Szukaj
Szukaj

Rotawirusy

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Rotawirusy to rodzaj wirusów należący do rodziny Reoviridae. Rotawirusy posiadają charakterystyczny podwójny kapsyd, który nadaje im wygląd koła w obrazie mikroskopowym. Są one przyczyną szeregu chorób, zwłaszcza zapalenia jelit i żołądka (najczęściej u dzieci do 2. roku życia).

Rotawirusy

Jak zbudowane są rotawirusy?

Budowa rotawirusów jest bardzo charakterystyczna. Jak wspomniano, posiadają one kapsyd składający się z warstwy zewnętrznej i wewnętrznej. Genom zaś składa się z dwuniciowego RNA podzielonego na 11 segmentów, przy czym segmenty te wykazują różną szybkość migracji. Wirion rotawirusa zbudowany jest z 4 głównych rodzajów białek strukturalnych:

  • VP4 i VP7 – budują zewnętrzną część kapsydu, przy czym VP4 stanowi wirusową hemaglutyninę. Na powierzchni VP4 lokalizują się dodatkowo epitopy dla przeciwciał neutralizujących wirus. Z kolei VP7 zajmuje około 90% powierzchni wirionu. To główny antygen decydujący o serotypie;
  • VP6 – buduje wewnętrzną część kapsydu i stanowi około 50% całkowitej masy wirionu;
  • VP2 – buduje wewnętrzną warstwę otaczającą genom rotawirusa.

Rotawirusy nie posiadają w swojej budowie osłonki lipidowej, przez co nie ulegają zniszczeniu pod wpływem działania rozpuszczalników lipidów. Ze względu na taką budowę i właściwości rotawirusy wykazują cechy zakaźności w przedziale pH 3-9. W wyniku działania enzymów proteolitycznych, takich jak np. trypsyna, znacznie wzrasta zakaźność rotawirusów. Ich zakaźność można zredukować jednak używając środków dezynfekcyjnych, jak np. alkohol etylowy, formalina czy lizol.

Jak działają rotawirusy?

Rotaworusy są przenoszone drogą kropelkową oraz pokarmową. Z tego względu można się nimi zakazić między innymi podczas:

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina
  • bezpośredniego kontaktu z zakażoną osobą, np. dotykając jej przedmioty czy mając kontakt z wydzielinami;
  • pożycia zanieczyszczonych pokarmów lub wody;
  • wdychania powietrza, w którym unoszą się cząstki rotawirusa;
  • kontaktu z wydzieliną dróg oddechowych osoby chorej, np. gdy taka osoba kaszle czy kicha.

Infekcja rotawirusowa potrzebuje od 2 do 4 dni na wylęgnięcie. W pierwszej kolejności patogeny te uszkadzają dojrzałe enterocyty (komórki jelita) środkowego oraz końcowego odcinka kosmków jelitowych. W efekcie powstaje stan zapalny dotyczący żołądka oraz jelit.

Objawy zakażenia rotawirusami

Choroba trwa od 4 do 10 dni, przy czym w niektórych przypadkach może przedłużać się nawet do kilku tygodni. Taka infekcja manifestuje się przede wszystkim:

Najczęściej zakażenie przebiega łagodnie. Jeśli jednak zauważa się ciężki przebieg, zwykle towarzyszy mu odwodnienie organizmu wraz z zaburzeniami wodno-elektrolitowymi. Ciekawostką jest, że rotawirusy są zdolne do produkcji niestrukturalnej proteiny NSP4, którą uważa się za pierwszą zdefiniowaną wirusową enterotoksynę.

Leczenie infekcji rotawirusowej

Postępowanie w przypadku zakażeń rotawirusami jest jedynie objawowe, ponieważ nie ma leku, który zadziałałby bezpośrednio na czynnik sprawczy zakażenia. Ważne jest utrzymanie prawidłowego stanu nawodnienia pacjenta oraz uzupełnianie niedoborów elektrolitowych. Zazwyczaj stosuje się tak zwane doustne płyny nawadniające (DPN), które można podawać już od pierwszej chwili po wystąpieniu biegunek. Płyny te podaje się często, małymi porcjami.

Bibliografia

  1. Korycka M., Epidemiologia zakażeń rotawirusowych u dzieci, Przegląd Epidemiologiczny, 55/2001.
  2. Oleksy M., Koligot K., Dryś A., Gościniak G., Występowanie rotawirusów i adenowirusów u dzieci z objawami biegunki na terenie Dolnego Śląska, Hygeia Public Health, 4/2015.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *