Prądy diadynamiczne (zwane również jako diadynamik lub prądy Bernarda) powstają w wyniku prostowania prądu sinusoidalnie zmiennego o 50 Hz. Wykazują silne działanie przeciwbólowe i przekrwienne.
Prądy diadynamiczne – rodzaje prądu
Wyróżnia się 6 rodzajów prądu, a każdy z nich składa się z 2 elementów – komponentu prądu stałego oraz prądu sinusoidalnie zmiennego. Prądy diadynamiczne wywodzą się z dwóch podstawowych prądów impulsowych o częstotliwości 40 i 100 Hz.
- Prąd MF – to jednopołówkowo wyprostowany prąd sinusoidalnie zmienny o częstotliwości 50 Hz. Czas trwania impulsów oraz przerw między nimi wynosi 10 ms. Odczuwany jest przez pacjentów jako silna wibracja.
- Prąd DF – powstaje w wyniku nałożenia na jednopołówkowo wyprostowany prąd sinusoidalnie zmienny o częstotliwości 50 Hz drugiego takiego samego, przesuniętego w fazie o 180 stopni. W wyniku otrzymuje się prąd o częstotliwości 100 Hz i czasie trwania impulsu 10 ms. Odczuwany jest przez pacjentów jako wibracja.
- Prąd CP – powstaje w wyniku okresowej zmiany prądów DF i MF. Płyną one naprzemiennie w czasie 1 sekundy.
- Prąd LP – otrzymuje się go przez nałożenie na MF takiego samego prądu modulowanego w amplitudzie i przesuniętego w fazie o 180 stopni. Czas trwania całego okresu modulacji wraz z przerwą wynosi od 12 do 6 s.
- Prąd RS – to inaczej przerywany prąd MF. Czas trwania impulsu i przerwy jest równy, wynosi 1 s. Wywołuje silne skurcze mięśni i działa przekrwiennie.
- Prąd MM – jest to prąd MF modulowany w amplitudzie. Czas trwania modulacji oraz przerw między modulacjami wynosi 1 s.
Działanie prądów diadynamicznych
Prądy diadynamiczne wykazują wszechstronne działanie na ludzki organizm. Obejmują między innymi:
- rozszerzenie naczyń krwionośnych, a tym samym na lepsze ukrwienie tkanek;
- wzmożenie przemiany materii;
- zmniejszanie obrzęków pourazowych.
Prąd MF wpływa na wzmożenie napięcia mięśni, natomiast DF na jego obniżenie. RS i MM są wykorzystywane przede wszystkim do elektrostymulacji mięśni zdrowych lub nieznacznie uszkodzonych, ponieważ w trakcie impulsu następuje skurcz mięśni. Natomiast w czasie przerwy ma miejsce ich rozluźnienie.
Metodyka zabiegu
Elektrodą czynną jest katoda. Umieszcza się ją w miejscu bólowym. Anoda z kolei, jako elektroda bierna, umieszczana jest obwodowo. W przypadku metody jednobiegunowej katodę (wówczas znacznie mniejszą) układa się na punkcie spustowym, a anodę proksymalnie.
Elektrody powinny znajdować się na grubym, zwilżonym ciepłą wodą podkładzie. Podkłady powinny być około 1 cm większe z każdej strony, aby płytki nie stykały się ze skórą pacjenta.
Czas zabiegu
Czas trwania zabiegu wynosi zwykle do 8 minut. Jednak w przypadku zastosowania RS lub MM można go wydłużyć do 10 minut.
Natężenie
Natężenie ustawiane jest do subiektywnych odczuć pacjenta.
Wskazania
Wskazaniami do zastosowania prądów diadynamicznych są:
- stany bólowe, w tym nerwobóle;
- przeczulica;
- w celu stymulacji mięśni;
- odmrożenia;
- zaburzenia troficzne;
- stany obniżonego napięcia mięśniowego;
- zwiotczenie mięśni gładkich jamy brzusznej (prąd LP);
- zesztywnienia stawów;
- obrzęki.
Zobacz również: Kompleksowa terapia obrzęków.
Przeciwwskazania
Prądu CP nie powinno się wykorzystywać na okolice powłok jamy brzusznej, ponieważ jelita (zbudowane głównie z mięśni gładkich) mogą reagować bolesnym skurczem. Prądy diadynamiczne nie powinny przepływać przez mózg i serce. Do innych przeciwwskazań zalicza się:
- zmiany skórne i rany;
- ryzyko zatoru żylnego;
- ostre stany zapalne;
- zaburzenia czucia;
- nowotwory;
- znamiona;
- metale w ciele w miejscu zabiegu;
- stany zapalne w obrębie jamy brzusznej.
Polecane produkty:
|
Plastry kinesiotaping
Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej... |
|
Plastry do kinesiotapingu
Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Mika T., Fizykoterapia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 1996.
- Mikołajewska E., Elementy fizjoterapii. Fizykoterapia dla praktyków., Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011.
