Bradykinina to peptyd zbudowany z 9 reszt aminokwasowych. Jest jednocześnie hormonem tkankowym z rodziny kinin. Pełni w organizmie człowieka bardzo ważne funkcje, a bez jego odpowiedniej ilości niemożliwe byłoby istnienie. W ludzkim ciele bradykinina występuje powszechnie w osoczu krwi i w większości tkanek.
Fizjologia bradykininy
Bradykinina powstaje w organizmie człowieka wskutek działania proteaz, które fizjologicznie występują w pocie, ślinie czy wydzielinach gruczołów wydzielania zewnętrznego. W osoczu krwi krążą prekursory tego hormonu, nazywane bradykininogenami. Są one nieaktywne, jednak gdy dotrą w miejsce zapotrzebowania, na drodze odszczepienia fragmentów tworzy się bradykinina, czyli postać aktywna związku. Najpierw jednak bradykininogen przekształca się w lizylobradykininę, a dopiero później w swoją ostateczną formę.
Zidentyfikowano 2 receptory bradykininy: B1 i B2. Ich reszty aminokwasowe są w 36% podobne, oba są receptorami serpentynowymi sprzężonymi z białkiem G. Receptor B1 może uczestniczyć w działaniu kinin, w wywoływaniu bólu, natomiast receptory B2 mają dużą homologię z receptorami H2 i występują w wielu różnych tkankach, niemal w całym ciele człowieka.
Za co odpowiada bradykinina?
Największe ilości bradykininy w tkankach stwierdza się w momencie objęcia ich procesem zapalnym. Bradykinina ma największe znaczenie w odniesieniu do układu krwionośnego, ponieważ rozszerza naczynia krwionośne i zwiększa przepuszczalność naczyń włosowatych. Wskutek tego pojawia się miejscowy obrzęk, wzrost ciepłoty ciała w danym miejscu oraz zaczerwienienie. Są to klasyczne objawy stanu zapalnego. Z kolei rozszerzenie naczyń krwionośnych powoduje spadek ciśnienia tętniczego. To jednak nie wszystkie funkcje tego hormonu. Do pozostałych zaliczamy:
- zwiększanie wydzielania katecholamin z nadnerczy;
- wywoływanie kurczenia się mięśni gładkich narządów wewnętrznych, np. macicy czy jelit (wszystkich poza naczyniami krwionośnymi, których ściany również są mięśniówką gładką);
- drażnienie zakończeń nerwowych, co wywołuje dolegliwości bólowe o charakterze pieczenia.
Udowodniono, że bradykinina uczestniczy w reakcjach alergicznych i zapalnych. Trwają badania naukowe mające potwierdzić związek bradykininy ze stanem zdrowia nerek. Istnieje teza, że hormon ten może być lekiem na wiele chorób nerek, ponieważ rozszerza tętniczki doprowadzające krew do kłębuszków zlokalizowanych w części przyrdzeniowej kory nerki. Wpływa więc na funkcję śródbłonka naczyń w obrębie nerek.
Polecane produkty:
|
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Konieczny G., Posadzy-Małaczyńska A., Tykarski A., Działania niepożądane inhibitorów konwertazy angiotensyny, Choroby Serca i Naczyń, 3/2006.
- Ganong W., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
- Traczyk W., Fizjologia człowieka w zarysie, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
