Hipoglikemia określa zbyt niski w stosunku do potrzeb organizmu poziom cukru we krwi. To stan, gdy stężenie glukozy we krwi spadnie poniżej 70 mg/dl (miligram na decylitr), niezależnie od obecności objawów klinicznych. Hipoglikemia wiąże się nieodłącznie z leczeniem cukrzycy, zwłaszcza typu 1.
Hipoglikemia – rodzaje
Wyróżnia się następujące rodzaje hipoglikemii:
- ciężką – podanie węglowodanów celem podniesienia poziomu cukru we krwi wymaga pomocy osób trzecich;
- objawową udokumentowaną – charakterystycznym objawom klinicznym towarzyszy spadek stężenia glukozy poniżej 70 mg/dl;
- bezobjawową – zauważa się obniżone stężenie cukru we krwi poniżej normy, jednak stan ten nie manifestuje się w żaden sposób;
- prawdopodobną objawową – występują typowe objawy, jednak nie oznaczono podczas nich stężenia glukozy. Sugeruje się, że objawy mogą wiązać się z jej spadkiem;
- pseudohipoglikemię – stężenie glukozy w osoczu jest w normie, a mimo tego pacjent zgłasza objawy hipoglikemii.
Inny podział obejmuje objawy kliniczne i ich nasilenie, dlatego wyróżnia hipoglikemię lekką, umiarkowaną oraz ciężką.
Objawy hipoglikemii
Hipoglikemią określa się każdy spadek poziomu cukru we krwi poniżej normy – bez względu na fakt, czy towarzyszą temu objawy kliniczne, czy też nie. Objawy wiążą się z szybkością spadku glikemii, wiekiem pacjenta oraz wcześniejszymi epizodami czy przyjmowanymi lekami.
U osób zdrowych prawidłowo działają mechanizmy zapobiegające przed nadmiernym spadkiem glukozy, które uruchamiają się już przy stężeniu glukozy w granicach 80-85 mg/dl. Ich czynność objawia się zahamowaniem uwalniania endogennej insuliny. W efekcie następuje wzrost produkcji glukozy oraz zmniejszenie jej zużycia przez niektóre tkanki.
Spadek stężenia glukozy do 65-70 mg/dl wyzwala syntezę hormonów – glukagonu, adrenaliny czy kortyzolu. To z kolei aktywuje układ autonomiczny, co objawia się:
- uczuciem głodu;
- zwiększoną potliwością ciała;
- kołataniem serca;
- drżeniem mięśniowym;
- bladością powłok skórnych;
- niepokojem i drażliwością.
Dalszy spadek stężenia glukozy we krwi do poziomu 50-55 mg/dl powoduje pojawienie się objawów ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Są to między innymi:
- zaburzenia mowy i widzenia;
- trudności w kojarzeniu i koncentracji;
- zaburzenia koordynacji ruchowej i równowagi;
- drgawki;
- nadmierne pobudzenie i agresja.
Pogłębiająca się neuroglikopenia może doprowadzić do utraty świadomości, śpiączki, a nawet śmierci pacjenta.
Hipoglikemia u noworodków
Głównym czynnikiem ryzyka wystąpienia hipoglikemii u noworodków w 2-3 dobie życia jest wcześniactwo. Dzieje się tak, ponieważ przedwcześnie urodzone dzieci posiadają niskie zapasy węglowodanów i tłuszczów, a także niedojrzałe mechanizmy biorące udział w metabolizmie energetycznym. Przez to wykazują skłonność do hipotermii, co z kolei przejawia się nadmiernym zużyciem glukozy.
U około 90% noworodków schorzenie przebiega bezobjawowo, w związku z czym wykrywane jest przypadkowo podczas innych, rutynowych badań. Jest to jednak stan wymagający unormowania, ponieważ znaczna hipoglikemia może np. wpływać na funkcjonowanie trzustki w późniejszym okresie życia dziecka.
Leczenie
Postępowanie w przypadku lekkiej i umiarkowanej hipoglikemii wiąże się z podażą dodatkowej porcji węglowodanów (glukozy, sacharozy) pod postacią np. kostek cukru czy słodkiego płynu. Nie poleca się spożywania np. czekolady, ponieważ zawarte w niej tłuszcze mogą opóźniać wchłanianie glukozy w przewodzie pokarmowym. Następnie, po około godzinie, należy spożyć węglowodany złożone, aby zapobiec nawrotowi hipoglikemii.
Natomiast w przypadku ciężkiej postaci dolegliwości należny jak najszybciej przywrócić prawidłowe stężenie cukru we krwi poprzez dożylne podanie roztworu glukozy.
Bibliografia
- Kulik-Rechberger B., Joniec M., Hipoglikemia u noworodków – przyczyny i konsekwencje, Endokrynologia Pediatryczna, 1/2016.
- Kuczerowski R., Hipoglikemia polekowa u chorych na cukrzycę typu 2, Diabetologia Praktyczna, 6/2008.
- Kania L., Hipoglikemia w cukrzycy typu 1, Postępy Nauk Medycznych, 2/2017.
Polecane produkty:
|
Spirulina w proszku od bioalgi
Spirulina jest bogatym źródłem wielu składników odżywczych. Jej skład to wysokiej jakości białko pochodzenia roślinnego, witaminy, minerały (również pierwiastki śladowe), fitoskładniki (m.in. fikocyjanina, chlorofil, karotenoidy), kwasy tłuszczowe ... Zobacz więcej... |
|
Spirulina Febico - naturalne witaminy i minerały najwyższej jakości
Naturalna alga, która dostarcza witaminy i minerały o wysokiej jakości i biodostępności. Zwiększa odporność, wpływa na regulację metabolizmu, dodaje energii oraz zmniejsza uczucie zmęczenia. Zawarta w niej biotyna poprawia stan włosów, paznokci i skóry .. Zobacz więcej... |
