Radiestezja to pseudonauka mającą na celu badanie oddziaływania na organizm człowieka naturalnie występujących, specyficznych bodźców z otoczenia, nierozpoznanych dotychczas przez naukę. Bodźce te oddziałują na organizm człowieka w sposób pozazmysłowy, co w dużym stopniu utrudnia ich rzeczywiste, naukowe zbadanie. Uważa się, że wszelkiego rodzaju bodźce są rodzajem specjalnego promieniowania.
Radiestezja – na czym polega?
Cechą charakterystyczną radiestezji jest wykrywanie promieniowania oddziałującego na ludzki organizm za pomocą różdżki i wahadła. Zwolennicy tej metody uważają, że odbierane przez ciało promieniowanie prowadzi do powstawania specjalnego pobudzenia organizmu, które z kolei przyczynia się do ruchu różdżki i wahadła, trzymanych w rękach radiestety. Zgodnie z definicją, radiestezja oznacza zdolność człowieka do odczuwania, lokalizacji, rejestracji i oceny specjalnego działania, uznanego za rodzaj promieniowania, które oddziałuje na jego organizm z otoczenia na odległość. Jest niewidzialne oraz powoduje jego specyficzne pobudzenie, czego widocznym skutkiem i dowodem jest ruch różdżki i wahadła w rękach radiestety. Dla ułatwienia promieniowanie to nazywa się radiestezyjnym.
Wyróżnia się jednak znacznie więcej rodzajów radiestezji niż wyłącznie oddziaływanie bodźców na organizm człowieka. Do innych rodzajów tej metody zaliczamy następujące:
- geotronika – promieniowanie pochodzenia ziemskiego umożliwia m.in. znalezienie podziemnych żył wodnych, minerałów i bogactw geologicznych;
- fitotronika – badanie zależności przyrodniczych w zakresie wzajemnego oddziaływania roślin, zwierząt i ludzi oraz promieniowania radiestezyjnego. Znajduje zastosowanie choćby w ogrodnictwie;
- biotronika – bada wszelkie zjawiska biologiczne związane z organizmem człowieka;
- teleradiestezja – poszukiwanie różnych obiektów na odległość, w różnej przestrzeni i czasie.
Oczywiście podstawą każdego rodzaju radiestezji jest obserwacja i analiza ruchów różdżki i wahadła. Ideę radiestezji można opisać w skrócie następująco: na terenie neutralnym ruchy wahadła nie powstają. Tworzą się one dopiero w przypadku przejścia radiestety ze strefy neutralnej do strefy zadrażnień. Wówczas dochodzi do zmiany ruchu oscylacyjnego na obrotowy. Ruch obrotowy utrzymuje się w całej strefie zadrażnień, natomiast po wyjściu z niej zmienia się ponownie na ruch oscylacyjny.
Radiestezja – zastosowanie
Radiestezja bywa wykorzystywana jako metoda diagnostyczna i terapeutyczna. Jej zwolennicy uważają, że niesie ona nieocenioną pomoc w zakresie rozpoznawania chorób, których przyczynę trudno wskazać (a więc o podłożu idiopatycznym). Znajduje zastosowanie wszędzie tam, gdzie w przebiegu procesów patologicznych zaburzone zostało biopole i energia. Leczenie może odbywać się na 2 sposoby, poprzez ruchy wahadłem bezpośrednio nad chorymi miejscami lub na odległość, np. podczas myślenia o danej osobie.
Radiestezję wykorzystuje się więc przykładowo po to, aby znaleźć rzeczywiste miejsce patologii przy przewlekłym złym samopoczuciu lub rozległych bólach brzucha. Dodatkowo dzięki tej metodzie (zgodnie z wierzeniami jej zwolenników) zidentyfikowane dolegliwości można wyleczyć, również przy użyciu różdżki i wahadła.
Zobacz również: Litoterapia.
Czy radiestezja jest bezpieczna?
Skuteczność radiestezji nigdy nie została potwierdzona naukowo, dlatego metodę zalicza się do medycyny alternatywnej. Z całą pewnością nie można polegać wyłącznie na niej podczas diagnostyki i leczenia problemów zdrowotnych. Może stanowić jedynie uzupełnienie leczenia podstawowego, gdy medycyna współczesna pozostaje bezradna. Niestety, pacjenci muszą liczyć się z tym, że radiestezja ich nie wyleczy.
Metoda jest natomiast całkowicie bezpieczna w trakcie jej wykonywania. Ruchy różdżki i wahadła nie wpływają w żaden sposób na organizm pacjenta, nie pogarszają jego objawów ani nie wywołują żadnych działań niepożądanych. Niebezpieczeństwo pojawia się dopiero wtedy, gdy powierzamy radiestecie swoje zdrowie i życie, rezygnując z leczenia podstawowego, np. farmakoterapii.
Polecane produkty:
|
Omega 3
Olej Omega 3 to czysty, 100% naturalny produkt pozyskiwany z rośliny o nazwie Pachnotka zwyczajna (Perilla frutescens). Tłoczony jest na zimno co sprawia, że zachowuje wszystkie, cenne składniki. Stanowi m.in. wsparcie dla mózgu ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Matela L., Radiestezja. Nauka, praktyka, ochrona przed szkodliwym promieniowaniem, Wydawnictwo Kos, Katowice 2021.
- Sitkowski T., Radiestezja dla dociekliwych, Wydawnictwo Studio Astropsychologia, Białystok 2021.
2 Responses
Nazwa Radiestezja nie jest pseudonauką,tylko wszechstronną nauką dla tych ludzi,którzy mają oczyszczony organizm z nałogów,jest połączeniem dwóch wyrazów z greckiego i łacińskiego,oznacza odczuwanie i odbiór informacji z przestrzeni,dotyczące wszystkich dziedzin nauki.
Szanowny Pan autor tekstu „Radiestezja”
Kłania się Panu Tomasz Sitkowski. Chce podziękować, że w spisie literatury zamieścił Pan moją książkę, „Radiestezja dla dociekliwych”.
W Pana komentarzu odnajduję pewne myśli zawarte w tej książce, co mnie bardzo cieszy. Ciekawe, czy zainteresowały Pana też inne moje książki o radiestezji, a jest ich już aż 9, a w tym roku ukaże się dziesiąta książka, tym razem o różdżkarstwie.
Jeżeli zdecyduje się Pan na dalszą lekturę moich książek, lub będzie miał Pan jakieś swoje wnioski lub przemyślenia do wyjaśnienia, to bardzo zapraszam do twórczej dyskusji na moje go maila.
Z pozdrowieniami Tomasz Sitkowski