Szukaj
Szukaj

Cechy chodu fizjologicznego

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Cechy chodu fizjologicznego dokładnie opisują, jak powinien wyglądać prawidłowy chód zdrowego człowieka. Mimo, iż charakteryzuje się on pewną zmiennością – zdefiniowano pewien wzorzec. Aby człowiek mógł chodzić, jego układ ruchu musi spełniać następujące wymagania:

  • utrzymywać ciężar całego ciała w fazie pojedynczego podparcia – zarówno na prawej jak i na lewej kończynie dolnej;
  • zachować równowagę w fazie pojedynczego podparcia – zarówno w warunkach statycznych jak i w dynamicznych;
  • wykonać wymach kończyny dolnej do punktu, w którym będzie zdolna przejąć ciężar ciała;
  • wygenerować moc wystarczającą do poruszania kończynami i przemieszczania tułowia.

Cechy chodu fizjologicznego

Prawidłowy chód charakteryzuje się tym, że jest:

  1. Dwunożny – do poruszania się człowiek wykorzystuje obie kończyny dolne jednocześnie.
  2. Naprzemienny – zsynchronizowane ruchy kończyn dolnych.
  3. Przedsiębieżny – ruch następuje do przodu, przed siebie.
  4. Symetryczny – zarówno lewa jak i prawa strona ciała człowieka równo ze sobą współpracują.
  5. Harmonijny:
    – izometryczny (taka sama długość kroków);
    – izochroniczny (taki sam czas trwania kroków);
    – izotoniczny (takie samo napięcie mięśni w obu kończynach dolnych).

Zobacz również: Fazy chodu.

Determinanty (wyznaczniki chodu)

Do cech chodu prawidłowego można zaliczyć jego wyznaczniki, które szczegółowo opisują jak powinien wyglądać każdy etap chodu.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina
  • skręty miednicy w płaszczyźnie poziomej – jest to określenie prawidłowego ustawienia miednicy oraz stawów biodrowych w płaszczyźnie poprzecznej w fazie podwójnego podparcia. W momencie wysunięcia nogi wykrocznej ku przodowi miednica podąża za tym ruchem i wysuwa swoją wykroczną stronę delikatnie do przodu. Ruch odbywa się w obu stawach biodrowych, ponieważ proces jest zawsze symetryczny. Można podsumować, że skręcanie się miednicy wydłuża krok;
  • pochylenie miednicy w płaszczyźnie czołowej – określa ustawienie miednicy oraz stawów biodrowych w płaszczyźnie czołowej. Jest to związane z faktem, że podczas chodu miednica ustawia się lekko skośnie, opada w stronę kończyny przenoszonej. Przed większym opadaniem w kierunku kończyny przenoszonej miednicę zabezpiecza napięcie mięśnia pośladkowego średniego po stronie przeciwnej;
  • ruchy boczne miednicy – wynika z naprzemiennego obciążania kończyn dolnych, ponieważ miednica podąża w kierunku nogi podporowej. Tego rodzaju ruchy najbardziej widoczne są podczas powolnego chodu;
  • zgięcie w kolanie podczas fazy podporu – to wielkość kąta zgięcia stawu kolanowego kończyny podporowej w fazie pełnego obciążenia;
  • skrócenie czynnościowe kończyny w fazie przenoszenia – opisuje wymaganą wielkość skrócenia czynnościowego kończyny dolnej w fazie przenoszenia. Skrócenie odbywa się we wszystkich stawach kończyny dolnej (staw biodrowy, staw kolanowy, staw skokowo-goleniowy). Aby chód był prawidłowy kolano musi mieć możliwość zgięcia do 65 stopni;
  • ruchy stopy i stawu skokowo-goleniowego w płaszczyźnie strzałkowej.

Dodatkowo prawidłowy chód powinien być izochroniczny, izometryczny i izotoniczny. Izochronia mówi o równym czasowo obciążaniu lewej i prawej nogi, izometria wskazuje na wykonywanie równej długości kroków zarówno prawą jak i lewą nogą, z kolei izotonia polega na odpowiedniej koordynacji ruchów kończyn górnych i tułowia z ruchami nóg.

Chód patologiczny

Patologiczne wzorce chodu mogą występować pojedynczo lub w różnego rodzaju kombinacjach. Studiując go, należy pamiętać, że każde zaburzenie ruchowe może wynikać z dwóch potencjalnych przyczyn.

Pierwszą z nich jest fakt, że dana osoba może nie posiadać wyboru i jest zmuszona do podejmowania aktywności w sposób niewłaściwy przez osłabienie, deformację lub spastyczne napięcie mięśni. Drugą przyczyną jest kompensacja określonego wzorca ruchu wykorzystywana w celu zniwelowania innego problemu, którego należy bezwzględnie i szybko zidentyfikować.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Whittle M., Levine D., Richards J., Analiza chodu, Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2014.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *