Szukaj
Szukaj

Koagulopatia

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Koagulopatia stanowi pojęcie medyczne używane w odniesieniu do zaburzeń krzepnięcia krwi. Koagulopatia może być wrodzona, np. w efekcie hemofilii, a także nabyta, wynikająca np. ze stosowania terapii przeciwzakrzepowej czy z obecności różnego rodzaju schorzeń wątroby.

 

Czym jest krwawienie?

Krwawienie jest naturalnym, nieodłącznym procesem fizjologii człowieka. Odnosi się do upływu krwi z uszkodzonych naczyń krwionośnych w efekcie przerwania ich ciągłości. Do krwawienia może dojść praktycznie w każdym momencie – wystarczy skaleczyć się kartką czy nożem, a nawet myć zęby (wiele osób krwawi podczas tej czynności z dziąseł). Do krwawienia dochodzi także w efekcie pobierania krwi, podczas wszelkich zabiegów chirurgicznych, a nawet bez określonego powodu, np. gdy zauważa się krwawienie z nosa.

U zdrowych osób zazwyczaj nie jest to sytuacja niebezpieczna (nie mówiąc o ciężkich krwawieniach spowodowanych urazami), ponieważ organizm wykształcił mechanizm krzepnięcia. W jego efekcie w miejscu uszkodzenia trombocyty tworzą czop płytkowy i uruchomione zostają procesy naprawcze. Podczas nich organizm produkuje serotoninę, która zwęża naczynia krwionośne zapobiegając dalszemu wynaczynianiu krwi. Następnie powstaje skrzep z włóknika, a włókna kolagenowe odbudowują uszkodzenie.

Zobacz również: Kolagen i jego znaczenie w organizmie.

Rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe

Jedną z najbardziej znanych koagulopatii nabytych jest rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe. Istotą choroby jest uogólniona aktywacja krzepnięcia krwi z wytworzeniem znacznej ilości fibryny. Fibryna wiąże trombocyty i formuje zakrzepy w drobniejszych naczyniach krwionośnych, które blokują przepływ krwi. Ponadto proces ten zużywa fibrynogen, trombocyty oraz inne czynniki krzepnięcia, w efekcie czego dochodzi do skazy krwotocznej.

Przyczyny

Do głównych przyczyn tej koagulopatii zalicza się:

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina
  • rozległe urazy;
  • posocznicę;
  • udar słoneczny;
  • duże tętniaki;
  • powikłania położnicze;
  • uszkodzenia narządów wewnętrznych;
  • ostre zatrucia i silne reakcje immunologiczne;
  • ciężkie choroby wątroby.

Objawy

Przebieg kliniczny choroby zależy od choroby podstawowej, która spowodowała zaburzenia hemostazy oraz fizjologicznych mechanizmów wyrównujących te zaburzenia. Najpowszechniejszym objawem ostrego rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego jest równoczesne krwawienie z wielu miejsc, np. z nosa, jamy ustnej, ran pooperacyjnych i dróg rodnych. Jednocześnie dochodzi do upośledzenia wymiany gazowej i niewydolności wątroby czy nerek. Postać przewlekła przebiega łagodniej, ponieważ ogranicza się do krwawień z nosa czy jamy ustnej oraz siniaków. Niekiedy może przebiegać całkowicie bezobjawowo.

Leczenie

Najważniejsze jest rozpoznanie choroby podstawowej i rozpoczęcie leczenia w tym kierunku, jednakże temu procesowi zazwyczaj musi towarzyszyć wyrównanie zaburzeń hemostazy. W efekcie przy znacznej utracie krwi przetacza się koncentrat z erytrocytów lub fibrynogenu.

Koagulopatia wrodzona

Do koagulopatii wrodzonych zalicza się m.in. hemofilię i chorobę von Willebranda.

Hemofilia to skaza krwotoczna spowodowana niedoborem jednego z czynników krzepnięcia krwi. W zależności od postaci choroby, w przypadku hemofilii typu A jest to czynnik VIII, zaś w hemofilii typu B czynnik IX. Choroba objawia się samoistnymi krwawieniami śródstawowymi i wydłużonym, nadmiernym krwawieniem z ran po zabiegach czy urazach. W ciężkich przypadkach niebezpieczne staje się zwykłe pobieranie krwi czy wizyta u dentysty.

Z kolei choroba von Willebranda jest osoczową skazą krwotoczną dziedziczoną autosomalnie. Wiąże się z niedoborem lub upośledzeniem czynności białka niezbędnego do procesu krzepnięcia, które nazywa się fachowo białkiem von Willebranda. Pomaga ono łączyć brzegi rany i hamuje krwawienie, zatem wszelkie zaburzenia z nim związane znacznie upośledzają ten proces. Uznaje się, że choroba von Willebranda jest najczęściej występującą koagulopatią.

Bibliografia

  1. Bykowska K., Klasyfikacja i diagnostyka choroby von Willebranda, Hematologia, 1/2013.
  2. Sikorska A., Woźniak A., Lewandowska A., (i inni), Otyłość u chorego na hemofilię – opis przypadku, Journal of Transfusion Medicine, 1/2017.
  3. Windyga J., Patofizjologia, rozpoznawanie i leczenie rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego, Hematologia, 4/2011.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *