Mięsień przywodziciel krótki (łac. musculus adductor brevis), jak wskazuje nazwa, należy do grupy mięśni przywodzicieli, a konkretniej tworzy ich warstwę środkową. To gruby i trójkątny mięsień, który rozpina się między kością łonową, a górną połową trzonu kości udowej.
Topografia
Mięsień przywodziciel krótki jest przykryty mięśniem grzebieniowym i mięśniem przywodzicielem długim, a spoczywa na mięśniu przywodzicielu wielkim. Od góry graniczy z mięśniem zasłaniaczem zewnętrznym.
Przednią powierzchnię mięśnia krzyżuje gałąź powierzchowna tętnicy okalającej udo przyśrodkowej.
Końcowe ścięgno jest płaskie i zrośnięte z sąsiednimi. Zazwyczaj zawiera ono łukowaty otwór dla przejścia tętnicy przeszywającej pierwszej, która biegnie wzdłuż granicy między przywodzicielem wielkim, a najmniejszym. Dodatkowo ciekawostką jest, że tętnica przeszywająca pierwsza zwykle przebija ścięgno końcowe i niekiedy może go dzielić na 2 części.
Cechą charakterystyczną mięśnia przywodziciela krótkiego (odróżniającą go od pozostałych mięśni przywodzicieli) jest to, że jego brzusiec leży w rozwidleniu nerwu zasłonowego. Gałąź przednia tego nerwu biegnie skośnie na jego powierzchni przedniej, zaś gałąź tylna na powierzchni tylnej.
Mięsień przywodziciel krótki – budowa
pp:
mięsień przywodziciel krótki rozpoczyna się włóknami mięśniowymi na przedniej powierzchni gałęzi dolnej kości łonowej między przyczepami mięśnia przywodzicieli długiego i mięśnia przywodziciela wielkiego.
pk:
następnie włókna te biegną ku dołowi i bocznie, kończąc się na górnej trzeciej części wargi przyśrodkowej kresy chropawej.
Czynność mięśnia przywodziciela krótkiego
Mięsień ten jest silnym przywodzicielem, choć słabszym od np. mięśnia przywodziciela wielkiego. Ponadto obraca on udo na zewnątrz i zgina je. Wspólnie z mięśniem przywodzicielem długim i mięśniem grzebieniowym umożliwia zakładanie nogi na nogę.
Unaczynienie
Unaczynienie mięśnia przywodziciela krótkiego pochodzi od tętnicy zasłonowej i tętnic przeszywających.
Unerwienie
Unerwienie z kolei pochodzi z gałęzi przedniej nerwu zasłonowego.
Ćwiczenia
W związku z faktem, że mięsień ten jest głównie przywodzicielem, można go wzmacniać poprzez oporowane ćwiczenia przywodzące kończynę dolną. W tym celu można wykorzystać dużą, gumową piłkę korekcyjną. Osoba ćwicząca staje prosto lewym bokiem do ściany i stawia przed sobą piłkę. Następnie zgina lekko prawą kończynę dolną w biodrze i kolanie oraz stara się wcisnąć wewnętrzną powierzchnią goleni i stopy piłkę w ścianę.
Przykładem ćwiczenia rozciągającego będzie z kolei szeroki rozkrok i przeniesienie ciężaru ciała na jedną z kończyn, rozciągając tym samym przywodziciele drugiej kończyny.
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.
- Ignasiak Z., Anatomia układu ruchu, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2013.
Polecane produkty:
|
Plastry kinesiotaping
Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej... |
|
Plastry do kinesiotapingu
Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej... |
