Złamania w obrębie miednicy

Złamania w obrębie miednicy można podzielić na złamania z przerwaniem ciągłości obręczy kończyny dolnej oraz bez przerwania tej ciągłości.

Złamania z przerwaniem ciągłości obręczy biodrowej

Zaliczamy do nich:

• rozejście spojenia łonowego;
• jednostronne lub obustronne złamanie kości łonowej i kulszowej;
• złamanie w obrębie stawu krzyżowo-biodrowego;
• podwójne złamanie miednicy typu Malgaigne’a;
• złamania kulszowo-panewkowe Walthera.

Rozejście spojenia łonowego

Rozejście spojenia łonowego występuje często ze złamaniem kości łonowych, niekiedy podczas ciężkiej akcji porodowej. Czasami złamaniu może towarzyszyć odruchowe zatrzymanie moczu i bolesność stawów krzyżowo-biodrowych.

Zobacz również: Więzozrosty miednicy.

Leczenie jest zależne od stopnia przemieszczenia oraz ewentualnych powikłań. Przy niewielkich przemieszczeniach wystarczy leżenie w łóżku ze zgiętymi i uniesionymi udami oraz leżenie na boku przez około 6-8 tygodni. Przy większych rozejściach stosuje się gipsy udowe. Leczenie operacyjne zalecone zostaje w przypadku przemieszczenia niemożliwego do nastawienia zachowawczego.

Jednostronne lub obustronne złamanie kości łonowej i kulszowej

W przypadku złamania jednostronnego przemieszczenia odłamów są zwykle małe. Zawsze jednak trzeba ocenić stan pęcherza moczowego i cewki moczowej.

Leczenie obejmuje ułożenie w łóżku z kończyną dolną po stronie złamania ustawioną w zgięciu i odwiedzeniu w stawie biodrowym oraz w zgięciu w stawie kolanowym przez około 6 tygodni. Całkowite wygojenie ma miejsce po 12 tygodniach.

W przypadku złamania obustronnego często dochodzi do wstrząsu i przemieszczenia się odłamów ku górze do miednicy mniejszej. Konieczna jest ocenia nie tylko stanu pęcherza moczowego ale i trzewi.

Złamanie w obrębie stawu krzyżowo-biodrowego

Przemieszczenie kości miednicznej zwykle nie jest duże, około 1-2 cm ku górze w wyniku działania mięśni. Duże przemieszczenie wymaga repozycji w głębokim znieczuleniu. Po nastawieniu zakłada się wyciąg szkieletowy za nadkłykcie kości udowej z obciążeniem 4-6 kg na 2 tygodnie.

Podwójne złamanie miednicy typu Malgaigne’a

Zwykle to złamanie w pobliżu stawu krzyżowo-biodrowego lub złamanie obu gałęzi kości łonowej. Grozi wieloma powikłaniami, do których należą między innymi zatory tętnic płucnych, upośledzenie czucia, impotencja, zaburzenia oddawania moczu i stolca czy niedowłady mięśni.

Leczenie zachowawcze jest trudne, niekiedy wymaga się podjęcia leczenia chirurgicznego.

Złamania kulszowo-panewkowe Walthera

Jest to odmiana złamania wcześniejszego. Linia przełomu biegnie z przodu przez podstawę kości kulszowej i łonowej, dalej przez panewkę i kończy się w okolicy stawu krzyżowo-biodrowego.

Leczenie również w tym przypadku jest trudne. Zachowawcze polega na stosowaniu bezpośredniego wyciągu lub gipsu z mechanizmem śrubowym. Leczenie operacyjne natomiast polega na krwawym nastawieniu i zespoleniu płytkami lub zespoleniu zewnętrznym.

Złamania bez przerwania ciągłości obręczy biodrowej

Zalicza się do nich złamania:

• kolców biodrowych;
• guza kulszowego;
• kolca kulszowego;
• talerza biodrowego;
• jednej gałęzi kości łonowej;
• gałęzi kości kulszowej;
• kości krzyżowej;
• kości guzicznej.

Złamania kolców biodrowych

Przeważnie leczy się nieoperacyjnie poprzez ułożenie w pozycji zbliżającej odłamy i eliminującej ból. Jest nią leżenie z kończyną zgiętą i odwiedzioną w stawie biodrowym.

Złamania guza kulszowego

Leczy się nieoperacyjnie w ułożeniu z lekko zgiętym stawem kolanowym przez 5-6 tygodni w przypadku dorosłych i 2-3 tygodni w przypadku dzieci. Leczenie operacyjne nie jest wskazane, ponieważ nawet znaczne przemieszczenia nie upośledzają funkcji kończyny.

Złamanie kolca kulszowego

W przypadku złamań kolca kulszowego u kobiet może dojść do zmniejszenia wymiaru międzykolcowego miednicy. Leczy się nieoperacyjnie.

Złamania talerza biodrowego (Duverneya)

Tego rodzaju złamanie często jest burzliwe, ponieważ istnieje możliwość powstania krwiaka pozaotrzewnowego. Chory odczuwa ból przy ruchach kończyną dolną lub napinaniu mięśni brzucha.

Złamanie jednej gałęzi kości łonowej

Występuje często i może spowodować odruchowe zatrzymanie moczu. Nieoperacyjne leczenie obejmuje leżenie w łóżku z opaską elastyczną wokół miednicy. Taki sam plan leczenia występuje w przypadku złamania gałęzi kości kulszowej.

Złamania kości krzyżowej lub guzicznej

Są trudne do zdiagnozowania, niezbędne jest badanie RTG. Leczenie obejmuje unieruchomienie na minimum 2 tygodnie.

Bibliografia

1. Gaździk T., Ortopedia i traumatologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.

Kwas hialuronowy na stawy i skórę Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej...