Plantokonturografia jest jedną z metod stosowanych do diagnozowania stóp. Interesując się tą dziedziną należy poznać znaczenie dwóch podstawowych słów używanych w tym temacie najczęściej. Są to:
- plantogram – odbitka podeszwowej części stopy (użyty w niniejszym artykule);
- plantokonturogram – odbitka części podeszwowej stopy wraz z jej obrysem, konturami.
Plantokonturografia – odbitka stopy
Nie ma nic prostszego niż wykonanie plantogramu, ponieważ w celu jego wykonania wystarczą pędzelek, kolorowa farba plakatowa, kubeczek z wodą i wystarczająco duża kartka (taka, na której zmieści się cała stopa).
Używając mokrego pędzelka i farby plakatowej pomaluj dokładnie całą stopę (powyżej brzegów podeszwy). Czystą kartkę połóż na płaskiej, twardej powierzchni (płytki, parkiet, panele). Następnie pomalowaną stopą nadepnij na czystą kartkę, obciążając równomiernie obie stopy (warto jest pomalować i odbić obie stopy dla porównania). Tak wykonany plantogram gotowy jest do wyznaczania odpowiednich wskaźników.
Wskaźniki charakteryzujące budowę stopy
W takiej odbitce wyróżnia się:
- kąt ALFA (koślawość palucha) – norma wynosi 0°-9°. Jest to kąt zawarty między linią C-S (linia przyśrodkowego brzegu stopy), a linią przeprowadzoną od przyśrodkowo najdalej wysuniętego punktu przodostopia (C), do zewnętrznego brzegu palucha (E);
- kąt BETA (szpotawość palca małego) – norma wynosi 0°-5° (nasz pracownik cierpi na szpotawość palca małego, jego kąt wynosi 22°). Wyznaczany podobnie jak kąt alfa tylko po zewnętrznej stronie, między linią brzegu zewnętrznego stopy D-D1, a linią wyznaczoną przez najdalej wysunięty zewnętrznie punkt brzegu przodostopia (D), a krawędź zewnętrzną palca małego (F);
- kąt GAMMA (kąt piętowy) – norma wynosi 15-18°. Nie ma go wyznaczonego na naszym plantogramie, jednak jest banalny do wyznaczenia. Jest to kąt zawarty między linią krawędzi zewnętrznej C-S, a wewnętrznej stopy D-D1. Linie te przecinają się poniżej pięty.
W opisywaniu stopy niezwykle ważne są także: wskaźnik Wejsfloga i wskaźnik kątowy Clarke’a.
Wskaźnik kątowy Clarke’a (CL)
Wyznacza stopień wysklepienia podłużnego.
Norma wynosi 42°-54° (nasz pracownik nie mieści się w normie, jego kąt Clarke’a wynosi 24°, a więc ma płaskostopie).
Jest to kąt wyznaczony między linią krawędzi wewnętrznej stopy (C-S), a styczną wewnętrzną q-Q. W efekcie wyniki dla tego wskaźnika są następujące:
- <30° – stopa płaska;
- 31°-41° – stopa z obniżonym wysklepieniem;
- 55°> – stopa z podwyższonym wysklepieniem.
Wskaźnik Wejsfloga
Wyznacza płaskostopie poprzeczne.
Norma wynosi 3:1 (u naszego pracownika wynosi on 2,73, a więc mieści się w normie). W efekcie jest to stosunek długości stopy (linia A-B) do szerokości (linia D-C). Z reguły przyjmuje on wartości od 2 do 3.
W=AB/DC (stosując parametry naszego plantogramu będzie to W= 26/9,5= 2,73).
Idealna stopa miałaby proporcje np. 30 cm długości na 10 cm szerokości. Wartości bliższe 2, czyli np. 2,15 świadczą o płaskostopiu poprzecznym, natomiast wyniki bliższe 3, tak jak u naszego pracownika 2,73 przemawiają za prawidłowym wysklepieniem poprzecznym stopy.
Podsumowanie
Plantokonturografia jest metodą wymagającą znajomości prawidłowych proporcji stopy i jej poszczególnych elementów względem siebie. W rezultacie każdy – znając prawidłowe wartości kątowe – może z powodzeniem wykonać takie badanie samodzielnie.
Polecane produkty:
|
Plastry kinesiotaping
Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej... |
|
Plastry do kinesiotapingu
Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Wilczyński J., Korekcja wad postawy człowieka, Wydawnictwo Anthropos, Starachowice 2005.
- Mosór K., Kromka-Szydek M., Wpływ wybranych czynników na parametry stopy w oparciu o badanie podoskopowe, Aktualne Problemy Biomechaniki, 6/2012.
