Mięsień dwubrzuścowy (łac. musculus digastricus) należy do grupy mięśni nadgnykowych, które topograficznie należą do mięśni szyi, jednak część autorów zalicza je do mięśni głowy ze względu na pochodzenie. Mięsień dwubrzuścowy zbudowany jest z dwóch brzuśców (przedniego i tylnego) połączonych ze sobą cięgnem pośrednim, które przymocowuje się do kości gnykowej.
Mięsień dwubrzuścowy – przyczepy
Mięsień dwubrzuścowy może występować w różnych odmianach. Szczególnie dotyczy to brzuśca przedniego, który może nawet w ogóle nie występować. Jednak anatomicznie w mięśniu tym wyróżnia się następujące przyczepy:
- przyczep początkowy (pp): brzusiec tylny – wcięcie sutkowe kości skroniowej;
- przyczep końcowy (pk): brzusiec przedni – dół dwubrzuścowy żuchwy.
Mięsień dwubrzuścowy – czynność (funkcje)
Gdy kość gnykowa jest ustalona mięsień dwubrzuścowy obniża żuchwę (wykonując ten ruch staje się antagonistą dla mięśni żucia). Z kolei przy ustalonej żuchwie omawiany mięsień unosi kość gnykową (w ruchu tym oba brzuśce mogą działać wspólnie lub tylko jeden z nich, co powoduje, że kość gnykowa unosi się kierunku przednim lub tylnym), a wraz z nią krtań, przez co jest ważną strukturą biorącą udział w przełykaniu. Dodatkowo, mięsień dwubrzuścowy współdziała z mięśniem rylcowo-gnykowym i mięśniem żuchwowo-gnykowym.
Unerwienie mięśnia dwubrzuścowego
Brzusiec tylny unerwiany jest przez gałąź nerwu twarzowego (VII nerw czaszkowy), jednak zdarza się również gałąź nerwu językowo-gardłowego. Z klei brzusiec przedni unerwiany jest przez nerw żuchwowo-gnykowy od III gałęzi nerwu trójdzielnego.
Unaczynienie mięśnia dwubrzuścowego
Unaczynienie pochodzi z układu tętnicy szyjnej zewnętrznej. Brzusiec przedni unaczynia tętnica podbródkowa z tętnicy twarzowej, natomiast brzusiec tylny unaczynia tętnica potyliczna i tętnica uszna tylna.
Polecane produkty:
|
Wałek igłowy – aplikator wieloigłowy
Wałek igłowy to aplikator przeznaczony do wykonywania masażu na różne części ciała. Wysoka efektywność znalazła zastosowanie w kompleksowej terapii różnych schorzeń, a także profilaktyce ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
- Sokołowska-Pituchowa J., Anatomia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006.
- Ignasiak Z., Janusz A., Jarosińska A., Anatomia człowieka, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2013.
