Mięsień płaszczkowaty (łac. musculus soleus) należy do warstwy powierzchownej grupy tylnej mięśni goleni. Jest szeroki i gruby, przykrywa go mięsień brzuchaty łydki. Ponadto swoim kształtem przypomina rybę płaszczkę, stąd właśnie pochodzi jego nazwa.
Topografia
Powierzchnia tylna mięśnia płaszczkowatego pokryta jest mięśniem brzuchatym łydki – tylko boczne brzegi wystają spod niego. Powierzchnia przednia przykrywa warstwę głęboką mięśni zginaczy, nerw piszczelowy, a także tętnicę piszczelową tylną i strzałkową wraz z towarzyszącymi im żyłami. Natomiast ku górze graniczy z mięśniem podkolanowym.
Łuk ścięgnisty obejmuje powrózek naczyniowo-nerwowy, który pod łukiem z dołu podkolanowego przechodzi na goleń.
Mięsień płaszczkowaty – budowa
pp:
Mięsień płaszczkowaty rozpoczyna się na:
- tylnej powierzchni głowy kości strzałkowej;
- górnej czwartej części powierzchni tylnej kości strzałkowej;
- łuku ścięgnistym (biegnącym skośnie ku dołowi i przyśrodkowo oraz rozpiętym między kością piszczelową i kością strzałkową);
- kresie mięśnia płaszczkowatego kości piszczelowej;
- powierzchni tylnej kości piszczelowej.
Brzusiec tego mięśnia schodzi nisko ku dołowi, przechodząc w ścięgno piętowe dopiero kilka centymetrów powyżej kości piętowej. Dalej, na tylnej stronie brzuśca znajduje się powierzchowna blaszka ścięgnista, która ku dołowi zwęża się i grubieje. Także ona przechodzi w ścięgno piętowe. Dodatkowo, to na niej ślizga się mięsień brzuchaty łydki.
Pozostałe informacje
Mięsień płaszczkowaty może wcale nie występować. Można także niekiedy zauważyć jego liczne deformacje, czyli:
- jego część piszczelowa może być zredukowana do małego pasma;
- włókna mięśniowe mogą zstępować bardzo nisko, sięgając nawet do kości piętowej;
- mogą wystąpić dodatkowe pasma mięśniowe (bardzo rzadko);
- może występować podwójnie.
Unaczynienie
Mięsień płaszczkowaty zawdzięcza unaczynienie tętnicy piszczelowej tylnej oraz tętnicy strzałkowej.
Unerwienie
Unerwienie mięśnia płaszczkowatego pochodzi od gałązek nerwu piszczelowego.
Mięsień płaszczkowaty – ćwiczenia
Trening mięśni płaszczkowatych jest bardzo łatwy i nie wymaga użycia dodatkowych sprzętów.
- Ćwiczenia wzmacniające – wzmacnianie może opierać się na wszelkich ćwiczeniach ze wspięciem na palce (z obciążeniem lub bez). Osoby mające problem z utrzymaniem pionowej postawy ciała lub z równowagą mogą wykonywać wspięcia na palce siedząc na krześle.
- Ćwiczenia rozciągające – przykładowym ćwiczeniem rozciągającym jest skłon do przodu przy wyprostowanych kończynach dolnych w stawach kolanowych. Innym przykładem ćwiczenia rozciągającego dla osób mających trudność ze staniem może być siad płaski i skłon do nóg przy wyprostowanych kolanach.
Polecane produkty:
Wałek igłowy – aplikator wieloigłowy
Wałek igłowy to aplikator przeznaczony do wykonywania masażu na różne części ciała. Wysoka efektywność znalazła zastosowanie w kompleksowej terapii różnych schorzeń, a także profilaktyce ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.
- Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2013.
Jedna odpowiedź
Jak częsty jest brak mięśnia płaszczkowatego? I jak to możliwe? Czym skutkuje? Bardzo mnie zaskoczyła ta informacja.