Ruchy pląsawicze są charakterystycznym objawem chorób neurologicznych o podłożu pląsawiczym, wśród których wyróżnia się m.in. choroba Huntingtona. Należą do ruchów mimowolnych, co oznacza, że nie możemy ich w żaden sposób spowolnić lub zatrzymać. Brak kontroli nad ruchami pląsawiczymi sprawia, że ich leczenie staje się niezwykle trudnym problemem, a wystąpienie ich znacząco utrudnia codzienne funkcjonowanie pacjenta.
Kiedy występują ruchy pląsawicze?
Ruchy pląsawicze najczęściej występują w przebiegu następujących chorób i schorzeń:
- choroba Huntingtona;
- zespół Retta;
- choroba Wilsona;
- ataksja Friedreicha;
- niektóre typy ataksji rdzeniowo-móżdżkowej;
- neuroakantocytoza;
- schorzenia, w przebiegu których gromadzi się żelazo w strukturach ośrodkowego układu nerwowego;
- choroby mitochondrialne.
Warto wyróżnić również nieco rzadsze przyczyny, takie jak:
- zakażenie wirusem HIV;
- przyjmowanie niektórych leków, głównie doustnych środków antykoncepcyjnych, środków przeciwpadaczkowych oraz przeciwpsychotycznych;
- przebyte udary mózgu;
- powikłania zakażeń paciorkowcami (wówczas rozpoznaje się tak zwaną pląsawicę Sydenhama);
- toczeń rumieniowaty układowy oraz inne choroby autoimmunologiczne;
- celiakia;
- policytemia.
Przyczyn jest wiele, dlatego przy pojawieniu się ruchów pląsawiczych tak duże znaczenie ma szczegółowa diagnostyka. Leczeniem tego typu schorzeń zajmuje się neurolog.
Ruchy pląsawicze – objawy
Ruchy pląsawicze w pierwszej kolejności pojawiają się w obrębie twarzy, po czym przechodzą niżej na kończyny górne, a następnie na kończyny dolne. Mogą mieć różny charakter – zmienny, chaotyczny, nasilający się pod wpływem silnych emocji, bądź nakładający się na ruchy dowolne. Ich przebieg zależy od rodzaju choroby oraz objętej patologią części ciała. Jeśli ruchy pląsawicze dotyczą twarzy, pacjent ma trudności z wysławianiem się. Przy zajęciu kończyn górnych utrudniona staje się koordynacja ruchów i wykonywanie ruchów precyzyjnych, natomiast przy zajęciu kończyn dolnych chód staje się niezgrabny lub wręcz niemożliwy do wykonania.
Nazwa ruchów pląsawiczych pochodzi od łacińskiego słowa choreus, co w tłumaczeniu oznacza taniec. Wybrano tę nazwę ze względu na fakt, że obecność omawianej patologii rzeczywiście przypomina taniec. Ruchy pląsawicze mogą przypominać kroki taneczne, są nieskoordynowane i pojawiają się niespodziewanie, bez żadnych objawów poprzedzających. Ciężko nad nimi zapanować, zwykle nie jest to możliwe.
Leczenie ruchów pląsawiczych
Mimo znacznego postępu medycyny w ostatnich latach wciąż nie znaleziono metod, które umożliwiałyby leczenie przyczynowe ruchów pląsawiczych. Oznacza to, że nie jest możliwe ich całkowite pozbycie się. Wykorzystuje się jedynie leczenie objawowe, które ma na celu załagodzenie ich nasilenia oraz ewentualnie opóźnianie ataków. Zwykle są to odpowiednio dobrane leki, przy odstawieniu leków wywołujących napady ruchów mimowolnych. Warto skorzystać z pomocy poradnictwa genetycznego.
Rokowania zależą od rodzaju pląsawicy i od jej dokładnych przyczyn. Przykładowo, w przypadku choroby Huntingtona rokowania są niepomyślne, ponieważ choroba rozwija się wraz z upływem czasu i nie można niczym zahamować jej postępu. Ruchy pląsawicze będą się nasilać, ostatecznie uniemożliwiając choremu normalne poruszanie się. Z kolei jeśli ruchy pląsawicze pojawiły się jako działanie niepożądane przyjmowania określonych leków, rokowania są dobre. Wystarczy odstawić przyjmowane preparaty po konsultacji z lekarzem.
Polecane produkty:
|
Omega 3
Olej Omega 3 to czysty, 100% naturalny produkt pozyskiwany z rośliny o nazwie Pachnotka zwyczajna (Perilla frutescens). Tłoczony jest na zimno co sprawia, że zachowuje wszystkie, cenne składniki. Stanowi m.in. wsparcie dla mózgu ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Honczarenko K., Pląsawice – patogeneza, diagnostyka, leczenie, Polski Przegląd Neurologiczny, 4/2008.
- Kozak-Putowska D., Iłżecka J., Piskorz J., Wójcik G., Problemy zdrowotne chorych na chorobę Huntingtona i ich wpływ na codzienne funkcjonowanie chorego, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2/2016.
