Kość łokciowa
Kość łokciowa (łac. ulna) jest smukła i wraz z kością promieniową tworzą szkielet przedramienia. Często podaje się ją jako typowy przykład kości długich. Kość
Strona główna » Układ kostny » Strona 5
Kość łokciowa (łac. ulna) jest smukła i wraz z kością promieniową tworzą szkielet przedramienia. Często podaje się ją jako typowy przykład kości długich. Kość
Kość krzyżowa (łac. os sacrum) powstaje ze zrośnięcia 5 kręgów krzyżowych, co następuje dopiero u dorosłych w wieku 20-25 lat. Dźwiga ona masę górnej części
Kość gnykowa (łac. os hyoideum) jest nieparzystą kością i charakteryzuje się tym, że nie ma bezpośredniego połączenia z innymi kośćmi. W kształcie przypomina zagiętą podkowę.
Kość piszczelowa (łac. tibia) wraz z kością strzałkową wchodzi w skład kośćca goleni. Jest masywną kością długą i tuż po kości udowej uznawana jest za
Do kości ręki zaliczamy kości trzech odcinków: nadgarstka, śródręcza oraz palców. Łącznie jest ich 27. Pełnią one ważne funkcje, ponieważ dzięki połączeniom stawowym biorą udział
Szpik kostny (łac. medulla ossium) stanowi główne podłoże tkankowe do tworzenia i rozwoju komórek krwi. Wyróżnić można szpik kostny czerwony – aktywny, który może następnie
Kość piętowa (łac. calcaneus/os calcis) jest największą z kości stępu. Leży w tylno-dolnej części stopy, stanowi ramię dźwigni dla mięśni łydki, a jej zadaniem jest
Kość skokowa (łac. talus) zajmuje górną i środkową część stępu. Od dołu spoczywa na kości piętowej, od góry unosi na sobie kość piszczelową, do przodu sąsiaduje
Szczęka (łac. maxilla) jest drugą po żuchwie, największą kością twarzoczaszki. To kość parzysta, bierze udział w tworzeniu sklepienia jamy ustnej, ścian bocznych i dna jamy
Układ kostny określa kształt i wielkość ciała człowieka. Szkielet dorosłej osoby zbudowany jest z 206 oddzielnych kości. Ich liczba jednak zmienia się, ponieważ u 15-letniego dziecka jest
Kość łokciowa (łac. ulna) jest smukła i wraz z kością promieniową tworzą szkielet przedramienia. Często podaje się ją jako typowy przykład kości długich. Kość
Kość krzyżowa (łac. os sacrum) powstaje ze zrośnięcia 5 kręgów krzyżowych, co następuje dopiero u dorosłych w wieku 20-25 lat. Dźwiga ona masę górnej części
Kość gnykowa (łac. os hyoideum) jest nieparzystą kością i charakteryzuje się tym, że nie ma bezpośredniego połączenia z innymi kośćmi. W kształcie przypomina zagiętą podkowę.
Kość piszczelowa (łac. tibia) wraz z kością strzałkową wchodzi w skład kośćca goleni. Jest masywną kością długą i tuż po kości udowej uznawana jest za
Do kości ręki zaliczamy kości trzech odcinków: nadgarstka, śródręcza oraz palców. Łącznie jest ich 27. Pełnią one ważne funkcje, ponieważ dzięki połączeniom stawowym biorą udział
Szpik kostny (łac. medulla ossium) stanowi główne podłoże tkankowe do tworzenia i rozwoju komórek krwi. Wyróżnić można szpik kostny czerwony – aktywny, który może następnie
Kość piętowa (łac. calcaneus/os calcis) jest największą z kości stępu. Leży w tylno-dolnej części stopy, stanowi ramię dźwigni dla mięśni łydki, a jej zadaniem jest
Kość skokowa (łac. talus) zajmuje górną i środkową część stępu. Od dołu spoczywa na kości piętowej, od góry unosi na sobie kość piszczelową, do przodu sąsiaduje
Szczęka (łac. maxilla) jest drugą po żuchwie, największą kością twarzoczaszki. To kość parzysta, bierze udział w tworzeniu sklepienia jamy ustnej, ścian bocznych i dna jamy
Układ kostny określa kształt i wielkość ciała człowieka. Szkielet dorosłej osoby zbudowany jest z 206 oddzielnych kości. Ich liczba jednak zmienia się, ponieważ u 15-letniego dziecka jest