Szukaj
Szukaj

Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC)

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC) jest zespołem wtórnym do wielu różnych stanów klinicznych. Jego istota polega na uogólnionej aktywacji procesu krzepnięcia krwi, połączonej z aktywacją lub zahamowaniem fibrynolizy.

 

Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego – definicja

W wyniku uogólnionego wykrzepiania krwi:

  • powstają mnogie zakrzepy w mikrokrążeniu i (rzadziej) w obrębie dużych naczyń, będące przyczyną niedokrwiennego uszkodzenia wielu narządów;
  • następuje zużycie płytek krwi, fibrynogenu i innych czynników krzepnięcia, a ich niedobór we krwi krążącej objawia się skazą krwotoczną.

Szacuje się, że DIC występuje u 1 na 1000 hospitalizowanych osób. W piśmiennictwie rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe klasyfikuje się czasem nie jako oddzielne zaburzenie, ale objaw. Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego polega na aktywacji układu krzepnięcia, powstaniu licznych zakrzepów w mikrokrążeniu i stopniowym zużyciu czynników krzepnięcia, co w ostatniej fazie prowadzi do spontanicznych krwotoków.

Przyczyny

Podłożem zaburzeń obserwowanych w DIC jest nadmierne pobudzenie trombogenezy z jednoczesnym upośledzeniem funkcji układu fibrynolizy. Do głównych przyczyn tego schorzenia można zaliczyć:

  • posocznicę;
  • urazy, szczególnie rozległe, wielonarządowe lub z zatorami tłuszczowymi;
  • uszkodzenia narządów wewnętrznych, np. ostre zapalenie trzustki;
  • nowotwory złośliwe;
  • powikłania położnicze, w tym przedwczesne oddzielenie łożyska i zatorowość płynem owodniowym;
  • malformacje naczyniowe, np. duże tętniaki aorty;
  • reakcje poprzetoczeniowe i odrzucania przeszczepionego narządu.

Do uogólnionej aktywacji krzepnięcia może dojść poprzez działanie cytokin w ogólnoustrojowej odpowiedzi zapalnej, np. na posocznicę czy duży uraz. Cytokiny prozapalne powodują upośledzenie funkcji antykoagulacyjnej układu białka C, aktywację płytek krwi i zahamowanie fibrynolizy. Ponadto przyczyną może być pojawienie się we krwi krążącej czynników prokoagulacyjnych, np. w powikłaniach położniczych i nowotworach.

Objawy

Przebieg kliniczny DIC zależy od tego, czy schorzenie przyjmuje postać ostrą czy przewlekłą. Postać ostra przebiega z silnymi krwawieniami, między innymi z ran pooperacyjnych, błon śluzowych nosa, jamy ustnej, dróg rodnych czy miejsc wkłucia donaczyniowego. Często towarzyszy temu niedokrwienne uszkodzenie narządów wewnętrznych – najczęściej pod postacią niewydolności nerek, wątroby lub zaburzeń wymiany gazowej w płucach.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Innymi objawami ostrego zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego są wstrząsy bądź zajęcie ośrodkowego układu nerwowego. Z kolei przewlekła postać choroby przebiega stosunkowo łagodnie z niewielkimi objawami skazy krwotocznej, która objawia się np. krwawieniami z nosa.

Podsumowując, przebieg kliniczny DIC zależy od choroby podstawowej, która z różną siłą upośledza procesy hemostazy oraz od funkcji fizjologicznych mechanizmów wyrównujących zaburzenia hemostazy.

DIC – diagnostyka

W ostrej postaci schorzenia występuje małopłytkowość, a także zmniejszenie w osoczu stężenia fibrynogenu i innych czynników krzepnięcia krwi. Natomiast w przewlekłej postaci wyniki badań zazwyczaj są prawidłowe – liczba płytek może być jedynie nieznacznie zmniejszona. Zwiększa się jednak stężenie wskaźników aktywacji krzepnięcia.

Rozpoznanie ustala się na podstawie wyników badań laboratoryjnych, w określonym kontekście klinicznym. Konieczne jest wykrycie choroby, która spowodowała uogólnioną aktywację krzepnięcia krwi. Jednorazowe oznaczenia parametrów hemostazy mają ograniczone znaczenie z powodu małej czułości i swoistości, bardziej pomocne są oznaczenia seryjne. Jednocześnie należy zróżnicować DIC z zakrzepową plamicą małopłytkową i pierwotną hiperfibrynogenolizą.

Leczenie zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego

Najważniejsze jest leczenie choroby podstawowej, np. posocznicy. Następnie lekarz skupia się na przetoczeniu preparatów krwiopochodnych oraz heparyny. Stosowanie heparyny budzi jednak wiele wątpliwości ze względu na liczne przeciwwskazania do jej zastosowania. Decyzję o podaniu tej substancji zawsze podejmuje lekarz. Innymi podawanymi substancjami są inhibitory fibrynolizy czy koncentraty inhibitorów krzepnięcia.

Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego o ostrym przebiegu stanowi bezpośrednie zagrożenie życia, a rokowanie zależy od choroby podstawowej.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Tom II, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
  2. Windyga J., Patofizjologia, rozpoznawanie i leczenie rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego, Hematologia, 4/2011.
  3. Kalwas-Śliwińska M., Degórska B., Ostrzeszewicz M., Jurka P., Bonecka J., Zespół rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego (DIC) u pacjentów z posocznicą, Życie Weterynaryjne, 3/2016.
  4. Chyżyński B., Sikorska-Fic B., Niewiadomska E., Matysiak M., Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego w ostrych białaczkach – patofizjologia, obraz kliniczny, diagnostyka oraz leczenie, Nowa Pediatria, 3/2018.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *