Szukaj
Szukaj

Leczenie borowiną

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Leczenie borowiną jest stałym elementem leczenia uzdrowiskowego i sanatoryjnego. Powszechnie zabieg ten zalicza się do peloidoterapii zajmującej się wykorzystaniem w celach leczniczych różnego rodzaju substancji powstałych w wyniku procesów geologicznych na przestrzeni setek tysięcy lat. Borowina jest polskim torfem, a jej nazwa wywodzi się z pochodzenia – powstała bowiem ze starodawnych borów. Do zabiegów można użyć jej tylko raz, potem substancja jest utylizowana.

Leczenie borowiną

Podział borowiny

Borowinę dzieli się ze względu na drogę powstawania oraz miejsce pochodzenia. Wyróżnia się torfowiska wysokie, niskie oraz przejściowe.

Torfowiska niskie stanowią około 90% polskich zasobów. Powstają w warunkach obfitości wody oraz w klimacie sprzyjającym bujnej i różnorodnej roślinności. Mają odczyn słabo zasadowy lub obojętny, są bogate w składniki mineralne. W porównaniu z innymi torfami cechują się mniejszą wodochłonnością.

Torfowiska wysokie występują głównie w górach południowej Polski. Powstają na terenach ubogich w wodę, ale bogatych w składniki mineralne. Ich cechą charakterystyczną jest kwaśny odczyn i znaczna zawartość mikroelementów takich jak miedź, cynk, chrom czy selen.

Torfowiska przejściowe posiadają cechy pośrednie obu wyżej wymienionych torfowisk.

Cechy borowiny

  1. Wodochłonność – mówi o tym, jaka ilość wody może zostać wchłonięta przez suchą masę torfu. Świeża borowina w trakcie pobierania może zawierać nawet do 90% wody.
  2. Pojemność cieplna i przewodnictwo cieplne – borowina charakteryzuje się dużą pojemnością cieplną przy małym przewodnictwu.
  3. Właściwości absorpcyjne – borowina działa oczyszczająco, a nawet detoksykacyjnie, ponieważ jest w stanie absorbować niektóre produkty przemiany materii wytwarzane przez ludzki organizm.
  4. Zawartość składników organicznych – są to głównie bituminy, kwasy humusowe oraz kwasy huminowe.

Leczenie borowiną – korzyści

Wysoka temperatura borowiny i bardzo powolna absorbcja ciepła powodują, że reakcja naczyniowa jest znacznie mniejsza i wolniejsza. Powoduje to, że penetracja ciepła jest zdecydowanie głębsza niż w przypadku innych zabiegów z zakresu ciepłolecznictwa.

Składniki organiczne torfu (w szczególności estrogen, steroidy i kwasy huminowe) mogą w pewnym stopniu przenikać przez skórę wywołując pożądane reakcje ze strony układu nerwowego, mięśni gładkich czy stawów.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Borowina sprzyja także likwidacji ognisk zapalnych oraz oczyszcza skórę i tkankę podskórną. Wykazuje działanie bakteriostatyczne. Udowodniono, że powoduje także reakcję hormonalną – przede wszystkim hormonów nadnerczy i jajników.

Metodyka zabiegu

Substancję przygotowuje się w specjalnie przystosowanej kuchni, gdzie po oczyszczeniu jej z resztek roślinnych ulega rozdrobnieniu i zmieszaniu z wodą gospodarczą. Następnie całość podgrzewa się do temperatury około 40-45 stopni Celsjusza.

Zabiegi mogą mieć charakter kąpieli, zawijań, okładów, a nawet tamponów.

Kąpiele borowinowe są częściowe (10-15 minut) i całkowite (20 minut). Do 2 litrów wody dodaje się litr masy torfowej. Zawijania i okłady nie powinny trwać dłużej niż pół godziny.

Wskazania

Leczenie borowiną wykorzystywana jest na:

  • stany po urazach;
  • choroby przeciążeniowe narządu ruchu;
  • przewlekłe lub nawracające stany zapalne dolnych dróg moczowych, odbytu, gruczołu prostaty u mężczyzn i narządów rodnych u kobiet;
  • niektóre typy bezpłodności;
  • nerwobóle, uszkodzenia nerwów obwodowych;
  • zaburzenia krążenia tętniczego, chłonnego i żylnego w obrębie kończyn;
  • stany po zapaleniach wątroby.

Przeciwwskazania

Do głównych przeciwwskazań zalicza się:

  • gorączka;
  • ciążę;
  • nowotwory;
  • zaburzenia czucia;
  • gruźlicę;
  • ostre oraz podostre stany zapalne;
  • choroby reumatyczne w okresie zaostrzenia;
  • zakrzepowe zapalenie żył;
  • żylaki;
  • wrzody żołądka i jelit;
  • osłabienie znacznego stopnia, wycieńczenie organizmu;
  • uszkodzenia skóry w miejscu zabiegowym;
  • ciężkie choroby układu oddechowego;
  • ciężkie choroby serca, w tym niewydolność mięśnia sercowego.

Bibliografia

  1. Kasprzak W., Mańkowska A., Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Jedna odpowiedź

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *