Kształtowanie cech motorycznych – kinezyterapia

Kształtowanie cech motorycznych ma miejsce już od najmłodszych lat. Można to robić w każdym wieku poprzez odpowiednio dobraną kinezyterapię. Rozdzielenie ćwiczeń na podgrupy dotyczące kształtowania poszczególnych cech sprawnościowych jest umowne, ponieważ chcąc udoskonalić jedną z nich organizm automatycznie ćwiczy pozostałe.

Kształtowanie cech motorycznych

Do cech motorycznych zalicza się:

• gibkość;
• koordynację;
• równowagę;
• wytrzymałość;
• siłę;
• szybkość.

Zobacz również: Motoryczność.

Gibkość

Gibkość to zdolność człowieka do osiągania dużej amplitudy wykonywanych ruchów. W kinezyterapii ćwiczenia skierowane na kształtowanie tej cechy mają na celu wyrobienie, utrzymanie lub przywrócenie fizjologicznego zakresu ruchomości w stawach.

Zasady ćwiczeń

• Każde ćwiczenie musi być wykonane w pełnym zakresie ruchomości w stawie.
• Podczas ćwiczeń można się wspomagać oporem zewnętrznym bądź własnego ciała.
• W przypadku małej siły mięśniowej należy prowadzić ćwiczenia w odciążeniu.

Koordynacja ruchowa

Koordynacja ruchowa to zdolność do precyzyjnego wykonywania złożonych czynności ruchowych i umiejętność sprawnego przestawiania się z jednej aktywności na inną.

Zasady ćwiczeń

• Konieczne jest wielokrotne powtórzenie danego ćwiczenia.
• Trudność ćwiczeń należy stopniować.
• Wymaga się dbałości o precyzję wykonywanych ruchów, co z kolei wymaga pełnego skupienia się osoby ćwiczącej.
• Najczęściej wykorzystywaną metodą kinezyterapeutyczną w celu zwiększania koordynacji są ćwiczenia Frenkla.

Równowaga

Równowaga to możliwość stałego i zaplanowanego utrzymania ciała w wybranej pozycji. Wyróżniamy równowagę statyczną i dynamiczną. Równowaga jest ściśle połączone z koordynacją ruchową, ponieważ wymaga doskonalenia koordynacji wielu grup mięśniowych w celu stabilizacji poszczególnych odcinków ciała, a tym samym utrzymaniu wymaganej pozycji.

Zasady ćwiczeń

• Ćwiczenia wymagają skupienia się osoby ćwiczącej.
• Można wykonywać je powoli, wskazana jest dokładność.
• Ćwiczenia można przeprowadzać z wykorzystaniem wielu przyborów: piłek, bosu, taśm, gum, kijków czy ławeczek. Stopień trudności można zwiększyć zmieniając stabilne podłoże na ruchome.
• Często wykorzystywaną metodą kształtowania równowagi jest metoda PNF poprzez stosowanie techniki rytmicznej stabilizacji lub stabilizacji zwrotnej.
• Konieczna jest zasada stopniowania trudności.

Siła

Siła jest zdolnością mięśni do wykonywania pracy pomimo oporowi zewnętrznemu. Celem ćwiczeń zwiększających siłę w kinezyterapii nie jest maksymalny przyrost siły, lecz jej optymalny rozwój umożliwiający zaspokojenie indywidualnych potrzeb pacjenta.

Zasady ćwiczeń

• W celu wzmacniania siły najczęściej stosuje się opór zewnętrzny lub opór własnego ciała.
• Wielkość oporu należy dostosować indywidualnie do potrzeb pacjenta, można w tym celu wykorzystać test Lovetta.
• Ćwiczenia mogą być zarówno dynamiczne jak i statyczne.
• Ruch może mieć charakter koncentryczny: pchnięcia, wyskoki, pływanie, jak i charakter ekscentryczny: przysiady, schodzenie po schodach.
• Siłę mięśniową kształtuje się poprzez wykonywanie krótkotrwałych wysiłków o mniejszej liczbie powtórzeń przy większym oporze.
• Ćwiczenia są powtarzane do granicy zmęczenia.

Wytrzymałość

Wytrzymałość to zdolność do kontynuowania długotrwałej pracy o określonej intensywności bez obniżenia efektywności działań oraz przy jednoczesnym zachowaniu podwyższonej odporności na zmęczenie.

Zasady ćwiczeń

• Ćwiczenia wzmacniające wytrzymałość muszą mieć charakter aerobowy.
• Można stosować opór zewnętrzny lub opór własnego ciała.
• Stosuje się mniejsze obciążenie przy podniesionej licznie powtórzeń i wydłużonym czasie trwania aktywności.
• Aby skutecznie zwiększyć wytrzymałość należy wykonywać od 4 do 5 treningów tygodniowo.
• W celu podtrzymania efektów należy regularnie kontynuować treningi wytrzymałościowe w ciągu życia.

Szybkość

Szybkość z definicji jest zdolnością do wykonywania ćwiczeń ruchowych w określonych warunkach i w jak najkrótszym czasie.

Zasady ćwiczeń

• Szybkość zwykle kształtuje się podczas treningu anaerobowego.
• Ćwiczenia prowadzone są do 90% możliwości osoby zdrowej.
• Szybkość można kształcić podczas treningów interwałowych.
• Wskazane jest szybkie wykonywanie powtórzeń przy niezmienionym obciążeniu.

	Plastry do kinesiotapingu Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej...
	Plastry kinesiotaping Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej...

Bibliografia:

1. Nowotny J., Podstawy fizjoterapii. Część II, Wydawnictwo Kasper, Kraków 2004.