Szukaj
Szukaj

Hipoglikemia

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Hipoglikemia określa zbyt niski w stosunku do potrzeb organizmu poziom cukru we krwi. To stan, gdy stężenie glukozy we krwi spadnie poniżej 70 mg/dl (miligram na decylitr), niezależnie od obecności objawów klinicznych. Hipoglikemia wiąże się nieodłącznie z leczeniem cukrzycy, zwłaszcza typu 1.

hipoglikemia

Hipoglikemia – rodzaje

Wyróżnia się następujące rodzaje hipoglikemii:

  • ciężką – podanie węglowodanów celem podniesienia poziomu cukru we krwi wymaga pomocy osób trzecich;
  • objawową udokumentowaną – charakterystycznym objawom klinicznym towarzyszy spadek stężenia glukozy poniżej 70 mg/dl;
  • bezobjawową – zauważa się obniżone stężenie cukru we krwi poniżej normy, jednak stan ten nie manifestuje się w żaden sposób;
  • prawdopodobną objawową – występują typowe objawy, jednak nie oznaczono podczas nich stężenia glukozy. Sugeruje się, że objawy mogą wiązać się z jej spadkiem;
  • pseudohipoglikemię – stężenie glukozy w osoczu jest w normie, a mimo tego pacjent zgłasza objawy hipoglikemii.

Inny podział obejmuje objawy kliniczne i ich nasilenie, dlatego wyróżnia hipoglikemię lekką, umiarkowaną oraz ciężką.

Objawy hipoglikemii

Hipoglikemią określa się każdy spadek poziomu cukru we krwi poniżej normy – bez względu na fakt, czy towarzyszą temu objawy kliniczne, czy też nie. Objawy wiążą się z szybkością spadku glikemii, wiekiem pacjenta oraz wcześniejszymi epizodami czy przyjmowanymi lekami.

U osób zdrowych prawidłowo działają mechanizmy zapobiegające przed nadmiernym spadkiem glukozy, które uruchamiają się już przy stężeniu glukozy w granicach 80-85 mg/dl. Ich czynność objawia się zahamowaniem uwalniania endogennej insuliny. W efekcie następuje wzrost produkcji glukozy oraz zmniejszenie jej zużycia przez niektóre tkanki.

Spadek stężenia glukozy do 65-70 mg/dl wyzwala syntezę hormonów – glukagonu, adrenaliny czy kortyzolu. To z kolei aktywuje układ autonomiczny, co objawia się:

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina
  • uczuciem głodu;
  • zwiększoną potliwością ciała;
  • kołataniem serca;
  • drżeniem mięśniowym;
  • bladością powłok skórnych;
  • niepokojem i drażliwością.

Dalszy spadek stężenia glukozy we krwi do poziomu 50-55 mg/dl powoduje pojawienie się objawów ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Są to między innymi:

  • zaburzenia mowy i widzenia;
  • trudności w kojarzeniu i koncentracji;
  • zaburzenia koordynacji ruchowej i równowagi;
  • drgawki;
  • nadmierne pobudzenie i agresja.

Pogłębiająca się neuroglikopenia może doprowadzić do utraty świadomości, śpiączki, a nawet śmierci pacjenta.

Hipoglikemia u noworodków

Głównym czynnikiem ryzyka wystąpienia hipoglikemii u noworodków w 2-3 dobie życia jest wcześniactwo. Dzieje się tak, ponieważ przedwcześnie urodzone dzieci posiadają niskie zapasy węglowodanów i tłuszczów, a także niedojrzałe mechanizmy biorące udział w metabolizmie energetycznym. Przez to wykazują skłonność do hipotermii, co z kolei przejawia się nadmiernym zużyciem glukozy.

U około 90% noworodków schorzenie przebiega bezobjawowo, w związku z czym wykrywane jest przypadkowo podczas innych, rutynowych badań. Jest to jednak stan wymagający unormowania, ponieważ znaczna hipoglikemia może np. wpływać na funkcjonowanie trzustki w późniejszym okresie życia dziecka.

Leczenie

Postępowanie w przypadku lekkiej i umiarkowanej hipoglikemii wiąże się z podażą dodatkowej porcji węglowodanów (glukozy, sacharozy) pod postacią np. kostek cukru czy słodkiego płynu. Nie poleca się spożywania np. czekolady, ponieważ zawarte w niej tłuszcze mogą opóźniać wchłanianie glukozy w przewodzie pokarmowym. Następnie, po około godzinie, należy spożyć węglowodany złożone, aby zapobiec nawrotowi hipoglikemii.

Natomiast w przypadku ciężkiej postaci dolegliwości należny jak najszybciej przywrócić prawidłowe stężenie cukru we krwi poprzez dożylne podanie roztworu glukozy.

Bibliografia

  1. Kulik-Rechberger B., Joniec M., Hipoglikemia u noworodków – przyczyny i konsekwencje, Endokrynologia Pediatryczna, 1/2016.
  2. Kuczerowski R., Hipoglikemia polekowa u chorych na cukrzycę typu 2, Diabetologia Praktyczna, 6/2008.
  3. Kania L., Hipoglikemia w cukrzycy typu 1, Postępy Nauk Medycznych, 2/2017.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *