Hioscyna to antagonista ośrodkowych i obwodowych receptorów muskarynowych. Wykazuje działanie przeciwwydzielnicze i rozkurczowe, wpływa również na ośrodkowy układ nerwowy. Jest lekiem dostępnym bez recepty.
Jak działa hioscyna?
Jak wspomniano we wstępie, hioscyna działa przeciwwydzielniczo i rozkurczowo. W zakresie motoryki przewodu pokarmowego działa antagonistycznie do metoklopramidu. To lek szczególnie przydatny w wymiotach z towarzyszącym bólem kolkowym. Butylobromek hioscyny nie przechodzi przez barierę krew-mózg i nie ma ośrodkowego działania przeciwwymiotnego. Zwykle stosuje się 20-60 mg/dl.
Należy uwzględnić wpływ omawianej substancji na ośrodkowy układ nerwowy. Wykazano, że hioscyna działa silnie depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy – powoduje nadmierną senność i zaburzenia pamięci. W związku z takim działaniem nie zaleca się kierowania pojazdami mechanicznymi w trakcie leczenia.
Po spożyciu hioscyna wchłania się w układzie pokarmowym niecałkowicie, w niewielkim stopniu wiążąc się następnie z białkami osocza. Dostępność biologiczna preparatu jest więc stosunkowo niska, ponieważ wynosi zaledwie 1%. Mimo tego, w miejscu działania, czyli w układzie pokarmowym, osiągnięte stężenie miejscowe jest duże. Hioscyna posiada zdolność przenikania przez łożysko i do mleka kobiecego.
Wskazania
Hioscynę zaleca się w przypadku stanów skurczowych mięśni gładkich przewodu pokarmowego, wewnątrzwydzielniczego i moczowo-płciowego, czyli głównie przy:
- zaburzeniach czynnościowych w obrębie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych;
- bolesnych skurczach żołądka;
- kolce jelitowej;
- zespole jelita drażliwego;
- ostrych dolegliwościach bólowych dróg żółciowych;
- kolce żółciowej;
- bolesnym miesiączkowaniu;
- kolce nerkowej;
- stanach skurczowych związanych z kamicą moczowodową.
Preparaty zawierające butylobromek hioscyny są dostępne bez recepty. Należy jednak ostrożnie się z nimi obchodzić, ponieważ mogą wywoływać działania niepożądane.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazaniem do stosowania hioscyny jest przede wszystkim ciąża. Preparat poprzez działanie rozkurczowe w obrębie mięśni gładkich może spowodować poronienie. Do pozostałych przeciwwskazań zaliczamy między innymi:
- jaskrę z zamykającym się kątem przesączania;
- zaparcia atoniczne;
- niedrożność porażenną jelit;
- zwężenie przełyku, wpustu żołądka lub odźwiernika;
- zwężenie szyi pęcherza moczowego;
- gorączkę;
- tachykardię i inne choroby serca przebiegające z zaburzeniami jego rytmu.
W przypadku gorączki nie należy sięgać po hioscynę, ponieważ hamuje ona czynność gruczołów potowych. To z kolei może doprowadzić do przegrzania organizmu i licznych, bardzo poważnych konsekwencji zdrowotnych. Natomiast do przeciwwskazań względnych należą nadczynność tarczycy oraz niskie ciśnienie krwi. U tych pacjentów decyzję o rozpoczęciu stosowania omawianego leku podejmuje lekarz.
Interakcje z innymi lekami
Hioscyna może nasilać działanie leków przeciwdepresyjnych, przeciwhistaminowych, przeciwpsychotycznych. Jednoczesne przyjmowanie hioscyny i antagonistów dopaminy może zmniejszać skuteczność obu tych leków w kontekście układu pokarmowego. Należy pamiętać, że lek ten może nasilać tachykardię wywołaną przez leki beta-adrenergiczne. Dodatkowo hioscyna może osłabiać perystaltykę jelit i zmniejszać lub opóźniać wchłanianie innych leków.
Hioscyna – skutki uboczne
Należy mieć na uwadze ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z przyjmowaniem hioscyny. Zdarzają się one jednak stosunkowo rzadko. Niezbyt często pojawia się suchość w jamie ustnej i zmniejszenie wydzielania potu. Mogą wystąpić zmiany skórne, takie jak świąd czy pokrzywka. Bardzo rzadko obserwuje się zatrzymanie moczu.
Polecane produkty:
|
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, tom II, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Korbut R., Olszanecki R., Wołkow P., Jawień J., Farmakologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
- Rajtar-Cynke G., Farmakologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Lublin 2015.
