Mięsień strzemiączkowy (łac. musculus stapedius) to niewielkich rozmiarów mięsień zlokalizowany w uchu środkowym. Stanowi jednocześnie najmniejszy spośród wszystkich mięśni poprzecznie prążkowanych w ciele człowieka. Mimo tego, że jest poprzecznie prążkowany, jego czynność jest odruchowa (nie mamy na nią wpływu).
Mięsień strzemiączkowy – anatomia
Mięsień strzemiączkowy jest mięśniem poprzecznie prążkowanym. Ma następujące przyczepy:
- przyczep początkowy (pp): wewnętrzna część wyniosłości piramidowej zlokalizowana na tylnej ścianie jamy bębenkowej;
- przyczep końcowy (pk): okolica niedaleko głowy strzemiączka, a dokładniej jego odnoga tylna.
Brzusiec mięśnia strzemiączkowego wypełnia całą wyniosłość piramidową. Z jego wierzchołka wychodzi już w postaci ścięgna pokrytego błoną śluzową. Pod względem rozwojowym mięsień strzemiączkowy jest tak naprawdę częścią tylną brzuśca mięśnia dwubrzuścowego.
Mięsień strzemiączkowy – czynność
W jamie bębenkowej człowieka można znaleźć dwa niewielkie, ale niezwykle istotne dla narządu słuchu mięśnie. Są to:
- mięsień bębenkowy (inaczej: mięsień napinacz błony bębenkowej, łac. musculus tensor tympani) – reguluje napięcie błony bębenkowej, co jest szczególnie ważne w momencie występowania dźwięków o dużym natężeniu, co mogłoby spowodować uszkodzenie słuchu. Obniżenie napięcia błony bębenkowej nosi nazwę refleksu akustycznego;
- mięsień strzemiączkowy – wykonujący podobną funkcję. Ma zdolność przekręcania skośnie podstawy strzemiączka, odciągając je od okienka owalnego. W związku z tym utrudnia przekazywanie drgań związanych z hałasem na błonę bębenkową tego okienka, co również chroni błonę przed uszkodzeniami, ale dodatkowo zabezpiecza kosteczki słuchowe przed nadmiernymi ruchami.
Ciekawostką jest, że mięsień strzemiączkowy opisano po raz pierwszy już w 1641 roku, czym zajął się Vesling. W 1929 roku Lüscher zaobserwował natomiast u człowieka, przez perforację błony bębenkowej, skurcz mięśnia strzemiączkowego w odpowiedzi na bodziec akustyczny.
Unerwienie mięśnia strzemiączkowego
Mięsień strzemiączkowy jest unerwiony przez nerw strzemiączkowy. Ten zaś stanowi odnogę nerwu twarzowego, czyli VII nerwu czaszkowego.
Polecane produkty:
|
Kwas hialuronowy na stawy i skórę
Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej... |
|
Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę
Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Gierek T., Ślaska-Kaspera A., Mięsień strzemiączkowy – aktualne poglądy na temat anatomii i fizjologii, Otolaryngologia Polska, 1/2007.
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia. Repetytorium, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
