Do kości ręki zaliczamy kości trzech odcinków: nadgarstka, śródręcza oraz palców. Łącznie jest ich 27. Pełnią one ważne funkcje, ponieważ dzięki połączeniom stawowym biorą udział w zdolnościach manipulacyjnych rąk oraz stanowią przyczep dla licznych struktur.
Kości ręki – podział
Budujące nadgarstek kości zalicza się do kości różnokształtnych, natomiast kości śródręcza i palców do kości długich.
Kości nadgarstka
Nadgarstek składa się z 8 kości ułożonych kolejno w 2 szeregach: bliższym i dalszym. W skład szeregu bliższego licząc od strony kości promieniowej do łokciowej wchodzą kości:
- łódeczkowata;
- księżycowata;
- trójgraniasta;
- grochowata.
Z kolei w skład szeregu dalszego, licząc w tym samym porządku:
- czworoboczna większa;
- czworoboczna mniejsza;
- główkowata;
- haczykowata.
Każda z nich (z wyjątkiem kości grochowatej) jest nieregularnie sześcienna, ma więc 6 powierzchni. Powierzchnie dłoniowe i grzbietowe są chropowate, ponieważ stanowią przyczep dla więzadeł i ścięgien. Powierzchnie górne i dolne pokryte są chrząstką.
Kość łódeczkowata
Jest największą kością szeregu bliższego. Do chropowatej powierzchni promieniowej przyczepia się więzadło poboczne promieniowe nadgarstka. Z kolei powierzchnia dłoniowa jest u góry wklęsła, a u dołu i bocznie wypukła, tworząc w tym miejscu guzek kości łódeczkowatej. Do guzka przyczepia się troczek zginaczy i mięsień odwodziciel krótki kciuka.
Kość łódeczkowata jest jedną z najczęściej kontuzjowanych kości w obrębie nadgarstka, ponieważ podczas upadków na dłoniową powierzchnię ręki często dochodzi do jej złamania.
Kość księżycowata
Jej cechą charakterystyczną jest głęboka wklęsłość i półksiężycowaty zarys. Powierzchnia dalsza jest wklęsła i łączy się stawowo z końcem dalszym kości promieniowej oraz krążkiem stawowym.
Kość trójgraniasta
Posiada kształt podobny do piramidy skierowanej podstawą ku górze i bocznie. Do powierzchni łokciowej, która stanowi wierzchołek piramidy, przyczepia się więzadło poboczne łokciowe nadgarstka.
Kość grochowata
Różni się od pozostałych kości nadgarstka swoimi nieznacznymi rozmiarami oraz tym, że posiada wyłącznie jedną powierzchnię stawową (po stronie powierzchni grzbietowej łączy się z kością trójgraniastą). Powierzchnia dłoniowa jest chropowata, gdyż stanowi przyczep troczka zginaczy, więzadła kości grochowatej oraz mięśnia zginacza łokciowego nadgarstka i mięśnia odwodziciela palca małego.
Po stronie promieniowej, w płytkim rowku, biegnie gałąź dłoniowa nerwu łokciowego.
Kość czworoboczna większa
Powierzchnia dalsza tej kości jest siodełkowata, ponieważ łączy się stawowo z I kością śródręcza. Z kolei na powierzchni dłoniowej można wyróżnić głęboką bruzdę dla ścięgna zginacza promieniowego nadgarstka. Bocznie od niej znajduje się niewielki guzek, do którego przyczepia się troczek zginaczy. Dodatkowo do powierzchni dłoniowej przyczepiają się ścięgna mięśnia przeciwstawiacza kciuka, mięśnia odwodziciela oraz mięśnia zginacza krótkiego kciuka.
Kość czworoboczna mniejsza
Jest najmniejszą kością szeregu dalszego. Siodełkowa powierzchnia dalsza łączy się z II kością śródręcza, a do jej powierzchni dłoniowej przyczepia się mięsień zginacz krótki kciuka.
Kość główkowata
Jest największą z kości nadgarstka. Do jej powierzchni dłoniowej przyczepia się przywodziciel kciuka, z kolei powierzchnia dalsza składa się z trzech części, które łączą się z II, III i IV kością śródręcza.
Kość haczykowata
Posiada klinowaty kształt, którego podstawa skierowana jest ku dołowi. Charakterystyczną cechą tej kości jest obecność haczykowatego wyrostka odchodzącego z powierzchni dłoniowej. Powierzchnia dłoniowa stanowi przyczep troczka zginaczy, mięśnia zginacza krótkiego palca małego i mięśnia przeciwstawicza palca małego.
Kości śródręcza
Śródręcze składa się z 5 kości, które oznaczamy liczbami rzymskimi poczynając od strony promieniowej. Prezentują one typ kości długich, ponieważ posiadają koniec bliższy, dalszy i trzon.
Trzon jest lekko wypukły po stronie grzbietowej i pokryty ścięgnami prostowników palców. Powierzchnie promieniowa i łokciowa są lekko wklęsłe, ponieważ przyczepiają się do nich mięśnie międzykostne.
Koniec bliższy stanowi podstawę, która łączy się stawowo z nadgarstkiem i sąsiednimi kośćmi śródręcza. Natomiast koniec dalszy, czyli głowa, łączy się z podstawą paliczka bliższego. Boczne powierzchnie głowy są spłaszczone i posiadają obustronne wgłębienie, gdyż przyczepia się tam więzadło poboczne stawu śródręczno-paliczkowego.
Kości palców
Składają się z paliczków. Cztery palce strony łokciowej mają po 3 paliczki: bliższy, środkowy i dalszy. Natomiast kciuk ma ich tylko 2: bliższy i dalszy.
Koniec dalszy paliczka dalszego tworzy tak zwaną guzowatość paliczka dalszego. Jest ona spłaszczona, rozszerza się półksiężycowato i jest silnie chropowata po stronie dłoniowej i bocznej. Stanowi twarde podłoże dla opuszki palców.
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
Polecane produkty:
|
Plastry do kinesiotapingu
Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej... |
|
Plastry kinesiotaping
Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej... |
