Istota zbita (łac. substantia compacta) stanowi rodzaj tkanki kostnej charakteryzujący się zbitym ułożeniem blaszek kostnych w koncentryczne struktury, nazywane osteonami. Tworzy trzon kości, który otacza

Nasieniowód (łac. ductus deferens) stanowi przedłużenie najądrza i jest męskim narządem rozrodczym. To właśnie przez niego podczas wytrysku pod dużym ciśnieniem przechodzi nasienie do cewki

Najądrza to parzysty narząd płciowy męski, stanowiący samodzielny układ przewodów. Odpowiada głównie za magazynowanie nasienia (spermy). Należy wiedzieć, że najądrze nie stanowi części jądra. Przylega

Jądra to najważniejszy parzysty męski narząd płciowy, odpowiadający nie tylko za produkcję plemników niezbędnych do rozmnażania się, ale i za produkcję męskich hormonów płciowych. Posiada

Tkanka mięśniowa gładka (łac. textus musculus glaber) wytwarza się u zarodka z elementów mezenchymy. Jest bardzo rozpowszechniona w organizmach zwierząt i ludzi. Jej charakterystyczną cechą

Otrzewna (łac. peritoneum) to największa błona surowicza w organizmie człowieka. Tworzy worek, którego część wyściela od wewnątrz ściany jamy brzusznej i jamy miednicy, a pozostała

Opłucna (łac. pleura) to błona surowicza tworząca dla każdego płuca oddzielny, zamknięty worek. Jej najważniejszym zadaniem jest ochrona płuc oraz umożliwianie ślizgania się ich w

Prącie (łac. penis) to męski narząd płciowy zewnętrzny, służący m.in. do kopulacji oraz wyprowadzania spermy (ejakulat) i moczu przez cewkę moczową przebiegającą centralnie przez tę

Moszna (łac. scrotum) zalicza się do narządów płciowych męskich zewnętrznych. To skórny worek znajdujący się pomiędzy odbytem, a prąciem, zawierający wewnątrz przede wszystkim jądra. Dopiero

Pęcherzyk nasienny (łac. vesicula seminalis) to parzysty narząd płciowy męski, przyjmujący kształt podłużnego woreczka o długości 4-5 cm i szerokości do 2,5 cm. Lokalizuje się