Mięsień guziczny (łac. musculus coccygeus) to parzyście występujący, bardzo krótki i wąski mięsień, którego nazwa pochodzi od jego połączenia z kością guziczną (zwaną także kością ogonową). Razem z mięśniem gruszkowatym (leżącym bezpośrednio nad mięśniem guzicznym), zamyka tylną część miednicy kostnej. Ma duże znaczenie szczególnie w urologii i ginekologii.
Mięsień guziczny – przebieg
Mięsień guziczny przyczepia się do grzbietowej części mięśnia dźwigacza odbytu. Jego przyczepy można przedstawić następująco:
- przyczep początkowy (pp) – boczna krawędź kości guzicznej, trzy najbliżej zlokalizowane kręgi krzyżowe;
- przyczep końcowy (pk) – kolec kulszowy, więzadło krzyżowo-kolcowe.
To niewielki mięsień o nieco trójkątnym kształcie.
Mięsień guziczny – funkcje
Mięsień guziczny ma duże znaczenie w fizjologicznym procesie defekacji. Po zakończeniu wypróżniania się, jego napięcie przyciąga odchyloną dogrzbietowo kość ogonową ponownie w stronę dobrzuszną. Podobna sytuacja ma miejsce po porodzie siłami natury. Ponadto mięsień ten stanowi mięśniowe domknięcie przy tylnej ścianie miednicy, współtworząc przeponę miednicy. Jego funkcja ma przede wszystkim charakter statyczny.
Unerwienie
Mięsień guziczny (wspólnie z mięśniem dźwigaczem odbytu) unerwia gałęzie odchodzące bezpośrednio od splotu krzyżowego.
Unaczynienie
Unaczynienie mięśnia guzicznego pochodzi od tętnicy krzyżowej bocznej, która stanowi odgałęzienie tętnicy biodrowej wewnętrznej.
Ćwiczenia mięśnia guzicznego
Mięsień guziczny wchodzi w skład przepony miednicy, a więc mięśni dna miednicy. Można go wzmacniać świadomymi ćwiczeniami mięśni Kegla, jednak nie wyczujemy przy tym jego ruchu. Czynność mięśnia guzicznego opiera się na statycznych napięciach, wszystkie ćwiczenia będą więc ćwiczenia izometryczne. Chcąc skupić się właśnie na tym konkretnym mięśniu, należy odnosić się głównie do okolic środka ścięgnistego i odbytu. Trening mięśni dna miednicy według koncepcji BeBo rozdziela ćwiczenia dla poszczególnych warstw mięśniówki, co jest praktyczne i umożliwia stopniowanie trudności.
Jednym z przykładowych ćwiczeń może być przyjęcie pozycji stojącej na lekko ugiętych kolanach, wykonanie delikatnego tyłopochylenia miednicy (przyciągnięcie spojenia łonowego ku górze), a następnie spokojne oddychanie, kierując wdychane powietrze aż do przepony miednicy. Wystarczy wyobrazić sobie silne gazy, które chcemy powstrzymać. Na każdy wdechu, gdy powietrze kieruje się do dna miednicy wyobrażamy sobie, że gazy opuszczają nasze ciało. Z kolei każdy wydech to delikatne zaciśnięcie mięśnia zwieracza odbytu i wzmocnienie tyłopochylenia miednicy. Przytrzymujemy napięcie do końca wydechu, a następnie, na kolejnym wdechu, rozluźniamy mięśnie.
Zainteresował Cię ten temat?
Wyżej przybliżyliśmy tematykę mięśnia związanego z bardzo ważnym działem fizjoterapii jakim jest uroginekologia. Jeżeli chcesz rozwijać się w tym temacie i wiedzieć jak prowadzić pacjentów uroginekologicznych, najlepszym rozwiązaniem jest zdobycie wiedzy bezpośrednio u specjalistów, w rozszerzonym zakresie na certyfikowanych szkoleniach, gdzie uzyskuje się szczegółowe informacje o technikach fizjoterapeutycznych i ich wykorzystaniu u pacjentów.
Kod rabatowy na kurs Trening dna miednicy BeBo
Z tego względu, specjalnie dla czytelników Portalu Fizjoterapeuty wynegocjowaliśmy 10% zniżki na kursy i szkolenia prowadzone przez certyfikowanych instruktorów BeBo Polska. W celu uzyskania zniżki podczas zapisów (telefonicznie lub przez stronę www.bebotrening.pl) wystarczy podać kod: FIZJOTERAPEUTY
Polecane produkty:
|
Wałek igłowy – aplikator wieloigłowy
Wałek igłowy to aplikator przeznaczony do wykonywania masażu na różne części ciała. Wysoka efektywność znalazła zastosowanie w kompleksowej terapii różnych schorzeń, a także profilaktyce ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
- Tanzberger R., Kuhn A., Mobs G., Baumgartner U., Dno miednicy – fizjologia, patologia, diagnostyka i leczenie, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2020.
