Ropień mózgu

Ropień mózgu to ogniskowy proces infekcyjny mózgu, początkowo o charakterze nacieku zapalnego ulegającego następnie rozpadowi z wytworzeniem zbiornika ropnej treści otoczonego dobrze unaczynioną torebką.

Ropień mózgu – przyczyny

Dokładna przyczyna rozwoju ropnia mózgu zależy od lokalizacji pierwotnego ogniska zakażenia będącego punktem wyjścia ropnia. Może to być więc:

• zapalenie zatok przynosowych – paciorkowce tlenowe i beztlenowe;
• zapalenie ucha środkowego lub wyrostka sutkowatego – paciorkowce, tlenowe pałeczki Gram-ujemne z rodziny Enterobacteriaceae;
• próchnica zębów i stany zapalne w obrębie jamy ustnej, przebyte zabiegi stomatologiczne, w tym ekstrakcja zęba;
• infekcyjne zapalenie wsierdzia;
• uraz.

Do najczęstszych czynników ryzyka można zaliczyć:

• upośledzoną odporność komórkową;
• AIDS;
• zapalenia zębopochodne;
• obrażenia czaszki penetrujące do mózgu;
• zakażenia pooperacyjne;
• infekcyjne zapalenie wsierdzia;
• rozstrzenie oskrzeli;
• ropień płuca;
• sepsę.

Początkowo powstaje naciek zapalny w tkance mózgowej, który po 2 tygodniach ulega rozpadowi z wytworzeniem ropnia otoczonego cienkościenną, dobrze unaczynioną torebką. Ropień otacza strefa obrzęku mózgu.

Objawy ropnia mózgu

O przebiegu choroby decyduje lokalizacja i wielkość ropnia. Początkowe objawy obejmują zazwyczaj:

• ból głowy, często o tępym, rozlanym charakterze;
• gorączkę, pojawiającą się u połowy chorych.

Stopniowo narastają objawy zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego i obrzęku mózgu, czyli nudności, wymioty i dezorientacja. Objawy ogniskowe to:

• niedowłady i porażenia;
• afazja;
• napady padaczkowe (drgawki) – występują w połowie przypadków;
• obrzęk tarczy nerwu wzrokowego – występuje u ¼ chorych.

Śmiertelność wynosi do 25%, natomiast aż u do 40% chorych dochodzi do następstw neurologicznych. Najgroźniejszym powikłaniem jest przebicie ropnia do przestrzeni komorowej mózgu, które prowadzi do gwałtownego pogorszenia stanu chorego i wiąże się z dużą śmiertelnością.

Leczenie ropnia mózgu

Leczeniem z wyboru są zabiegi chirurgiczne obejmujące aspirację treści ropnia lub wycięcie go (zwłaszcza ropni tylnego dołu czaszki i ropni grzybiczych). Uzupełnieniem leczenia jest antybiotykoterapia – zaleca się penicylinę lub cefalosporynę III generacji przez 8 tygodni. Antybiotykoterapia może być zarówno uzupełnieniem leczenia operacyjnego, jak i jedyną metodą, gdy zabieg chirurgiczny nie jest możliwy.

Terapia objawowa to między innymi stosowanie leków przeciwobrzękowych i przeciwpadaczkowych oraz kompleksowo prowadzona rehabilitacja. Skuteczność leczenia należy monitorować oceną tomografii komputerowej lub rezonansem magnetycznym przy powtarzaniu badania co 7-14 dni. Po zakończeniu leczenia przez rok co miesiąc przeprowadza się badania kontrolne.

Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Jaskólski D., Sympozjum – ropnie i ropniaki w neurochirurgii, Aktualności Neurologiczne, 14/2014.
2. Łebkowski W., Zajkowska J., Ropień mózgu, Neurologia po Dyplomie, 5/2013.
3. Stręk P., Zagólski O., Składzień J., Oleś K., Hydzik-Sobocińska K., Najdzionek D., Głowacki R., Endoskopowe leczenie chorych z wewnątrzczaszkowymi powikłaniami zapalenia zatok, Otolaryngologia Polska, 2/2007.
4. Mionskowski T., Dubaniewicz-Wybieralska M., Kuczkowski J., Ropnie mózgu u chorego z przewlekłym perlakowym zapaleniem ucha środkowego – opis przypadku, Forum Medycyny Rodzinnej, 3/2010.
5. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, tom II, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.