Erekcja (łac. erectio) to usztywnienie i powiększenie niektórych narządów w następstwie zwiększonego dopływu krwi. Najczęściej tego terminu używa się w odniesieniu do męskiego prącia, choć zdolność osiągania erekcji wykazują także np. łechtaczka u kobiet.
Co powoduje erekcję?
Erekcję powoduje pobudzenie mechanoreceptorów zlokalizowanych na męskich narządach płciowych. Zarówno erekcja, jak i ejakulacja mogą jednak pojawić się bez pobudzenia mechanicznego. Seksualnie podniecające myśli, spojrzenia, dźwięki, emocje oraz sny mogą zainicjować pobudzenie seksualnie, a nawet doprowadzić do orgazmu zarówno u mężczyzny, jak i kobiety. Dodatkowo niezwiązana z podnieceniem seksualnym erekcja prącia towarzyszy fazie snu REM.
Przebieg erekcji
Erekcja rozpoczyna się rozszerzeniem tętniczek penisa. Podczas gdy tkanka jamista penisa napełnia się krwią, żyły zostają uciśnięte, blokując odpływ krwi i nadając przez to organowi turgor. Ośrodki nerwowe w lędźwiowych odcinkach rdzenia kręgowego zostają zaktywowane przez impulsy dopływające z genitaliów i dróg zstępujących, które powodują erekcję w odpowiedzi na psychologiczne bodźce erotyczne.
Eferentne włókna przywspółczulne znajdują się w miednicznych nerwach trzewnych. Wydzielają one prawdopodobnie acetylocholinę i VIP jako kontransmiter towarzyszący. W miednicznych nerwach trzewnych lokalizują się również włókna nieadrenergiczne niecholinergiczne. Zawierają one duże ilości syntazy NO – enzymu, który katalizuje proces tworzenia tlenku azotu. Z kolei tlenek azotu aktywuje cyklazę guanylanową, co wpływa na zwiększenie wytwarzania ilości cGMP, który jest silnym wazodilatatorem.
Podsumowując, kluczowym czynnikiem wpływającym na erekcję jest tlenek azotu. W najprostszej postaci odruch erekcyjny rozpoczyna się od pobudzenia dotykowego mechanoreceptorów w żołędziu prącia lub innych strefach erogennych. Dalszy przebieg procesu prezentuje się następująco:
- neurony czuciowe wysyłają sygnały do ośrodka integrującego w rdzeniu, który hamuje współczulną aktywację zwężającą tętniczki prącia;
- jednocześnie zwiększenie aktywności przywspółczulnej pobudza syntezę tlenku azotu, który aktywnie rozszerza tętniczki prącia;
- kiedy krew tętnicza napływa do otwartych przestrzeni tkanki wzwodowej, uciska biernie żyły i zatrzymuje krew;
- tkanka erekcyjna powoduje pogrubienie, usztywnienie i wydłużenie prącia w ciągu 5-10 sekund.
Prawidłowo erekcja kończy się współczulnymi impulsami powodującymi skurcz naczyń, wysyłanymi do tętniczek prącia.
Znaczenie erekcji
Erekcja umożliwia prawidłowe, komfortowe odbycie stosunku płciowego. Mężczyzna tylko podczas erekcji jest w stanie wprowadzić członka do dróg rodnych kobiety, aby w efekcie mogło dojść do zapłodnienia. Erekcja ma zatem duże znaczenie w planowaniu potomstwa i rozmnażaniu się, aby utrzymać ciągłość gatunku.
Podsumowując, kluczowym elementem udanej kopulacji jest zdolność mężczyzny do osiągnięcia i utrzymania erekcji. Pobudzenie seksualne wywołane przez bodźce dotykowe i psychologiczne wyzwala rdzeniowy odruch erekcji, który podlega kontroli wyższych ośrodków w mózgu. Erekcja ściśle wiąże się z ejakulacją.
Czym jest ejakulacja?
Ejakulacja to dwuetapowy odruch rdzeniowy, który obejmuje emisję (przemieszczenie się nasienia do cewki moczowej) i ejakulację właściwą (wyrzucenie nasienia z cewki moczowej w momencie osiągnięcia orgazmu).
Orgazm w męskim akcie seksualnym współistnieje z emisją plemników i ejakulacją. Emisja jest to przemieszczanie się plemników z nasieniowodu do cewki moczowej, gdzie łączą się z wydzielinami gruczołów pomocniczych, tworząc nasienie. Przeciętna objętość nasienia wynosi 3 mL (zakres 2-6 mL), z czego mniej niż 10% to plemniki. Podczas ejakulacji nasienie z cewki moczowej jest wydalane na zewnątrz przez serię szybkich skurczów mięśni z towarzyszącym odczuciem intensywnej przyjemności.
Zaburzenia erekcji
Niemożność uzyskania lub utrzymania erekcji prącia jest nazywana zaburzeniem erekcji lub impotencją. Zaburzenie erekcji jest dużym problemem, ponieważ niemożność uzyskania lub utrzymania erekcji zakłóca akt seksualny zarówno u mężczyzn, jak i kobiet. Przyczyny organiczne (psychologiczne i anatomiczne) obejmują zaburzenia neurologiczne i hormonalne, niewydolność naczyń, a także skutki działania leków. Różne stany psychologiczne mogą przyczyniać się do występowania zaburzeń erekcji. Przyczyny zaburzeń erekcji dzielimy na organiczne i psychologiczne.
Bibliografia
- Lew-Starowicz Z., Diagnostyka różnicowa zaburzeń erekcji, Seksuologia Polska, 2/2005.
- Rabijewski M., Papierska L., Etiopatogeneza i leczenie zaburzeń erekcji, Geriatria Polska, 1/2007.
- Ganong W., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017.
- Silverthorn D., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
Polecane produkty:
|
Spirulina 100% naturalna
Spirulina platensis - alga o niebiesko-zielonej barwie. Dostarcza kompleks niezwykle ważnych składników odżywczych takich jak m.in. białko, witaminy, minerały, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Wspomaga regulację metabolizmu … Zobacz więcej... |
|
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
