzewać krwotok mózgowy. W niektórych sytuacjach ułatwia to diagnostykę, zawężając pole poszukiwań.
Niedowidzenie połowicze – leczenie
Niestety, bezpośrednie leczenie wtórnego objawu (niedowidzenia połowiczego) nie jest możliwe. Chory wymaga terapii choroby podstawowej, która spowodowała tą patologię, np. leczenia zmian poudarowych. Tylko wtedy ma szansę na poprawę wzroku.
Zobacz również: Rehabilitacja po udarze mózgu.
Polecane produkty:
|
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Mazur R., Świerkocka-Miastowska M., Udar mózgu – pierwsze objawy, Choroby Serca i Naczyń, 2/2005.
- Riordan-Eva P., Hoyt W., Neurookulistyka.
- DuBois L., Badania okulistyczne, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2010.
