Szukaj
Szukaj

Dna rzekoma – przyczyny, objawy, leczenie

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Dna rzekoma (zwana również chondrokalcynozą) jest jedną z częstszych przyczyn występowania ostrego zapalenia pojedynczego stawu u osób w podeszłym wieku. Manifestuje się występowaniem mikroskopijnych kryształów dwuwodnego pirofosforanu wapnia (CPP) w płynie stawowym oraz odkładaniem się jego złogów w chrząstce stawowej. Choroby związane z odkładaniem się tych kryształów uznaje się za najczęstsze, nierozpoznane przyczyny bólów stawów, zapalenia kości czy ostrego bólu w karku. Dna rzekoma dotyczy w równym stopniu mężczyzn i kobiet. Zwykle diagnozuje się ją po 50 roku życia, nie jest to jednak regułą.

Dna rzekoma - przyczyny, objawy, leczenie

Zobacz również: Dna moczanowa.

Przyczyny choroby

Pirofosforan będący głównym składnikiem odkładających się kryształów jest molekułą, która powstaje jako produkt uboczny polimeryzacji kwasów nukleinowych. Jednakże jego ilość jest trzymana na niskim poziomie za pomocą enzymów – pirofosfatazów. W stawach ludzi chorych na dnę rzekomą enzymy te wykazują obniżony poziom aktywności. W rezultacie pozwala to kryształom rosnąć.

Dnę rzekomą pierwotną prawdopodobnie dziedziczy się autosomalnie dominująco. Wtórna z kolei wywoływana jest następującymi czynnikami:

  • długotrwała terapia glikokortykosteroidami;
  • nieprawidłowości hormonalne, takie jak np. nadczynność lub niedoczynność tarczycy, nadczynność przytarczyc;
  • hipomagnezemia;
  • zaburzenia metaboliczne, np. dna moczanowa czy hemochromatoza.

Objawy

Dna rzekoma objawia się głównie dolegliwościami bólowymi stawów (najczęściej zajęte są stawy kolanowe). Ból może występować jednocześnie z obrzękami, zaczerwienieniem skóry czy zesztywnieniem stawów.

Ból podczas ruchów w stawie sprawia, że chory unika aktywności fizycznej oraz wszelkich czynności wywołujących objawy. Powoduje to ograniczenia ruchomości w stawach.

Bardzo często jednak zdarza się, że choroba przebiega bez wyraźnych objawów.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Dna rzekoma – leczenie

Leczenie uzależnione jest od okresu choroby. Podczas napadu nie stosuje się zabiegów fizjoterapeutycznych. Podstawą jest wówczas farmakoterapia. W okresie bezobjawowym lub międzynapadowym zaleca się stosowanie fizykoterapii, kinezyterapii oraz zabiegów balneologicznych. Dna rzekoma jest wskazaniem do leczenia uzdrowiskowego.

Farmakoterapia obejmuje podawanie kolchicyny. Dodatkowo pacjent może stosować leki z grupy NLPZ lub glikokortykosteroidy, w zależności od objawów i zaawansowania dny rzekomej. Sterydy podaje się do stawu. Niekiedy niezbędne jest usunięcie płynu wysiękowego ze stawu.

Zabiegi balneofizykalne

  • krioterapia miejscowa – jako jedyny zabieg możliwy do wykonania w czasie rzutu choroby, ponieważ zmniejsza stan zapalny. Krioterapię wykonuje się miejscowo na zajęty staw, przez maksymalnie 2 minuty, dwa razy dziennie. Ruchy dyszy powinny być okrężne. Zaleca się poruszanie kończyną w stawie objętym zabiegiem podczas jego wykonywania;
  • kąpiele solankowe – w wannie, w temperaturze 37 stopni Celsjusza przez 10-15 minut lub w basenie solankowym (połączone z łagodnymi ćwiczeniami);
  • kąpiele siarczkowo-siarkowodorowe – o temperaturze 36-37 stopni Celsjusza przez 10 minut co drugi dzień;
  • okłady z pasty borowinowej – na zajęte stawy, temperatura pasty 37 stopni Celsjusza, czas trwania zabiegu to pół godziny. Poleca się je, ponieważ szczególnie dobrze wpływają na kondycję stawów;
  • krenoterapia – kuracja pitna wodami alkalicznymi hipotonicznymi, radoczynnymi lub siarczkowo-siarkowodorowymi zgodnie z metodyką zabiegu;
  • prądy diadynamiczne, interferencyjne lub metoda TENS;
  • ultradźwięki;
  • diatermia krótkofalowa.

Zobacz również: Kąpiele lecznicze.

Kinezyterapia

Ćwiczenia fizyczne wykonuje się po ustąpieniu ostrej fazy. Początkowo są to bardzo ostrożne ruchy stawu w bezbolesnym zakresie oraz delikatne ćwiczenia rozciągające, które nie nasilają dolegliwości bólowych.

Zobacz również: Kinezyterapia – podział ćwiczeń.

Celem kinezyterapii jest zmniejszenie ryzyka usztywnień i deformacji stawów.

Bibliografia

  1. Samborski W., Ponikowska I., Choroby reumatyczne – standardy lecznicze w medycynie uzdrowiskowej.
  2. Księżopolska-Orłowska K., Fizjoterapia w reumatologii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
  3. Coote A., Haslam P., Ortopedia i reumatologia, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2007.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *