Odczyn pH skóry człowieka

Odczyn pH skóry stanowi podstawowy parametr fizjologiczny podczas omawiania tej tkanki. Skóra to bardzo ważny organ człowieka, który chroni narządy wewnętrzne przed bezpośrednim kontaktem ze środowiskiem. Najbardziej zewnętrzną warstwą jest warstwa rogowa. Jej budowa i grubość zależy od miejsca na ciele. Może mieć różną strukturę, nawodnienie, temperaturę, pH, a nawet poziom tlenu. Na te parametry mają wpływ czynniki wewnętrzne (pożywienie) lub zewnętrzne (kosmetyki myjące i pielęgnacyjne). Jeśli chcemy utrzymać skórę w jak najlepszym stanie, należy zwracać uwagę na pH kosmetyków, których używamy.

Prawidłowe pH skóry

PH skóry jest kwaśne i wynosi średnio od 4,7 do 5,6. Różni się ono nieco w zależności od koloru skóry (wynika to z pigmentacji), ponieważ osoby o ciemnym kolorze skóry mają nieco niższy współczynnik pH. Odczyn skóry wykazuje także wahania zależnie od pory doby. Zmiany są także zauważalne sezonowo – latem jest ono nieco niższe niż w pozostałych porach roku.

Różnice pH są również zależne od:

• płci (u mężczyzn jest niższe pH niż u kobiet);
• wieku (u osób po 80 roku życia jest bardziej zasadowe niż u nastolatków);
• osobniczo (nie każdy jest narażony na takie same warunki pogodowe lub detergenty).

Położenie anatomiczne skóry także odzwierciedla pH. W miejscach ze skłonnością do pocenia lub tam, gdzie skóra styka się ze sobą, odczyn jest bardziej kwaśny. Przykładowo, na czole jest bardziej zasadowe, niż pod pachami.

Właściwości pH

Kwaśne pH skóry jest wynikiem fizjologii ludzkiego ciała, która w efekcie reguluje wzrost naturalnej i pożądanej flory bakteryjnej. Naskórek ludzki wykazuje nieznacznie niższą temperaturę ciała, lekko kwasowe pH i generalnie jest dość suchy, dlatego nie jest środowiskiem przyjaznym dla większości bakterii, które preferują temperaturę 37 stopni Celsjusza, wilgotność i pH neutralne (w granicach 7,0).

Niektóre mikroorganizmy, rezydujące na skórze, mają aktywny udział w utrzymaniu kwaśnego pH i kontrolują wzrost innych szczepów poprzez wydzielanie tak zwanych bakteriocyn (antybiotyków, które niszczą niepożądane bakterie). To zapobiega kolonizacji przez inne patogenne bakterie.

Zobacz również: Funkcje skóry.

Nieprawidłowe pH skóry

Według badań zmienione pH skóry łączone jest z problemami dermatologicznymi takimi jak kontaktowe zapalenie skóry, atopowe zapalenie skóry, rybia łuska, infekcje Candida albicans czy trądzik. Wiadomo także, że czynniki zewnętrzne takie jak mydła, kosmetyki pielęgnacyjne, kosmetyki ochronne, antybiotyki lub antyseptyki stosowane na skórę zmieniają znacząco pH skóry. Badania wykazują, że woda wodociągowa o pH około 8,0 może zmienić pH skóry na ponad cztery godziny.

W jaki sposób pH skóry ma wpływ na florę bakteryjną naskórka? Przede wszystkim:

• zasadowe ułatwia rozsiewanie bakterii po całej powierzchni naskórka, sprzyja rozwojowi patogennych szczepów, a także bakterii, które przyczyniają się do nieprzyjemnego zapachu potu;
• kwaśne pomaga utrzymać ilość mikroorganizmów na odpowiednim poziomie, zwiększa aktywność białek i lipidów o działaniu bakteriobójczym, a także ułatwia prawidłową keratynizację i złuszczanie skóry oraz gojenie ran.

Do podwyższenia pH najczęściej przyczyniają się substancje powierzchniowo czynne zawarte w mydłach do rąk, żelach pod prysznic i szamponach. Na etykietach zaczynają pojawiać się informacje o pH kosmetyku, dlatego możemy wybrać odpowiedni dla nas produkt.

	Olej z czarnuszki siewnej w płynie Naturalny, nierafinowany, tłoczony na zimno olej otrzymywany z nasion czarnuszki siewnej pochodzących z ekologicznych upraw. Wykorzystuje się go przy różnego rodzaju problemach skórnych ... Zobacz więcej...
	Czarnuszka (Nigella Sativa) w kapsułkach Czarnuszka siewna to roślina, z której pozyskuje się olej o właściwościach potwierdzonych badaniami. W składzie zawiera m.in. niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), czyli takie, których organizm nie jest w stanie sam wytwarzać i musimy dostarczać Zobacz więcej...

Bibliografia

1. Kacalak-Rzepka A., Bielecka-Grzela S., Klimowicz A., Sucha skóra jako problem dermatologiczny i kosmetyczny, Annales Academiae Medicae Stetinensis, 3/2008.
2. Kaniewska M., Kosmetologia podstawy, Wydawnictwo WSiP, Warszawa 2011.