Kość ciemieniowa
Kość ciemieniowa (łac. os parietale) w liczbie dwóch stanowi górną część czaszki. Obie łącząc się ze sobą biorą udział w tworzeniu sklepienia i ścian bocznych
Strona główna » Układ kostny » Strona 2
Kość ciemieniowa (łac. os parietale) w liczbie dwóch stanowi górną część czaszki. Obie łącząc się ze sobą biorą udział w tworzeniu sklepienia i ścian bocznych
Kość skroniowa (łac. os temporale) leży między kością potyliczną, a klinową i bierze udział w wytwarzaniu częściowo podstawy, częściowo zaś ściany bocznej czaszki. Połączenia
Kość czołowa (łac. os frontale) tworzy przednią część sklepienia czaszki. Powstaje ona na podłożu łącznotkankowym z dwóch głównych punktów kostnienia – prawego i lewego. Dodatkowo
Kość nosowa (łac. os nasale) jest kością parzystą. Wraz z kością strony przeciwnej tworzy nasadę oraz górną część grzbietu nosa. Można ją opisać jako małą
Kość biodrowa (łac. os ilium) stanowi największy odcinek kości miednicznej. Jest ważną strukturą, ponieważ stanowi miejsce przyczepu licznych struktur. Kość biodrowa – budowa Omawiana
Kość kulszowa (łac. os ischii) tworzy tylny i dolny odcinek kości miednicznej. Jednocześnie można powiedzieć, że tworzy tylny odcinek panewki stawu biodrowego. Kość kulszowa
Kość łonowa (łac. os pubis) stanowi przednią część kości miednicznej. Jest kością parzystą. Kość łonowa – budowa Omawiana kość składa się u człowieka z
Kość potyliczna (łac. os occipitale) jest nieparzystą kością czaszki i ogranicza ją od strony tylno-dolnej. Kość potyliczna – budowa Jak inne płaskie kości czaszki,
Otwór szyjny (łac. foramen jugulare) leży na pograniczu kości potylicznej i części skalistej kości skroniowej, w tylnym dole czaszki. Ponadto jego lokalizację określa się nieco
Czaszka (łac. cranium) stanowi strukturę kostną lub chrzęstną służącą jako szkielet głowy. Pełni niezwykle ważne funkcje, gdyż między innymi osłania mózgowie i inne struktury znajdujące
Kość ciemieniowa (łac. os parietale) w liczbie dwóch stanowi górną część czaszki. Obie łącząc się ze sobą biorą udział w tworzeniu sklepienia i ścian bocznych
Kość skroniowa (łac. os temporale) leży między kością potyliczną, a klinową i bierze udział w wytwarzaniu częściowo podstawy, częściowo zaś ściany bocznej czaszki. Połączenia
Kość czołowa (łac. os frontale) tworzy przednią część sklepienia czaszki. Powstaje ona na podłożu łącznotkankowym z dwóch głównych punktów kostnienia – prawego i lewego. Dodatkowo
Kość nosowa (łac. os nasale) jest kością parzystą. Wraz z kością strony przeciwnej tworzy nasadę oraz górną część grzbietu nosa. Można ją opisać jako małą
Kość biodrowa (łac. os ilium) stanowi największy odcinek kości miednicznej. Jest ważną strukturą, ponieważ stanowi miejsce przyczepu licznych struktur. Kość biodrowa – budowa Omawiana
Kość kulszowa (łac. os ischii) tworzy tylny i dolny odcinek kości miednicznej. Jednocześnie można powiedzieć, że tworzy tylny odcinek panewki stawu biodrowego. Kość kulszowa
Kość łonowa (łac. os pubis) stanowi przednią część kości miednicznej. Jest kością parzystą. Kość łonowa – budowa Omawiana kość składa się u człowieka z
Kość potyliczna (łac. os occipitale) jest nieparzystą kością czaszki i ogranicza ją od strony tylno-dolnej. Kość potyliczna – budowa Jak inne płaskie kości czaszki,
Otwór szyjny (łac. foramen jugulare) leży na pograniczu kości potylicznej i części skalistej kości skroniowej, w tylnym dole czaszki. Ponadto jego lokalizację określa się nieco
Czaszka (łac. cranium) stanowi strukturę kostną lub chrzęstną służącą jako szkielet głowy. Pełni niezwykle ważne funkcje, gdyż między innymi osłania mózgowie i inne struktury znajdujące
Jak wygląda praca po fizjoterapii? Czy to wymagający zawód?
Najpopularniejsze w zdrowie