Odruch ssania to fizjologiczny odruch typowy dla każdego ssaka, w tym również prawidłowo rozwijającego się człowieka. Jest on obecny już w życiu płodowym, a jego głównym celem jest zwiększenie możliwości przeżycia poprzez umiejętne pobieranie pokarmu. Po raz pierwszy można go zaobserwować już w okolicach 15. tygodnia ciąży, gdy płód zaczyna podnosić górną wargę.
Czym jest odruch ssania?
Odruch ssania to najsilniejszy, zapewniający przeżycie naturalny odruch dziecka. Jak wspomniano, jego początki przypadają na około 15. tydzień ciąży, gdy płód potrafi ssać własny palec, co nieraz widać podczas badania ultrasonograficznego. Pełna reakcja ssania, łącząca i koordynująca ssanie, połykanie i oddychanie, pojawia się w okolicach 32. tygodnia ciąży. Odruch ssania utrzymuje się do 6. miesiąca życia dziecka, po czym przekształca się w ssanie świadome i w pełni kontrolowane. Podczas ssania zauważa się aktywną pracę mięśni warg, policzków i języka.
Odruch ssania – po co jest?
Główną funkcją odruchu ssania jest umożliwienie dziecku pobierania pokarmu. To dzięki niemu niemowlę może zaspokoić swój głód. Bez względu na to, czy będzie to naturalne karmienie piersią czy z butelki, warunkiem podstawowym jest umiejętność ssania. Omawiany odruch spełnia jednak także inne funkcje:
- zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa;
- uspokaja, pomaga się wyciszyć i rozładować napięcie;
- pobudza pracę jelit i ułatwia wypróżnianie;
- zapewnia skoordynowanie połykania i oddychania przez nos.
Odruch ssania jest niezbędny, aby dziecko mogło prawidłowo się rozwijać. W niektórych sytuacjach zjawisko zostaje jednak zaburzone, co jest sygnałem do niezwłocznej interwencji.
Zaburzenie odruchu ssania
O zaburzeniach odruchu ssania można mówić wówczas, gdy podczas karmienia dziecko odchyla główkę, pręży się, płacze i natychmiast wypuszcza brodawkę z ust, nie podejmując nawet próby karmienia się. Do możliwych przyczyn takiego zjawiska możemy zaliczyć:
- niską masę urodzeniową dziecka;
- wcześniactwo;
- wady serca;
- zaburzenia żołądkowe;
- niedowłady mięśni, zwłaszcza okolicy twarzy i szyi;
- zaburzenia w budowie anatomicznej głowy;
- zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego;
- wrodzone choroby, np. zespół Downa czy mózgowe porażenie dziecięce;
- problemy z oddychaniem.
Odruch ssania można wywołać wsadzając czubek palca do ust noworodka, zwracając przy tym uwagę na siłę ruchów ssania i czas trwania tej czynności. Ustawiczne ruchy ssania lub żucia, nadmierne częste ziewanie lub wysuwanie języka to zjawiska nieprawidłowe.
Jak leczyć zaburzenia ssania?
W pierwszej kolejności warto wypróbować domowe, proste sposoby na stymulację odruchu ssania, czyli zmianę ustawienia dziecka podczas karmienia, zmiany żywieniowe. Jeśli jednak nie uzyskamy oczekiwanych rezultatów, warto wybrać się do fizjoterapeuty dziecięcego, który przy użyciu różnych specjalistycznych metod będzie w stanie stymulować prawidłowy rozwój dziecka. Ostatecznością jest zabieg chirurgiczny. Jest on konieczny np. przy zbyt krótkim wędzidełku języka, co w znaczny sposób uniemożliwia karmienie dziecka.
Polecane produkty:
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Machoś M., Uwagi o ważności wczesnej diagnozy neurologopedycznej.
- Pietrzyk J., Kwinta P., Pediatria, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2018.