Interferon to złożona substancja białkowa produkowana przez leukocyty, fibroblasty oraz limfocyty. Jej główną funkcją jest hamowanie replikacji wirusów penetrujących wnętrze komórek, pełni jednak wiele innych biologicznie ważnych roli. Omawiane związki odkryto w roku 1957.
Czym jest interferon?
Interferony są niskocząsteczkowymi glikoproteinami, zaliczanymi do grupy cytokin. To wbrew pozorom bardzo obszerna grupa związków, ponieważ wyróżnia się 3 typy, które posiadają dodatkowo wiele podtypów. Przykładowo, w grupie I znajdują się między innymi interferony alfa i beta, syntezowane kolejno przez leukocyty i fibroblasty. Z kolei w grupie II znajdują się między innymi interferony gamma, produkowane przez komórki NK i limfocyty T.
Funkcje interferonów
Interferony pełnią zarówno funkcje parakrynowe, jak i autokrynowe. Przede wszystkim:
- działają immunomodulacyjnie;
- angażują się w odpowiedź przeciwwirusową i antynowotworową;
- uczestniczą w regulacji oddziaływań międzykomórkowych;
- modulują szlaki wewnątrzkomórkowe, zwiększając tym samym wydajność mechanizmów odpowiedzi swoistej i nieswoistej.
Interferony są niezbędne do utrzymania i zachowania prawidłowej, wysokiej odporności. Zarówno upośledzenie budowy i czynności tych związków, jak również zaburzenia funkcjonowania ich receptorów, przyczyniają się do wzrostu podatności na infekcje bakteryjne, wirusowe i zakażenia pasożytnicze. Innymi słowy, odgrywają główną rolę w regulacji odpowiedzi immunologicznej w infekcjach różnego rodzaju.
Interferony w medycynie
Interferony od dawna były popularne w medycynie, do tej pory przeprowadzono wiele różnych badań z ich wykorzystaniem, z czego zdecydowana większość dała wspaniałe rezultaty. Obecnie interferony są wykorzystywane w różnych dziedzinach medycyny. Ze względu na swoje właściwości służą między innymi do leczenia zespołu Churga-Strauss, stwardnienia rozsianego oraz niektórych nowotworów. W połączeniu z retinoidami, interferony powodują regresję zaawansowanej postaci raka płaskonabłonkowego skóry oraz raka szyjki macicy. Dodatkowo hamują proliferację komórek śródbłonka naczyń, znajdując zastosowanie w terapii naczyniaków oraz czerniaka.
Duże znaczenie w medycynie ma zastosowanie interferonów w połączeniu z rybawiryną w leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu C. Obecnymi efektami takiej terapii jest uzyskanie trwałej odpowiedzi przeciwwirusowej po pół roku od zakończenia leczenia.
Skutki uboczne
Zastosowanie interferonów nie pozostaje bez zmian w organizmie. Nasilenie i rodzaj skutków ubocznych zależy od dawki podania leku i częstotliwości. Najczęściej zauważa się gorączkę i bóle stawów, czyli objawy grypopodobne. Ich przyczyną jest nagłe uwolnienie cytokin, które następnie pobudzają receptory podwzgórza. Do poważnych działań niepożądanych długotrwałego stosowania interferonów zalicza się:
- retinopatię;
- cukrzycę;
- niektóre choroby autoimmunologiczne;
- zaburzenia psychiczne;
- nadmierne wypadanie włosów;
- wysypkę skórną.
Powyżej wymieniono skutki uboczne wewnętrznego stosowania interferonów. Stosowanie miejscowe może skutkować zmianami w obrębie skóry czy śluzówki.
Przeciwwskazania
Ze względu na wywoływanie dużych zmian fizjologicznych oraz ewentualne skutki uboczne, interferony nie mogą być stosowane przez każdego. Do głównych przeciwwskazań zalicza się:
- niekontrolowaną depresję i psychozy;
- padaczkę;
- autoimmunologiczne zapalenie wątroby;
- niewyrównaną cukrzycę;
- stężenie kreatyniny w organizmie powyżej 1,5 mg/dl;
- chorobę niedokrwienną serca;
- ciążę;
- niekontrolowaną przewlekłą obturacyjną chorobę płuc.
Innymi często wymienianymi, aczkolwiek względnymi przeciwwskazaniami, są: choroba alkoholowa, choroby naczyń mózgu, uzależnienia od substancji psychoaktywnych oraz sarkoidoza.
Polecane produkty:
|
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Głobińska A., Kowalski M., Interferon alfa: perspektywy zastosowania w leczeniu wirusowych zakażeń dróg oddechowych, Alergia Astma Immunologia, 2/2013.
- Kułakowska A., Drozdowski W., Leczenie interferonami beta i octanem glatirameru a spowolnienie progresji niesprawności u chorych na stwardnienie rozsiane, Polski Przegląd Neurologiczny, 4/2014.
