Otoskleroza to choroba ucha środkowego i ucha wewnętrznego, w przebiegu której dochodzi do błędnego rozrostu i usztywnienia tkanki kostnej wokół strzemiączka (jednej z kosteczek słuchowych). To usztywnienie sprawia, że strzemiączko przestaje prawidłowo przewodzić dźwięki, co prowadzi do postępującego niedosłuchu. Diagnostyką i leczeniem problemu zajmuje się lekarz otorynolaryngolog.
Otoskleroza – przyczyny
Mechanizm rozwoju omawianej przypadłości został bardzo dobrze poznany, co pozwala na lepszy dobór metod terapeutycznych. W obrębie błędnika kostnego (zwykle w okolicy okienka owalnego) tworzy się tkanka kostna o nieprawidłowej strukturze. W konsekwencji tego strzemiączko (jedna z trzech kosteczek słuchowych) „przyrasta” do otworu okienka owalnego i tym samym traci swoją ruchomość, tak ważną dla prawidłowego przewodzenia dźwięków, a więc i do prawidłowego słyszenia. Fale dźwiękowe gorzej docierają do ucha wewnętrznego. Rozwija się postępujący niedosłuch przewodzeniowy. U niektórych pacjentów zmiany sięgają aż do błędnika, dlatego u nich może pojawić się również niedosłuch odbiorczy.
Otoskleroza najczęściej występuje u kobiet (udowodniono, że nawet z częstotliwością 4-krotnie większą niż ma to miejsce w przypadku mężczyzn) w okolicach 20.-40. roku życia. Co ciekawe, może zwiększać swoją intensywność w przebiegu ciąży. Choć dokładne przyczyny jej rozwoju nie zostały w pełni poznane (nie wiadomo do końca, dlaczego pojawia się wspomniane kostnienie struktur ucha), uważa się, że pewien wpływ na to mogą mieć czynniki genetyczne, jako że choroba często występuje rodzinnie.
Otoskleroza – objawy
Otoskleroza manifestuje się uporczywymi, przewlekłymi szumami usznymi, najczęściej o niskiej częstotliwości, jak również postępującym upośledzeniem słuchu. Stanowią one jej dwa najbardziej charakterystyczne objawy. Upośledzenie słuchu ma zazwyczaj charakter przewodzeniowy i jest najpierw jedno-, a potem obustronne. Niedosłuch przewodzeniowy wiąże się z unieruchomieniem strzemiączka, co nie pozwala na prawidłowe przewodzenie dźwięku. Warto podkreślić, że obniżanie się krzywej kostnej w badaniach laryngologicznych jest przejawem postępującego uszkodzenia ucha wewnętrznego, co prowadzi do spadku szansy poprawy słuchu. Dlatego tak mocno podkreśla się, aby pacjenci zmagający się z otosklerozą nie czekali zbyt długo z wyrażeniem zgody na operację. Zwiększy to szansę na przywrócenie słuchu. Dolegliwości dodatkowe takie jak zawroty głowy czy zaburzenia równowagi występują raczej rzadko w przebiegu tej jednostki chorobowej.
Diagnostyka otosklerozy
Diagnostyka otosklerozy opiera się na wywiadzie, badaniu laryngologicznym oraz specjalistycznych testach oceniających słuch i ruchomość strzemiączka. Wizyta rozpoczyna się wywiadem zdrowotnym, w przebiegu którego lekarz pyta między innymi o postępujący niedosłuch (często obustronny), szumy uszne, występowanie choroby w rodzinie, nasilenie objawów w ciąży u kobiet, brak bólu i infekcji.
Samo badanie ucha otoskopem w większości przypadków nie wykaże żadnych nieprawidłowości, dlatego konieczne jest poszerzenie diagnostyki. Lekarz zleca wówczas audiometrię totalną, audiometrię słowną bądź tympanometrię. Kluczowym elementem diagnostyki powinna być także ocena odruchów strzemiączkowych, które w przebiegu tej choroby są nieobecne lub znacznie osłabione. Ich brak to jeden z najważniejszych elementów diagnostycznych otosklerozy.
Zobacz również: Uszkodzenie ucha wewnętrznego.
Otoskleroza – leczenie
Leczenie otosklerozy może być operacyjne (stapedotomia), ewentualnie obejmuje zaprotezowonie aparatem słuchowym, jeśli z różnych względów zabieg nie jest możliwy czy pacjent nie wyraża na niego zgody.
Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu dożylnym i znieczuleniu miejscowym. Polega na otwarciu przez przewód słuchowy zewnętrzny ucha środkowego, usunięciu części strzemiączka, nawierceniu otworu w płytce strzemiączka i założeniu protezki. Operację wykonuje się przy pomocy mikroskopu lub lasera i w dużym powiększeniu obrazu. Po zabiegu chory słyszy od razu lepiej, potem jednak zakłada się do przewodu słuchowego opatrunek utrudniający słyszenie, który usuwa się po siedmiu dniach. Docelowo pojawia się słyszenie lepsze niż przed operacją, o ile zabieg zostanie wykonany stosunkowo wcześnie.
Polecane produkty:
|
Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę
Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej... |
|
Kwas hialuronowy na stawy i skórę
Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Miszka K., Skarżyński H., Zawadzki R., Szwedowicz P., Młotkowska-Klimek P., Mrówka M., Sopliński P., Stan ucha wewnętrznego po operacjach zaawansowanej otosklerozy, Audiofonologia 2000.
- https://orl.ump.edu.pl/teksty.php?plik=pacjenci/ulotki/otoskleroza.php&lang=pl.
