Szukaj
Szukaj

Choroba Leśniowskiego-Crohna

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Choroba Leśniowskiego-Crohna jest nawrotowym, przewlekłym schorzeniem dotyczącym dowolnego odcinka przewodu pokarmowego, najczęściej jednak końcowego odcinka jelita cienkiego. Podobnie jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego należy do nieswoistych chorób zapalnych jelit. Powoduje znaczne obniżenie jakości życia chorego oraz upośledzenie sprawności.

Choroba Leśniowskiego-Crohna

Choroba Leśniowskiego-Crohna – przyczyny

Nie określono jednoznacznej przyczyny tej choroby, co uniemożliwia wdrożenie leczenia przyczynowego. Uznaje się, że choroba rozwija się w wyniku połączenia czynników środowiskowych, genetycznych oraz immunologicznych. Wykazano, że ryzyko jej rozwoju zwiększa się u osób spożywających dużą ilość cukru, utwardzonych tłuszczów roślinnych i sztucznych konserwantów czy barwników dodawanych do żywności. Choroba Leśniowskiego-Crohna jest dolegliwością o charakterze zapalenia ziarniniakowego, które nacieka ścianę jelita na całej grubości.

Zobacz również: Wrzody żołądka.

Choroba Leśniowskiego-Crohna – objawy

Wśród najczęstszych objawów znajdują się:

  • ból brzucha;
  • biegunka;
  • krew w stolcu;
  • badalny i często tkliwy opór w jamie brzusznej;
  • utrata masy ciała;
  • ogólne osłabienie;
  • stany podgorączkowe i gorączka.

Zajęciu odbytnicy towarzyszy ponadto nagląca konieczność wypróżnienia się, parcie na stolec, a także bolesność wypróżnień. Częste są wspomniane bóle brzucha o charakterze przelewania, kruczenia oraz wzdęcia. Dodatkowo podczas badania palpacyjnego jamy brzusznej zazwyczaj można wyczuć guzowaty opór.

Klinicznie choroba występuje w 2 fazach: remisji oraz zaostrzenia, a jej aktywność dzieli się na łagodną, umiarkowaną oraz ciężką. Ponadto w badaniach laboratoryjnych można zaobserwować podwyższone stężenie CRP, podwyższoną wartość OB, leukocytozę i niedokrwistość niedoborową.

Objawy pozajelitowe

W przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna często zauważa się występowanie objawów pozajelitowych, które mogą dotyczyć większości narządów i układów. Są to:

  • zapalenie tęczówki lub choroby naczyniowe siatkówki;
  • stwardniejące zapalenie dróg żółciowych;
  • owrzodzenia, rumień guzowaty;
  • zapalenie stawów;
  • ostre lub przewlekłe zapalenie trzustki;
  • zmiany zapalne oraz zakrzepowo-zatorowe w naczyniach żylnych i tętniczych;
  • zapalenie osierdzia i mięśnia sercowego;
  • choroby demielinizacyjne lub naczyniowe zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym.

Objawy mogą zmieniać się w czasie, cechuje je różnorodność zależna od rozległości procesu zapalnego i jego miejsca występowania.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Zobacz również: Zespół jelita drażliwego.

Rozpoznanie

Rozpoznanie choroby Leśniowskiego-Crohna odbywa się na podstawie badań laboratoryjnych wspomnianych wyżej oraz badania endoskopowego, które wciąż pozostaje podstawowym badaniem potwierdzającym tę jednostkę kliniczną.

Zobacz również: Kolonoskopia.

Gdy badanie endoskopowe nie jest możliwe do wykonania, można zastosować metody radiologiczne. Powszechnie stosowanym i skutecznym badaniem jest pasaż jelita cienkiego.

Choroba Leśniowskiego-Crohna – leczenie

Nawrotowość choroby jest nierozłączną cechą choroby Leśniowskiego-Crohna. Mimo stałego postępu w leczeniu farmakologicznym, podtrzymanie okresów remisji jest zwykle krótkotrwałe i nie zapobiega wystąpieniu nawrotów ani ciężkich powikłań.

Leczenie ma charakter objawowy. Podstawą jest farmakoterapia, przy czym najczęściej stosuje się sulfasalazynę i mesalazynę. Glikokortykosteroidy mają podstawowe znaczenie w indukcji remisji choroby, ale niestety nie są skuteczne w jej podtrzymaniu. Ponadto przewlekłe stosowanie sterydów prowadzi do szeregu działań niepożądanych.

Bardzo ważny jest także styl życia chorego. W okresie remisji zazwyczaj chory nie wymaga wprowadzenia specjalnej diety, nie ma także doniesień medycznych wskazujących na korzystny wpływ diety na przebieg choroby. Istnieją jednak produkty spożywcze nasilające objawy, należy je zatem zidentyfikować oraz wykluczyć ze swojego menu. Wykazano także, że choroba Leśniowskiego-Crohna występuje znacznie rzadziej u osób aktywnych fizycznie.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Hebzda A., Szczeblowska D., Serwin D., Wojtuń S., Hebzda Z., Grys I., Choroba Leśniowskiego-Crohna – diagnostyka i leczenie, Pediatria i Medycyna Rodzinna, 7/2011.
  2. Bielecki K., Baczuk L., Nawroty w chorobie Leśniowskiego-Crohna w zależności od czasu operacji, lokalizacji zmian, fenotypu choroby i wieku operowanych pacjentów. Materiał własny, Postępy Nauk Medycznych, 1/2019.

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *