Diagnozowanie twarzy

Diagnozowanie twarzy umożliwia stwierdzenie po jej wyglądzie wielu ważnych informacji. Mogą one przydać się do diagnozowania zdrowia zarówno psychicznego, jak i fizycznego człowieka. Ponadto stan skóry zależy od jej posiadacza tj. od tego, czy dba o jej kondycję (makijaż, opalanie i podobne zabiegi mogą po latach zostawić ślad na skórze), ale może wpłynąć na niego także szereg chorób.

Diagnozowanie twarzy

Twarz jest diagnostycznym odbiciem lustrzanym naszego stanu zdrowia psychicznego i fizycznego. Rozpoznanie twarzy miało już swój początek w czasach starożytnych i jest jedną z najstarszych form diagnozy. Nawet dziś odgrywa główną rolę w medycynie chińskiej. I nie bez powodu. W efekcie wszystko co dzieje się w organizmie ma swoje ostateczne odzwierciedlenie na twarzy. Tak więc można ujrzeć nie tylko aktualny stan psychiczny (rozpoznany z twarzy), ale również mogą to być dość istotne wnioski co do stanu całego ciała.

Za każdą twarzą kryje się „życie prywatne”

Każda twarz jest indywidualna i przypisana do danej osoby. Wynika częściowo z dziedziczności, a częściowo z indywidualnych doświadczeń czy postępowań, które zbierają się i sumują w trakcie całego życia. Podobnie jak w przypadku stref odruchowych na stopach, podobne regiony znajdują się także na twarzy. Są związane z odpowiednimi narządami. Oto kilka przykładów:

• końcówka nosa jest przypisana do serca;
• grzbiet nosa pomiędzy brwiami wiąże się z układem nerwowym;
• nos i policzki opisują płuca, serce, układ krążenia;
• nozdrza reprezentują oskrzela.

Wykrywanie problemów

Kompleksowy terapeuta widząc twarz pacjenta jest w stanie odczytać obraz sytuacji zdrowotnej, może więc dostrzec wszystkie nieprawidłowości. Pomocne do diagnozy są również:

• kształt twarzy;
• cera;
• obecność zmarszczek;
• dołeczki.

W rezultacie lekarz na tej podstawie powinien udzielić informacji o zaburzeniach fizycznych lub zdemaskować stan psychiczny pacjenta. Przykładowo:

• obrzęk i cienie wskazują na zakłócenia w obszarze pęcherza lub nerek;
• opuchnięte powieki są dowodem na problemy z sercem lub skłonnością do obrzęków;
• spuchnięta dolna warga wskazuje na problemy trawienne;
• spuchnięta górna warga uwidacznia problemy żołądkowe.

Człowiek w trakcie swojego życia zbiera pewne doświadczenia. W efekcie na twarzy powstają zmiany emocjonalne po przeżytych traumach czy sytuacjach stresowych. Ma to duże znaczenie w diagnozowaniu twarzy, ponieważ może to powodować nadużycie organu odpowiedzialnego za tę emocję. Przykładowo płuca są emocją żalu, zaś obszarem reprezentującym płuca są policzki. Kolejnym przykładem mogą być także linie między brwiami, które odpowiadają za stan wątroby. Emocje powiązane z tym organem to złość i gniew.

Twarz a wiek człowieka

Każde doświadczenie z życia wpisuje się w charakterystykę twarzy w określonych miejscach. Są to zazwyczaj bruzdy i linie. Doświadczenia pierwszych 14 lat można przeczytać na uszach. Z kolei każde następne lata pozostawiają ślady na określonych partiach twarzy:

• 20 lat – czoło;
• 30 lat – oczy;
• 40 lat – pod oczami;
• 50 lat – między ustami a nosem;
• 60 lat – poniżej podbródka.

	Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej...
	Kwas hialuronowy na stawy i skórę Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Vistara H., Diagnozowanie chorób z twarzy, Wydawnictwo RM, Warszawa 2014.