Szukaj
Szukaj

Krioglobuliny

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Krioglobuliny to immunoglobuliny lub kompleksy zawierające immunoglobuliny, które w niskiej temperaturze spontanicznie zmieniają się, tworzą żele, po czym ulegają rozpuszczeniu przy ogrzaniu. Ich obecność w organizmie człowieka prowadzi do krioglobulinemii.

 

Typy krioglobulin

Wyróżnia się następujące typy krioglobulin:

  • I – monoklonalne, najczęściej klasy M;
  • II – monoklonalne klasy M reagujące z poliklonalną immunoglobuliną klasy G. Ponadto aktywują układ dopełniacza;
  • III – poliklonalne, zwykle klasy M i G. One także aktywują układ dopełniacza.

Metody oznaczania – badanie

W celu zbadania krioglobuliny, krew pobiera się do strzykawki ogrzanej do 37°C, przenosi do probówki o tej samej temperaturze i umieszcza w cieplarce do czasu wykrzepienia. Następnie odwirowuje się w temperaturze 37°C, a uzyskaną surowicę dzieli na 2 części. Pierwszą część przechowuje się w temperaturze 4°C, drugą zaś w 37°C.

Po inkubacji ocenia się, czy w probówce przechowywanej w temperaturze 4°C doszło do precypitacji. W przypadku krioglobulin mieszanych jest ona wolna i przechowywanie w lodówce powinno trwać do 3 dni. Do określenia izotypów krioglobulin służą takie techniki, jak immunoblotting i immunoelektroforeza. Przed przystąpieniem do badania należy być na czczo przynajmniej 8 godzin.

Wartości prawidłowe

U zdrowej osoby wynik jest ujemny, czyli nie stwierdza się precypitacji w probówce przechowywanej w temperaturze 4°C. Wynik uważa się za dodatni, gdy stwierdza się precypitację w niskiej temperaturze.

Krioglobulinemia

Jak wspomniano we wstępie, krioglobulinemia to obecność krioglobulin we krwi. Może być spowodowana wieloma jednostkami chorobowymi, należącymi głównie do schorzeń reumatycznych i układu immunologicznego.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Ocena obecności krioglobulin znajduje zastosowanie w medycynie. Przykładowe choroby, w przebiegu których występuje krioglobulinemia, to:

Krioglobuliny typu I występują u około 25% chorych, najczęściej w przebiegu chorób limfoproliferacyjnych, a głównym objawem jest zespół nadlepkości krwi. Krioglobuliny typu II stwierdza się także u 25%, a typu III – u 50% chorych. Ponadto często towarzyszą przewlekłym zakażeniom i chorobom autoimmunologicznym, a ich głównym objawem jest zapalenie naczyń. Warto wiedzieć, że krioglobuliny typu III nigdy nie występują w chorobach limfoproliferacyjnych. Dodatkowo krioglobulinemia może być spowodowana niewydolnością wątroby, w przebiegu której upośledzona zostaje fagocytoza, a tym samym zdolność do eliminowania kompleksów immunologicznych.

Skutki krioglobulinemii

Odporne kompleksy krioglobulin gromadzą się w ścianie naczyń krwionośnych, uszkadzając poprzez klasyczną aktywację dopełniacza i stymulując migrację leukocytów do tkanek okołonaczyniowych. Wysokie stężenia krioglobulin mogą również prowadzić do zatykania naczyń krwionośnych i niedokrwienia tkanek.

W 1966 roku Meltzer wraz ze swoimi współpracownikami opracowali triadę objawów krioglobulinemii, nazwaną jego nazwiskiem – triada Meltzera. Obejmuje ona wysypkę skórną, ból stawów i mięśni oraz osłabienie i ogólne zmęczenie organizmu.

Leczenie

Aby nie dopuścić do krioglobulinemii należy wykonywać częste badania kontrolne i zapobiegać zakażeniom – zwłaszcza wirusem powodującym wirusowe zapalenie wątroby typu B i C. Leczenie jest głównie farmakologiczne, jednak zarówno objawowe, jak i przyczynowe.

Bibliografia

  1. Silverthorn D., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
  2. Suszek D., Mazur D., Michalska M., Kwolczak J., Krioglobulinemia w chorobach reumatycznych, Forum Reumatologiczne, 3/2017.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *