Kość nosowa

Kość nosowa (łac. os nasale) jest kością parzystą. Wraz z kością strony przeciwnej tworzy nasadę oraz górną część grzbietu nosa. Można ją opisać jako małą i wydłużoną, od góry grubszą i węższą, natomiast od dołu cieńszą i szerszą. Dodatkowo należy wspomnieć, że łączy się z czterema kośćmi: kością czołową, kością sitową, szczęką oraz drugostronną kością nosową.

Rozwój

Kość nosowa rozwija się jako kość okładzinowa na przedniej części chrzęstnej puszki nosowej. Każda powstaje z jednego punktu kostnienia, który występuje w początkach trzeciego miesiąca życia płodowego.

Kość nosowa – budowa

Zbudowana jest wyłącznie z istoty zbitej. Każda kość nosowa posiada dwie powierzchnie oraz cztery brzegi.

Powierzchnie kości nosowej

Powierzchnia przednia jest siodełkowata, wklęsła w płaszczyźnie strzałkowej i wypukła w płaszczyźnie poprzecznej. Pokrywa ją mięsień podłużny nosa. Ponadto często posiada jeden lub kilka otworków dla małych naczyń krwionośnych.

Powierzchnia tylna jest wklęsła, a w części górnej przylega do powierzchni przedniej kolca nosowego kości czołowej. W dolnym odcinku bierze udział w wytwarzaniu części kostnej przedniej ściany jamy nosowej. Tutaj biegnie podłużna bruzda sitowa dla nerwu sitowego przedniego.

Brzegi kości nosowej

Jak wspomniano wyżej, wyróżnia się cztery brzegi kości nosowej:

• górny – wąski i gruby, łączy się z brzegiem nosowym części nosowej kości czołowej;
• dolny – cienki i nieregularnie zębaty. Łączy się z chrząstką boczną nosa,. Ponadto, na czaszce wymacerowanej ogranicza od góry otwór gruszkowaty;
• boczny – nieco zaostrzony, łączy się z brzegiem przednim wyrostka czołowego szczęki;
• przyśrodkowy – łączy się z kością drugiej strony szwem międzynosowym. Poza tym u góry łączy się z kolcem nosowym kości czołowej, natomiast od dołu z blaszką pionową kości sitowej.

Pozostałe informacje

Kości nosowe wykazują wielką zmienność osobniczą i rasową. W efekcie można powiedzieć, że u osób rasy białej są one duże i silnie występujące do przodu, z kolei u osób rasy czarnej małe i spłaszczone.

Szew czołowo-nosowy również może przebiegać różnie. Albo występuje stromo ku górze od strony bocznej ku przyśrodkowej, albo jest ku górze wypukły. Ewentualnie może przebiegać wyraźnie poziomo. Szew ten nie zanika wraz z wiekiem i można go zobaczyć nawet u osób w wieku starczym.

Szew międzynosowy rzadko przebiega symetrycznie w płaszczyźnie pośrodkowej, ponieważ zwykle odchyla się od niej w jedną ze stron (zwłaszcza w odcinku górnym). Czasami szew ten wcześnie znika.

W bardzo rzadkich przypadkach kość nosowa może być dwudzielna.

Złamanie kości nosowej

Urazy twarzoczaszki obejmujące złamania kości nosowej mogą wystąpić jako urazy izolowane (np. w wyniku wypadków komunikacyjnych czy pobicia), bądź zaistnieć w obrażeniach wielonarządowych.

Złamanie kości nosowej należy do złamań w obrębie piętra górnego szkieletu twarzoczaszki. Stanowią około 28-44% wszystkich złamań twarzy. Jednocześnie mogą im towarzyszyć uszkodzenia zatok przynosowych czy oczodołów.

Należy wspomnieć, że u większości poszkodowanych niezbędne jest postępowanie zabiegowe.

	Kwas hialuronowy na stawy i skórę Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej...
	Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.
2. Józefowicz-Korczyńska M., Starska K., Miaśkiewicz B., Objawy oczne i oczodołowe po urazach nosa i zatok przynosowych, Otorynolaryngologia, 10/2011.