Rodzaje kontrastów w rezonansie magnetycznym mają spore znaczenie dla wyników badania. Dobiera się je w zależności od zastosowanej techniki radiologicznej oraz drogi podania. Przykładowo, w tomografii komputerowej zazwyczaj stosuje się kontrast pozytywny, oparty na solach baru i jodu. Natomiast w rezonansie podany kontrast dzieli się na pozytywny i negatywny, ponieważ posiada pewne właściwości magnetyczne.
Co to jest kontrast?
Kontrast (inaczej środek kontrastujący) to substancja podawana dożylnie lub doustnie przed wykonaniem badania. Jej celem jest zwiększanie wartości diagnostycznej uzyskanego obrazu, ponieważ powoduje wychwycenie kontrastu przez tkanki i tym samym wzmocnienie sygnału w tych obszarach. Podsumowując, kontrast ma zdolność do pochłaniania promieniowania, dzięki czemu cieniuje obraz otrzymywany w badaniach i znacznie poprawia jego czytelność. Uwidacznia szczegóły budowy struktur, którymi mogą być zarówno całe tkanki, jak i poszczególne narządy.
Rodzaje kontrastów w rezonansie
Do popularnych kontrastów wykorzystywanych w rezonansie magnetycznym zaliczamy:
- pozytywny;
- negatywny;
- rozpuszczalny w wodzie;
- nierozpuszczalny w wodzie.
Środki kontrastujące negatywne mają niski współczynnik pochłaniania promieniowania. Zalicza się do nich np. tlen, dwutlenek węgla, podtlenek azotu czy gazy szlachetne. Zazwyczaj wykorzystuje się je do do badań układu tętniczego, natomiast w połączeniu z mieszanką substancji cieniujących do badania przewodu pokarmowego. Z kolei środki pozytywne znacznie bardziej pochłaniają promieniowanie niż tkanki ciała, zalicza się do nich głównie bar i jod. Mogą być rozpuszczalne w wodzie, jak i nierozpuszczalne. Nierozpuszczalne w wodzie podaje się bezpośrednio do narządu, doustnie lub doodbytniczo. Zaś rozpuszczalne doustnie lub dożylnie, jednak stosuje się je stosunkowo rzadko.
W rezonansie magnetycznym najczęściej stosuje się środki gadolinowe, które (w porównaniu ze środkami jodowymi używanymi w tomografii) rzadko są przyczyną anafilaksji. Zaś w uzasadnionych przypadkach mogą być podawane nawet kobietom w ciąży.
Kontrast w rezonansie – skutki uboczne
Środki kontrastujące wprowadzane do organizmu stanowią zewnętrzny bodziec, który nie zawsze jest dobrze tolerowany przez człowieka. Mogą pojawić się działania niepożądane, które wcale nie są takie rzadkie. Do łagodnych skutków ubocznych zaliczamy:
- wymioty;
- nudności;
- uczucie niepokoju;
- rumień;
- delikatna pokrzywka;
- świąd skóry.
Skutkami ubocznymi o umiarkowanej intensywności są:
Z kolei nieco rzadziej mogą pojawić się działania niepożądane ciężkie, które zagrażają zdrowiu i życiu pacjenta. Są to:
- drgawki;
- zatrzymanie oddechu;
- zatrzymanie akcji serca;
- zaburzenia rytmu serca.
Zazwyczaj ciężkie reakcje organizmu wynikają z nadwrażliwości na środki kontrastujące. W grupie ryzyka znajdują się ponadto osoby z astmą lub atopią. Reakcje o przebiegu łagodnym są krótkotrwałe i samoistnie przemijają.
Polecane produkty:
|
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Cieszanowski A., Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego w onkologii, Onkologia w Praktyce Klinicznej, 2/2013.
- Cichocka M., Techniki obrazowania rezonansu magnetycznego (MR), Inżynier i Fizyk Medyczny, 6/2015.
