Znaczenie i rola leczenia uzdrowiskowego w dzisiejszych czasach jest szczególnie ważna dla osób zagrożonych chorobami cywilizacyjnymi.
Rola leczenia uzdrowiskowego
Leczeniem uzdrowiskowym można:
- usprawniać mechanizmy naczynioruchowe stosując kąpiele powietrzne i hydroterapię;
- zapobiegać skutkom hipokinezji przez stosowanie terapii ruchem;
- ograniczać skutki nieodpowiedniego odżywiania przez stosowanie właściwej diety;
- przeciwdziałać napięciom nerwowym przez zmianę trybu życia, odpoczynek, spokój.
Leczenie i profilaktyka uzdrowiskowa ma ogromne znaczenie dla osób zagrożonych chorobami cywilizacyjnymi. Kompleksowe zastosowanie fizykoterapii do uzdrowiskowego leczenia, rehabilitacji i profilaktyki chorób cywilizacyjnych, stanowi dobry przykład możliwości zastąpienia farmakoterapii naturalnymi środkami leczniczymi.
W efekcie leczenie uzdrowiskowe skraca czas leczenia wielu chorób przewlekłych i przywraca stosunkowo szybko zdolność do pracy. Szczególnie duże znaczenie ma rehabilitacja uzdrowiskowa w zaburzeniach czynności narządu ruchu w następstwie chorób, stanów pourazowych i pooperacyjnych układu kostno-szkieletowo-mięśniowego, czy następstw chorób neurologicznych. Korzystne wyniki uzyskuje się również podczas rehabilitacji w chorobach wewnętrznych, przede wszystkim kardiologicznej i pulmonologicznej.
Zobacz również: Uzdrowiska w Polsce
Zabiegi
Rehabilitacja uzdrowiskowa, ze względu na większe możliwości stosowania kompleksowego leczenia fizykoterapeutycznego, wzbogaconego w naturalne tworzywa lecznicze, jak również ze względu na to, że jest prowadzona w odmiennych, bardziej komfortowych warunkach klimatycznych i środowiskowych, daje na ogół lepsze wyniki niż prowadzone w zwykłych szpitalach.
Leczenie takie przygotowuje chorych, do niektórych operacji np. ortopedycznych lub w obrębie klatki piersiowej. W rezultacie zabiegi usprawniają mięśnie szkieletowe, krążenie krwi oraz polepsza technikę oddychania. Odgrywa również dużą rolę w usprawnianiu mechanizmów termoregulacji, a wiele zabiegów kinezyterapeutycznych i wodoleczniczych ma formę, np. w postaci spacerów po pięknej okolicy, po trasach o różnym stopniu trudności, z równoczesną kąpielą powietrzną czy słoneczną.
Do najczęściej stosowanych zabiegów i kuracji zalicza się:
- kąpiele w mineralnych wodach leczniczych;
- helioterapię;
- peloidoterapię – w tym głównie fango czy borowinę;
- krenoterapię.
Tryb życia chorego w uzdrowisku regulowany jest naukowo wymaganiami regulaminu. Wyznacza on rodzaj i czas trwania zabiegów, wypoczynku, snu, diety oraz stopień dawkowania wysiłku. Uzdrowiska mają na celu zapewnić choremu wygody cywilizacyjne. W efekcie w uzdrowisku uczy się chorych, jak zwalczać chorobę i zwiększać siły obronne organizmu.
Z kolei za pomocą metod pedagogicznych i psychologicznych stosowanych w uzdrowisku, chory uczy się podczas kuracji zmieniać swoje dotychczasowe nawyki żywieniowe i ćwiczyć właściwy model zachowania, który później powinien stosować na co dzień.
Zobacz również: gimnastyka poranna
Cele i zadania leczenia uzdrowiskowego
Kuracja uzdrowiskowa stanowi kontynuacje leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego wielu chorób. Jej zadaniem jest:
- leczenie uzupełniające chorób przewlekłych;
- skracanie okresu zdrowienia;
- przystosowanie do czynnego życia po wielu ciężkich chorobach;
- pomaganie utrzymania zdolności do pracy;
- utrwalenie zadowalającego stanu zdrowia;
- korygowanie nieprawidłowych nawyków żywieniowych;
- zwalczanie braku ruchu.
Leczenie uzdrowiskowe jest dopełnieniem i równocześnie wzmocnieniem leczenia prowadzonego innymi metodami, pobudza ono potencjalne rezerwy wydolności i zwiększa siły obronne oraz przyśpiesza proces zdrowienia przez:
- trening mechanizmów regulacyjnych w jeszcze zdrowej części organizmu;
- uporządkowanie i harmonizację regulacji autonomicznej;
- regulację zasadniczych czynności: oddychania, krążenia, ruchu, gospodarki cieplnej, snu, trawienia, rytmów biologicznych, ukrwienia narządów, przemiany materii;
- poprawę lub odzyskanie psychofizycznej sprawności czynnościowej.
Rola leczenia uzdrowiskowego i jego zadanie to przedstawienie i pobudzenie sił porządkujących czynności życiowe organizmu i sił „samoleczących”. Stabilizuje ono procesy neurowegetatywne i psychonerwowe. Szczególnie ważne jest to, że wykorzystuje ono naturalne środki lecznicze, takie jak klimat z jego licznymi czynnikami, wody lecznicze, peloidy, dietę oraz różne zabiegi fizykoterapeutyczne i kinezyterapeutyczne.
Pozwalają one nie tylko ćwiczyć zaburzone funkcje, ale również umożliwiają odstawienie leków, zwalczających tym samym ich nadużywanie.
Duże znaczenie ma przekonanie kuracjusza o konieczności współdziałania z lekarzem, co powinno również doprowadzić do uporządkowania trybu życia zgodnie z rytmami biologicznymi.
Bibliografia
- Kasprzak W., Mańkowska A., Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017.
Polecane produkty:
Olej z czarnuszki siewnej w płynie
Naturalny, nierafinowany, tłoczony na zimno olej otrzymywany z nasion czarnuszki siewnej pochodzących z ekologicznych upraw. Wykorzystuje się go przy różnego rodzaju problemach skórnych ... Zobacz więcej... | |
Czarnuszka (Nigella Sativa) w kapsułkach
Czarnuszka siewna to roślina, z której pozyskuje się olej o właściwościach potwierdzonych badaniami. W składzie zawiera m.in. niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), czyli takie, których organizm nie jest w stanie sam wytwarzać i musimy dostarczać Zobacz więcej... |