Mięsień strzałkowy długi (łac. musculus fibularis longus) należy do grupy bocznej mięśni goleni. Rozpina się między częścią górną i boczną goleni, a kością I śródstopia.
Topografia
Mięsień strzałkowy długi leży powierzchownie po stronie bocznej goleni – u góry na strzałce, u dołu zaś na mięśniu strzałkowym krótkim. Do przodu graniczy z mięśniem prostownikiem długim palców, z kolei do tyłu z mięśniem płaszczkowatym.
U góry i w głębi, poniżej głowy kości strzałkowej, część górna mięśnia przykrywa nerw strzałkowy wspólny, który dzieli się tu na 2 gałęzie końcowe.
Mięsień strzałkowy długi – budowa
pp:
mięsień strzałkowi długi rozpoczyna się dwiema częściami.
Pierwsza, górna część, odchodzi od:
- kłykcia bocznego kości piszczelowej;
- torebki stawu piszczelowo-strzałkowego;
- głowy strzałki.
Z kolei część druga, dolna, rozpoczyna się:
- poniżej głowy strzałki na powierzchni bocznej;
- na odpowiednich częściach przegrody międzymięśniowej przedniej i tylnej;
- na powięzi goleni.
Przez szczelinę między obiema częściami przechodzi nerw strzałkowy wspólny. Dalej, włókna mięśniowe o pierzastym układzie kierują się dalej ku dołowi i na połowie wysokości goleni przechodzą w płaskie ścięgno. Przebiega ono w podłużnym wyżłobieniu ścięgna mięśnia strzałkowego krótkiego.
Następnie, oba ścięgna biegną razem ku dołowi i do tyłu. W bruździe po stronie tylnej kostki bocznej objęte są wspólną pochewką maziową ścięgna i przytwierdzone zgrubiałym pasmem powięzi goleni, tzw. troczkiem górnym mięśni strzałkowych.
Oba ścięgna owijają się wokół kostki, przebiegają poniżej kostki na więzadle piętowo-strzałkowym i kierują się na powierzchnię boczną kości piętowej. Tutaj oba ścięgna rozchodzą się.
Dolne ścięgno mięśnia układa się w rowku kostnym pod bloczkiem strzałkowym kości piętowej, umocowane przez zgrubiałe pasmo powięzi grzbietowej stopy, tzw. troczek dolny mięśni strzałkowych. Dalej, podąża ku brzegu bocznemu stopy.
pk:
ścięgno końcowe mięśnia strzałkowego długiego przyczepia się obok przyczepu mięśnia piszczelowego przedniego, na kości klinowatej przyśrodkowej i na guzowatości I kości śródstopia.
Czynność mięśnia
Mięsień strzałkowy długi jest najsilniejszym mięśniem nawrotnym stopy, gdyż unosi jej brzeg boczny oraz opuszcza brzeg przyśrodkowy. Z ruchem tym łączy się ruch odwodzenia stopy.
Współdziałanie mięśnia strzałkowego długiego i mięśnia piszczelowego przedniego usztywnia sklepienie stopy, a nawet może je zwiększyć.
Ze względu na to, że mięsień strzałkowy długi biegnie do tyłu od kostki bocznej, nie jest on zginaczem grzbietowym stopy, jak pozostałe mięśnie tej grupy. Współpracując z grupą tylną zginają stopę podeszwowo. Przypuszczalnie, to pionowa postawa ciała i dwunożny chód były przyczyną przekształcenia się mięśni strzałkowych w zginacze podeszwowe, jak również silnego rozwoju kostki bocznej.
Ciekawostką jest, że jeszcze u wielu ssaków ścięgna mięśni strzałkowych biegną do przodu od słabo rozwiniętej kostki bocznej.
Zobacz również: Stopa – stawy, więzadła i mięśnie.
Unaczynienie
Unaczynienie mięśnia pochodzi od tętnicy strzałkowej i tętnicy piszczelowej przedniej.
Unerwienie
Mięsień strzałkowy długi unerwia nerw strzałkowy powierzchowny.
Polecane produkty:
|
Plastry do kinesiotapingu
Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej... |
|
Plastry kinesiotaping
Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.
- Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2013.
