Kierowana adaptacja tkankowa (KAT) to technika pochodząca z narzędziowych technik Medycyny Manualnej. Stosuje się ją w celu przywracania odpowiedniej propriocepcji ze ścięgien mięśni zawiadujących danym stawem oraz usunięcia piezoelektrycznych restrykcji w powięzi.
Technika ta powinna być wykonywana przez wykwalifikowanego terapeutę posiadającego niezbędną wiedzę anatomiczną i podstawy medyczne.
Kierowana adaptacja tkankowa – czym jest?
Kierowana adaptacja tkankowa to zabieg z zakresu terapii manualnej, który wykonuje się przy zastosowaniu specjalnych narzędzi. Łączy w sobie techniki i idee akupunktury, akupresury, tradycyjnej terapii manualnej czy suchego igłowania. Metoda powstała w Polsce, choć wciąż nie zyskała jeszcze należytego rozgłosu. Ze względu na skuteczność staje się jednak coraz bardziej popularna.
Zobacz również: pinoterapia
Polega głównie na uciskach określonych punktów na ciele za pomocą narzędzi, co działa rozluźniająco, zwiększa elastyczność, zmniejsza ból, a nawet odkwasza i odtruwa organizm. Ponadto wpływa zbawiennie na sferę psychiczną pacjenta.
Przykłady zastosowania
Urazy stawów skokowych należą do najczęstszych kontuzji występujących w sporcie. Skręcenie stawu skokowego nie jest tylko lokalnym uszkodzeniem tkanek miękkich okołostawowych, ale niesie ze sobą szereg globalnych konsekwencji. Dotkliwy ból, którego doświadczamy po urazie to nie tylko efekt naderwania więzadeł i torebki stawowej. Dochodzi również do zmiany pewnego programu zapisanego w mózgu na poziomie pozapiramidowej kontroli ruchu. Zmiana w ,,oprogramowaniu’’ danego wzorca ruchu może mieć swoje konsekwencje w ruchu globalnym. Może być ona nawet oddalona w czasie i dotyczyć problemu z barkiem, stawem krzyżowo-biodrowym czy kręgosłupem.
Dlatego ważne jest to, aby fizjoterapia pourazowa nie ograniczała się do bolesnych miejsc, ale miała charakter holistyczny. Terapią należy również objąć kręgosłup, miednicę, trzewia i inne miejsca z połączeniami strukturalno-funkcjonalnymi. Warto dodać, że kierowana adaptacja tkankowa jest dodatkiem do całościowej terapii prowadzonej z pacjentem.
Bibliografia
- Maciąg M., Maciąg K., Przegląd badań z zakresu fizjoterapii, Lublin 2019.
- Janiszewska M., Nowak B., Wyzwania fizjoterapii – wybrane zagadnienia, Lublin 2017.
Polecane produkty:
|
Plastry kinesiotaping
Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej... |
|
Plastry do kinesiotapingu
Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej... |
5 Responses
Proszę o wyjaśnienie pojęcia „restrykcja piezoelektryczna”. Pierwszy raz się z czymś takim spotykam, konkretnie z takim zestawieniem słów. Zjawisko piezoelektryczności jest udowodnione i w dalszym ciągu badane, ale jakim cudem restrykcja może mieć charakter piezoelektryczny? Pozdrawiam.
Dziękuję za zainteresowanie tematem. Pozwoliłem sobie nazwać restrykcję (np. stawową) restrykcją piezoelelektryczną w myśl teorii dra Radosława Składowskiego. Sam doktor może nie posługuje się tym zestawieniem słów, ale ja chciałem to przedstawić właśnie w ten sposób, gdyż w nazwie mamy efekt jakim jest restrykcja i teoretyczną przyczynę np. skrótu więzadłowego czy densyfikacji powięzi. W myśl tego w momencie zaistnienia patologii dochodzi do kumulacji energii bioelektrycznej i biochemicznej w strukturze molekularnej tkanki. Cząsteczki piezoelektrycznie czynne ,,sklejając się” np. z torebką stawową czy rozcięgnami mogą wywoływać odruchowe skróty czego z kolei efektem są bodźce nocyceptywne. W leczeniu takich lokalnych ,,piezoelektryków’’ wykorzystujemy odwrócone zjawisko piezoelektryczne czyli kompresje tych tkanek np. metalem. Pozdrawiam
Jak zatem wygląda diagnostyka takich restrykcji?
Diagnostyka wygląda jak klasyczne badanie palpacyjne układu mięśniowo-powięziowego. Sprawdzanie przesuwności tkanek, rolowanie, lokalizowanie stwardnień, zgubień i zagęszczeń. Takie miejsce jest zazwyczaj bolesne przy palpacji i charakteryzuje się zmienioną teksturą tkanki. W powięzi mięśnia czasami można wyczuć coś w rodzaju kompartmentu, który poddajemy głębokiemu rozcieraniu poprzecznemu przy pomocy tego urządzenia.
Witam!
Gdzie można dostać takie narzędzia?
Pozdrawiam!