Szukaj
Szukaj

Porażenie nerwu twarzowego

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Porażenie nerwu twarzowego (VII) wpływa negatywnie nie tylko na stan zdrowia chorego ale i na jego wygląd. Najczęstszą przyczyną jest zakażenie wirusowe w obrębie nerwu. Do innych zalicza się zapalenie ucha środkowego, zapalenie wyrostka sutkowatego, zapalenie ślinianki przyusznej lub złamanie części skalistej kości skroniowej.

Porażenie nerwu twarzowego

Charakterystyka

W przypadku uszkodzenia obwodowego zauważa się spłycenie lub całkowite wygładzenie fałdu nosowo-wargowego, opadanie kącika ust i niedomykanie szpary powiekowej po stronie porażonej. Dodatkowo pacjent ma trudności z gwizdaniem, marszczeniem czoła, szczerzeniem zębów czy wydymaniem policzków.

Niedowład warg i zaburzenie produkcji śliny w jamie ustnej utrudnia artykulację i jest przyczyną upośledzenia mowy. Może dojść do zaburzeń smaku na 2/3 przedniej części powierzchni języka. Bardzo często stwierdza się zaburzenia czucia po stronie porażonej.

Porażenie nerwu twarzowego – rehabilitacja

Leczenie jest głównie objawowe. Opiera się na farmakoterapii oraz w głównej mierze na fizjoterapii.

Farmakoterapia polega na podawaniu pacjentowi glikokortykosteroidów, sporych dawek witamin oraz czasami galantaminy, która zwiększa kurczliwość mięśni oraz ułatwia przewodnictwo nerwowe.

Na fizjoterapię w przypadku porażenia nerwu twarzowego składają się:

Należy zaznaczyć, że rehabilitacja kończy się w momencie przywrócenia świadomych i emocjonalnych ruchów twarzy po stronie porażonej oraz że efekty i czas trwania leczenia zależą w głównej mierze od zaangażowania pacjenta. Czas trwania wynosi zwykle do 6 miesięcy.

Fizykoterapia

Najczęściej stosuje się zabiegi z zakresu ciepłolecznictwa, m.in. ciepłe okłady okolicy policzka i ucha po stronie porażonej (np. parafinoterapia) czy naświetlanie. Innym zabiegiem jest elektrostymulacja punktów motorycznych twarzy. Zabiegi elektrostymulacji powinny trwać od 1 do 4 tygodni.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Pozostałe zalecane zabiegi fizykalne:

  • laseroterapia – naświetlanie ucha środkowego i poszczególnych odgałęzień nerwu twarzowego;
  • magnetoterapia – stosowana jako uzupełnienie terapii;
  • ultradźwięki – wykorzystywane w celu uzyskania działania przeciwbólowego i przeciwzapalnego. Wykonując ten zabieg z użyciem konkretnego leku otrzymuje się ultrafonoforezę.

Kinezyterapia

Jednym z ważniejszych elementów rehabilitacji w przypadku porażenia nerwu twarzowego jest gimnastyka twarzy, którą przeprowadza się przed lustrem. Fizjoterapeuta na wstępie przeprowadza instruktaż samodzielnego wykonywania ćwiczeń.

Zestaw zalecanych czynności:

  • marszczenie brwi;
  • marszczenie nosa;
  • szybkie mruganie powiekami;
  • szerokie otwieranie oczu i mocne zaciskanie powiek;
  • unoszenie brwi z jednoczesnym marszczeniem czoła;
  • ściągnięcie brwi z jednoczesnym marszczeniem nosa;
  • ściągnięcie brwi z jednoczesnym marszczeniem czoła i wyszczerzeniem zębów;
  • szerokie rozciągnięcie ust;
  • szerokie rozciągnięcie ust i wysunięcie języka;
  • ułożenie ust do pocałunku;
  • mocne ściągnięcie policzków i warg, wykonanie tzw. „rybki”;
  • gwizdanie;
  • zaciskanie ust, a następnie ich szerokie otwarcie;
  • szerokie otwarcie ust i maksymalne wysunięcie języka;
  • uśmiechanie się;
  • robienie smutnej miny;
  • dmuchanie;
  • nadymanie policzków – naprzemiennie, a później oba jednocześnie;
  • otwarcie ust i krążenia językiem;
  • próba dotknięcia językiem do brody, a później do nosa;
  • ruchy żuchwy (wysuwanie do przodu, cofanie, przesuwanie w lewo i w prawo).

Ćwiczenia powinno się wykonywać 3 razy dziennie. Celem jest odzyskanie utraconej symetrii twarzy.

Terapia według Castillo Moralesa

Podstawą terapii jest założenie, że na twarzy znajdują się strefy motoryczne, których pobudzenie odpowiednim bodźcem dotykowym powoduje oczekiwaną odpowiedź ruchową.

Wyróżniono 7 punktów motorycznych:

  1. Górny punkt nosa.
  2. Dolny punkt nosa (ewentualnie punkt wargi górnej).
  3. Punkt skrzydła nosa.
  4. Punkt powieki oka.
  5. Punkt wargowy.
  6. Punkt bródkowy.
  7. Punkt dna jamy ustnej.

Przykładowo, poprzez stymulację górnego punktu nosa można uzyskać ruch powiek będący efektem skurczu mięśnia okrężnego oka. Natomiast przy mobilizacji punktu powieki oka dochodzi do obustronnego zamknięcia powiek. Każdy z punktów wywołuje odpowiednie reakcje ruchowe twarzy będące elementem terapii. Tego typu terapia stymuluje czucie głębokie.

Bibliografia

  1. Kwolek A., Fizjoterapia w neurologii i neurochirirgii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
  2. Mika T., Fizykoterapia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1996.
  3. Walowska J., Propozycja rehabilitacji porażonego nerwu twarzowego, Rehabilitacja w praktyce, 2014, 6: 27-28.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *