Kosteczki słuchowe
16 kwietnia 2021
Kosteczki słuchowe (łac. Ossicula auditora) to najmniejsze kości znajdujące się w uchu środkowym. Są ze sobą stawowo połączone i biorą udział w prawidłowym słyszeniu. Tymi
Kosteczki słuchowe (łac. Ossicula auditora) to najmniejsze kości znajdujące się w uchu środkowym. Są ze sobą stawowo połączone i biorą udział w prawidłowym słyszeniu. Tymi
Kręg szczytowy to pierwszy kręg szyjny. Charakteryzuje się specyficzną budową, w tym brakiem trzonu. Jego budowę anatomiczną opisuje się zatem zawsze odrębnie. Jak zbudowany
Staw piszczelowo-strzałkowy (łac. articulatio tibiofibularis) ściśle łączy kość piszczelową i kość strzałkową. Na połączenie tych obu kości składają się również więzozrost piszczelowo-strzałkowy oraz błona międzykostna
Żuchwa (łac. mandibula) jest największą i najmocniejszą kością twarzy. Stanowi dolny odcinek części twarzowej czaszki, poza tym łączy się z obiema kośćmi skroniowymi. Ta nieparzysta
Spojenie łonowe (łac. symphysis pubica) znane jest jako połączenie miednicy i posiada je każdy człowiek bez względu na płeć. Spojenie łonowe – budowa Powierzchnie spojeniowe
Okostna (łac. periosteum) to włóknista, silnie unerwiona i unaczyniona błona, która bez większego trudu daje się oddzielić od swojego kostnego podłoża. Powierzchnia istoty kostnej nigdy
Kość sitowa (łac. os ethmoidale) jest bardzo lekką, nieparzystą kością czaszki kształtu mniej więcej sześciennego. Rozwój kości sitowej Kostnienie kości sitowej jako kości zastępczej odbywa
Kość ciemieniowa (łac. os parietale) w liczbie dwóch stanowi górną część czaszki. Obie łącząc się ze sobą biorą udział w tworzeniu sklepienia i ścian bocznych
Kość skroniowa (łac. os temporale) leży między kością potyliczną, a kością klinową i bierze udział w wytwarzaniu częściowo podstawy, częściowo zaś ściany bocznej czaszki. Połączenia
Kość czołowa (łac. os frontale) tworzy przednią część sklepienia czaszki. Powstaje ona na podłożu łącznotkankowym z dwóch głównych punktów kostnienia – prawego i lewego. Dodatkowo
Kosteczki słuchowe (łac. Ossicula auditora) to najmniejsze kości znajdujące się w uchu środkowym. Są ze sobą stawowo połączone i biorą udział w prawidłowym słyszeniu. Tymi
Kręg szczytowy to pierwszy kręg szyjny. Charakteryzuje się specyficzną budową, w tym brakiem trzonu. Jego budowę anatomiczną opisuje się zatem zawsze odrębnie. Jak zbudowany
Staw piszczelowo-strzałkowy (łac. articulatio tibiofibularis) ściśle łączy kość piszczelową i kość strzałkową. Na połączenie tych obu kości składają się również więzozrost piszczelowo-strzałkowy oraz błona międzykostna
Żuchwa (łac. mandibula) jest największą i najmocniejszą kością twarzy. Stanowi dolny odcinek części twarzowej czaszki, poza tym łączy się z obiema kośćmi skroniowymi. Ta nieparzysta
Spojenie łonowe (łac. symphysis pubica) znane jest jako połączenie miednicy i posiada je każdy człowiek bez względu na płeć. Spojenie łonowe – budowa Powierzchnie spojeniowe
Okostna (łac. periosteum) to włóknista, silnie unerwiona i unaczyniona błona, która bez większego trudu daje się oddzielić od swojego kostnego podłoża. Powierzchnia istoty kostnej nigdy
Kość sitowa (łac. os ethmoidale) jest bardzo lekką, nieparzystą kością czaszki kształtu mniej więcej sześciennego. Rozwój kości sitowej Kostnienie kości sitowej jako kości zastępczej odbywa
Kość ciemieniowa (łac. os parietale) w liczbie dwóch stanowi górną część czaszki. Obie łącząc się ze sobą biorą udział w tworzeniu sklepienia i ścian bocznych
Kość skroniowa (łac. os temporale) leży między kością potyliczną, a kością klinową i bierze udział w wytwarzaniu częściowo podstawy, częściowo zaś ściany bocznej czaszki. Połączenia
Kość czołowa (łac. os frontale) tworzy przednią część sklepienia czaszki. Powstaje ona na podłożu łącznotkankowym z dwóch głównych punktów kostnienia – prawego i lewego. Dodatkowo
Najpopularniejsze w zdrowie