Nasieniowód (łac. ductus deferens) stanowi przedłużenie najądrza i jest męskim narządem rozrodczym. To właśnie przez niego podczas wytrysku pod dużym ciśnieniem przechodzi nasienie do cewki moczowej. Można zatem stwierdzić, że jego podstawową rolą jest stanowienie kanału wyprowadzającego nasienie, przez co możliwe jest zapłodnienie kobiety podczas aktu seksualnego.
Nasieniowód – budowa
Długość nasieniowodu wynosi 50-60 cm, a jego początkowy odcinek jest bardzo kręty. Stanowi mniej więcej 2/3 całej długości przewodu. W budowie ściany nasieniowodu wyróżnia się następujące części:
- błona zewnętrzna – bogato unaczyniona, zbudowana z tkanki łącznej włóknistej, w której przebiegają pasma tkanki łącznej sprężystej. Układają się okrężnie i podłużnie;
- błona mięśniowa – bardzo gruba, zapewniająca sztywność i twardość ściany nasieniowodu;
- błona śluzowa – blada, układająca się w kilka niskich fałdów podłużnych, które wpuklają się do światła przewodu. Podczas poszerzania jego światła (przy wytrysku) fałdy te wygładzają się.
Na dnie pęcherza moczowego znajduje się prawy i lewy koniec nasieniowodu, który sięga od miejsca skrzyżowania z moczowodem do wejścia do gruczołu krokowego. Zewnętrznie jest wrzecionowato rozszerzony, dlatego otrzymał nazwę bańki. Posiada budowę gruczołowatą. Główne światło bańki otoczone jest małymi komorami, które noszą nazwę uchyłków bańki. Podobnie jak pęcherzyki nasienne leżące bocznie od baniek nasieniowodów, są one gruczołami, których wydzielina pobudza ruchliwość plemników, choć w mniejszym stopniu niż wydzielina gruczołu krokowego.
Przy końcu bańki nasieniowodu pojawia się przewód wytryskowy. Do jego początku wiedzie pęcherzyk nasienny. Prawy i lewy przewód leżą tuż obok siebie, u swojego końca obejmując nieparzyste, szczelinowate i podłużne wpuklenie o głębokości 1 cm – tzw. łagiewkę sterczową. Każdy z nich uchodzi drobną szczelinką na wzgórku nasiennym i są one mocno oplecione splotami żylnymi i włóknami sprężystymi.
Zobacz również: Spermatogeneza.
Nasieniowód – unaczynienie
Nasieniowód zaopatruje tętnica nasieniowodu, która w miednicy mniejszej odchodzi od tętnicy biodrowej wewnętrznej. Dodatkowo otrzymuje on gałązki z tętnicy odbytniczej środkowej i tętnicy odbytniczej dolnej oraz tętnicy pęcherzowej dolnej.
Nasieniowód – unerwienie
Nerwy nasieniowodu pochodzą ze splotu podbrzusznego dolnego. W obrębie błony zewnętrznej oplatają one nasieniowód delikatnym splotem czuciowym i autonomicznym. Ich pobudzenie generowane jest przez ośrodek wytryskowy rdzenia kręgowego na odcinku lędźwiowym.
Funkcje nasieniowodu
Nasieniowód odpowiada głównie za szybkie przemieszczanie się nasienia bogatego w plemniki z najądrzy do narządu rodnego kobiety. Poboczną funkcją jest produkowanie wydzieliny stymulującej delikatnie ruch plemników, przez co mogą one przemieszczać się jeszcze sprawniej.
Polecane produkty:
|
Omega 3
Olej Omega 3 to czysty, 100% naturalny produkt pozyskiwany z rośliny o nazwie Pachnotka zwyczajna (Perilla frutescens). Tłoczony jest na zimno co sprawia, że zachowuje wszystkie, cenne składniki. Stanowi m.in. wsparcie dla mózgu ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom II, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
- Szpinda M., Anatomia prawidłowa człowieka tom 1-4. Podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2022.
