Szukaj
Szukaj

Terapia Castillo Moralesa

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Terapia Castillo Moralesa ukierunkowana jest na reedukację określonych mięśni głównie w obrębie twarzy. Nazywa się ją również ustno-twarzową terapią regulacyjną według R. C. Moralesa.

Terapia Castillo Moralesa

Terapia Castillo Moralesa – założenia

Z założenia terapia ta jest integralną składową neuromotorycznej terapii rozwojowej u dzieci z zaburzeniami rozwoju psychomotorycznego. Zwykle w wieku od kilku miesięcy do kilku lat. Terapia koncentruje się wokół zaburzeń w obrębie twarzy, zarówno u dzieci jak i u osób dorosłych. Dotyczy wszystkich elementów kostno-stawowych i nerwowo-mięśniowych odpowiedzialnych za rozwój i sprawną artykulację.

Można więc podsumować, że do terapii kwalifikowani są głównie pacjenci z zaburzeniami ssania, połykania, wydzielania śliny, gryzienia, żucia, jedzenia i picia czy z zaburzeniami mowy oraz wadami zgryzu.

Autor zakłada, że istotną rolę w procesie edukacji lub reedukacji wymienionych funkcji niezwykle istotną rolę odgrywają następujące czynniki:

  • rozkład napięcia mięśniowego w obrębie całego aparatu ruchu;
  • wzorce postawne i motoryczne;
  • prawidłowa budowa i funkcja stawów żuchwowo-skroniowych i narządów artykulacyjnych;
  • prawidłowe napięcie mięśniowe i siła mięśniowa mięśni mimicznych, jamy ustnej, gardła i krtani;
  • kontrola ustawienia głowy i żuchwy;
  • wzajemne ustawienie poszczególnych elementów obręczy barkowej.

Zobacz również: Rozluźnianie mięśni – szczęka i żuchwa.

Terapia

Cała terapia Castillo Moralesa rozpoczyna się wprowadzeniem prawidłowych pozycji ciała, a przede wszystkim prawidłowych, wzajemnych ułożeń głowy, szyi i karku. Podstawą są także ćwiczenia bierne wykonywane przez fizjoterapeutę. Mają one na celu integrację kompleksu ustno-twarzowego z motoryką całego ciała.

Kolejnym etapem jest wykorzystanie technik manualnych, aby odpowiednio przygotować określone grupy mięśniowe, a także pojedyncze mięśnie do stymulacji właściwej. Tymi technikami są w tym przypadku:

  • dotyk;
  • głaskanie;
  • rozcieranie;
  • ugniatanie;
  • wibracja.

Zakończenia nerwowe odbierające bodźce dotykowe pobudzane są opuszkami palców bądź też całymi dłońmi. Bardzo ważne jest głaskanie, ponieważ uzyskuje się dzięki niemu uspokajające działanie na układ nerwowy, a w efekcie rozluźnienie mięśni. Głaskanie wykonuje się ruchami posuwistymi od punktu stałego do punktu ruchomego.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Ta sama technika wykonywana energicznie i rytmicznie ze zdecydowanym naciskiem może działać zupełnie odwrotnie. Aktywizuje mięśnie powodując ich pobudzenie i wzrost napięcia.

Rozcieranie pojedynczych miejsc i ugniatanie stref stymulacji, np. wokół jednego stawu, oddziałuje na proprioceptory umiejscowione w mięśniach, ścięgnach i na powierzchniach stawowych. Wywołuje to aktywizację mięśni w łańcuchach funkcjonalnych.

Ostatnią techniką jest wibracja, która polega na przekazywaniu drgań mechanicznych o małej amplitudzie i dużej częstotliwości. Wolne i rytmiczne drgania obniżają pobudliwość zakończeń nerwowych, natomiast szybkie i intensywne powodują jej podwyższenie.

Modelowanie dotyczy kolejno skóry głowy, rozcięgna naczasznego oraz mięśni: potyliczno-czołowego, skroniowego, żwaczy, oczu, przynosowych i skrzydełek nosa, a także dźwigacza wargi górnej. Szczególnego przygotowania wymaga niewydolny mięsień okrężny warg (hipertoniczny lub hipotoniczny).

Kolejnym etapem jest mobilizacja policzków, dna jamy ustnej i mięśni twarzy.

Właściwa stymulacja ustno-twarzowa polega na wywoływaniu odruchowych reakcji mięśni mimicznych i mięśni jamy ustnej. Pożądaną reakcję otrzymuje się poprzez dotykową stymulację proprioceptorów określonych punktów neuromotorycznych zlokalizowanych w obrębie twarzy w trzech obszarach:

  • oczu;
  • nosa;
  • ust.

W ten sposób poprzez stymulację np. punktu neuromotorycznego gładzizny nosa można uzyskać reakcję pod postacią obustronnego, następującego po sobie skurczu i rozkurczu mięśnia okrężnego, jak również poziomych zmarszczek w obszarze nasady nosa. W niektórych przypadkach także uniesienia brwi.

Bibliografia

  1. Nowotny J., Podstawy Fizjoterapii, Część II, Wydawnictwo Kasper, Kraków 2004.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *