Szukaj
Szukaj

Dodatkowe pobudzenia komorowe

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Dodatkowe pobudzenia komorowe mogą wskazywać na poważne problemy z czynnością mięśnia sercowego. Najważniejsze zagadnienia na ten temat zostały przedstawione poniżej.

 

Dodatkowe pobudzenia komorowe – czym są?

Każda część serca może ulegać depolaryzacji wcześniej niż powinna, a towarzyszące pobudzenie serca określa się jako pobudzenie dodatkowe. Niekiedy celem wskazania, że depolaryzacja pochodzi z nieprawidłowego miejsca, stosuje się termin „ektopowy” lub mający to samo znaczenie termin „pobudzenie przedwczesne”.

Pobudzenie dodatkowe w EKG pochodzące z mięśnia przedsionków, z okolicy łącza bądź węzła lub mięśnia komór jest podobne do pobudzenia zastępczego z tego miejsca. Z tą różnicą, że pobudzenie dodatkowe występuje wcześniej, a zastępcze później.

Zobacz również: Pobudzenia dodatkowe nadkomorowe.

Z kolei komorowe zaburzenia rytmu serca to grupa arytmii, która powstaje poniżej rozwidlenia pęczka Hisa. Posiadają one pewne charakterystyczne cechy w zapisie EKG, które odróżniają je od arytmii nadkomorowych, m.in.:

  • czas trwania zespołów QRS najczęściej wynosi > 120 ms;
  • morfologia zespołów QRS jest odmienna w stosunku do pobudzeń pochodzenia nadkomorowego, wynikająca z odmiennego toru pobudzania mięśnia komór. Odcinek ST oraz załamki T mają z reguły przeciwstawne wychylenie w stosunku do dominującego wychylenia zespołu QRS;
  • pobudzenia komorowe nie są poprzedzone przedwczesnymi załamkami P. Mogą wystąpić po załamku P pochodzenia zatokowego lub w okresie trwania zatokowych załamków P.

Dodatkowe pobudzenia komorowe

Dodatkowe pobudzenia komorowe mają szerokie zespoły QRS o nieprawidłowej morfologii. Załamki T również zazwyczaj są nieprawidłowe.

Mogą występować pojedynczo, jako para pobudzeń lub jako częstoskurcz komorowy (3 i więcej występujących po sobie pobudzeń). W tym ostatnim przypadku może być to częstoskurcz nieutrwalony (do 30 s) oraz utrwalony (powyżej 30 s).

Cechy charakterystyczne w zapisie EKG obejmują:

  • brak załamka P;
  • poszerzony zespół QRS (>0,12 s);
  • odwrócony załamek T;
  • miarowy rytm z obecną przerwą wyrównawczą;
  • częstoskurcz komorowy widoczny jako cykliczne „falbanki”.

Przedwczesne pobudzenia komorowe

To pobudzenie komorowe niepoprzedzone przedwczesnym załamkiem P pojawiające się wcześniej niż spodziewane pobudzenie rytmu podstawowego. Kolejne pobudzenie zatokowe pojawia się w okresie refrakcji łącza przedsionkowo-komorowego, wskutek czego nie pobudza komór. Powstaje wówczas tzw. przerwa wyrównawcza, czyli odstęp pomiędzy prawidłowymi pobudzeniami zatokowymi, który odpowiada dwóm podstawowym odstępom RR.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Dwa następujące po sobie pobudzenia komorowe nazywamy parą pobudzeń komorowych.

Zastępcze pobudzenia komorowe i zastępczy rytm komorowy

Zastępcze pobudzenia komorowe to pobudzenie pojawiające się po dłuższym czasie niż podstawowy cykl serca. Stanowi obraz podjęcia czynności bodźcotwórczej przez rozrusznik niższego rzędu.

Z kolei zastępczy rytm komorowy to taki rytm, w którym występują kolejno po sobie co najmniej 3 zastępcze pobudzenia komorowe. Częstotliwość rytmu wynosi < 50/min.

Częstoskurcz komorowy

To rytm komorowy o częstotliwości > 100/minutę. Ze względu na czas trwania wyróżnić można:

  • nieutrwalone częstoskurcze komorowe – częstoskurcz o czasie trwania < 30 s;
  • utrwalone częstoskurcze komorowe – o czasie trwania > 30 s lub przerwane przed upływem 30 s kardiowersją z uwagi na zaburzenia hemodynamiczne;
  • ustawiczne częstoskurcze komorowe – gdy nawracają i trwają łącznie > 50% doby.

Natomiast ze względu na morfologię zespołów QRS wyróżnia się jednokształtny częstoskurcz komorowy, wiązkowy oraz wielokształtny.

Zobacz również: Tachykardia – przyczyny, objawy, leczenie oraz bradykardia.

Trzepotanie komór i migotanie komór

Trzepotanie komór to miarowy rytm o częstotliwości > 300/minutę, w którym obserwujemy jednokształtne pobudzenia komorowe. Pomiędzy pobudzeniami brak jest widocznej linii izoelektrycznej.

Z kolei migotanie komór określa zaburzenia rytmu, w których występuje zmienność morfologii, czasu trwania i amplitudy zespołów QRS. Częstotliwość pobudzeń komorowych wynosi z reguły > 300/minutę.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Aehlert B., EKG łatwo zrozumieć, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2012.
  2. Straburzyńska-Migaj E., Lesiak M., Kardiologia w gabinecie lekarza Państwowej Opieki Zdrowotnej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
  3. Hampton J., EKG w praktyce, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2014.

 

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *