Wirus HIV (ang. Human Immunodeficiency Virus) to ludzki wirus niedoboru odporności. Może powodować rozwój AIDS, czyli nabytego zespołu niedoboru odporności.
Wirus HIV a AIDS
Wiele osób myli oba pojęcia, co jest błędem. Wirus HIV stanowi bowiem przyczynę rozwoju AIDS. Nie jest chorobą, lecz czynnikiem jej powstawania. AIDS natomiast to nie pojedyncza choroba, tylko zespół różnych schorzeń, które atakują osoby zarażone wirusem HIV.
Wiele tych dolegliwości atakuje również osoby zdrowe, jednak w ich przypadku nie zagrażają one zdrowiu i życiu. Dla chorego z niedoborem odporności pozornie błahe choroby mogą nawet zagrażać życiu.
Drogi zakażenia wirusem HIV
Wyróżnia się 3 drogi, którymi można zarazić się omawianym wirusem:
- kontakty płciowe bez zastosowania zabezpieczenia (prezerwatywy);
- kontakt z krwią osoby zakażonej, np. poprzez powtórne stosowanie igieł, transfuzję krwi. Tą drogą łatwo można się zarazić w studiach tatuaży czy nawet gabinetach dentystycznych;
- w trakcie ciąży, podczas porodu czy karmienia piersią – matka może przekazać wirusa dziecku.
Jednocześnie należy pamiętać, że podanie ręki, przytulanie czy nawet całowanie osoby chorej nie powoduje zakażenia. Błędne i niepoprawne jest piętnowanie osób chorych, ponieważ przy zachowaniu ostrożności (np. pilnowaniu, aby się nie skaleczyć i stosowaniu prezerwatyw podczas stosunków seksualnych) mogą one prowadzić względnie normalne życie i utrzymywać stosunki towarzyskie.
Jakie są objawy zakażenia HIV?
Zakażenie wirusem HIV rozpoczyna się zazwyczaj bezobjawowo. Dopiero po około 4 tygodniach pojawiają się pierwsze objawy ostrej infekcji, takie jak:
- powiększenie węzłów chłonnych – najczęściej w obrębie szyi, pod pachami i w pachwinach;
- brak apetytu;
- spadek masy ciała;
- podwyższenie temperatury, co utrzymuje się dłużej niż 7 dni;
- objawy grypopodobne.
Wymienione wyżej objawy nie są specyficzne, w związku z czym pacjent często myli je ze zwykłą grypą i bagatelizuje. Stwarza to zagrożenie dla jego zdrowia, ponieważ w przypadku HIV najważniejsza jest wczesna diagnostyka. Utrzymują się one do 2 tygodni.
Po 2-6 miesiącach od momentu zakażenia można wykryć u chorego przeciwciała anty-HIV. Wówczas liczba zakażonych komórek jest wciąż niewielka, dlatego rozpoczęcie leczenia na tym etapie rokuje bardzo dobrze.
Po upływie kilku lat zauważa się znaczne osłabienie systemu immunologicznego, czemu towarzyszy pojawienie się wszystkich objawów chorobowych AIDS. Organizm chorego staje się całkowicie bezbronny w stosunku do infekcji i zakażeń. Do typowych objawów zalicza się wówczas:
- półpasiec;
- nawracające opryszczki;
- nowotwory złośliwe;
- zespół otępienny;
- duszności;
- ciężkie biegunki;
- gwałtowne wahania nastroju i zaburzenia pamięci;
- silne bóle głowy.
Zauważa się ogólnoustrojowe wyniszczenie organizmu.
Leczenie HIV
Obecnie stosuje się mieszankę leków antyretrowirusowych, które określa się mianem HAART. Dobór poszczególnych leków w takiej mieszance jest indywidualny dla każdego pacjenta, ponieważ bierze się pod uwagę jego wiek, płeć, ogólny stan zdrowia, a także przebyte wcześniej choroby czy wykonywany zawód. Chociaż efektem terapii nie jest całkowite zniszczenie wirusa w organizmie człowieka, to dochodzi do sprowadzenia liczby jego cząstek we krwi do bardzo niskiego poziomu. Sytuacja ta natomiast umożliwia odbudowę układu odpornościowego człowieka.
Wczesna diagnostyka jest niezwykle ważna, gdyż umożliwia szybkie wdrożenie leczenia. To z kolei poprawia rokowania chorego i przyczynia się do wydłużenia życia. Opiekę nad pacjentami sprawują wyspecjalizowane ośrodki, których lista znajduje się na stronie internetowej Krajowego Centrum do spraw AIDS.
Chorym osobom zaleca się regularne uczęszczanie na wizyty do psychologa. Zwykle nie wykazują oni chęci do opowiadania o swojej chorobie osobom z otoczenia, a wsparcie bliskich jest niezwykle ważne. Warto zatem wtajemniczyć najbliższe osoby, a także zapoznać się z innymi chorymi.
Niestety nie istnieje lek, który wyleczyłby pacjenta i zlikwidował wirusa z jego organizmu. Jednak prawidłowy styl życia, regularne kontrole i przyjmowanie leków sprawia, że choroba nie jest szczególnie odczuwalna.
Bibliografia
- Wałkowska-Iwańska K., Co musisz wiedzieć o HIV i AIDS, Warszawa 2014.
- Janiszewska E., Pluta D., Dobosz T., Ocena stanu wiedzy młodych ludzi na temat HIV/AIDS, Alergia Astma Immunologia, 24/2019.
- Kałdon B., Wybrane aspekty problematyki zakażenia wirusa HIV i choroby AIDS a młodzież jako grupa szczególnego ryzyka, Forum Pedagogiczne UKSW, 1/2011.
Polecane produkty:
|
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
