Melanotropina (MSH) to hormon polipeptydowy syntezowany przez przysadkę mózgową. Wyróżnia się 3 podstawowe rodzaje tego hormonu: alfa-MSH, beta-MSH oraz gamma-MSH.
Melanotropina – synteza
Za syntezę omawianego hormonu odpowiadają komórki części pośredniej przysadki mózgowej. Melanotropina powstaje z proopiomelanokortyny, z której odłączane są kolejne fragmenty oligopeptydów. Całość tych zjawisk zwie się naukowo posttranslacyjną proteolizą. Proces syntezy MSH warunkują hormony podwzgórza, przy czym jest on odpowiedzią głównie na promieniowanie słoneczne.
Ciekawostką jest, że część pośrednia przysadki jest u ludzi w stanie szczątkowym, dlatego u osób dorosłych ani afla-MSH ani beta-MSH nie są przed nią wydzielane.
Czynność
Hormon melanotropowy powoduje u ludzi zmianę w rozmieszczeniu melaniny w skórze oraz uwalnianie wolnych kwasów tłuszczowych z tkanki tłuszczowej.
Zmiany zabarwienia skóry zachodzą częściowo wskutek przemieszczania czarnych i brązowych ziarnistości w obrębie komórek zwanych melanoforami i melanocytami. Ziarnistości te zawierają melaniny, czyli grupę barwników. Melanocyty powszechnie występujące u ssaków zawierają receptory melanotropiny I, jedne z kilku rodzajów receptorów melanotropiny, które zostały sklonowane. W rzeczywistości przemieszczanie się pigmentów warunkuje nie tylko obecność melanotropiny, ale również hormonu koncentrującego melaninę, melatoninę i katecholaminy.
Podawanie MSH pobudza zatem syntezę melaniny i powoduje łatwo wykrywalne ciemnienie skóry u człowieka w ciągu 24 godzin. Aktywność biologiczna omawianego hormonu zależy od obecności odpowiedniego peptydu, który zawiera 7 reszt aminokwasowych. Należy również wiedzieć, że melanotropina wykazuje niewielkie działanie adrenokortykotropowe oraz wpływa na adaptację wzroku do ciemności. Jednocześnie wzmaga resyntezę rodopsyny, czyli barwnika skoncentrowanego na siatkówce oka.
Zaburzenia pigmentacji u człowieka
W przebiegu niektórych chorób może dojść do zaburzeń pigmentacji skóry. Patologie te wiążą się najczęściej ze schorzeniami gruczołów dokrewnych, co z kolei powoduje zmiany stężenia krążącego ACTH. Przykładowo, nadmierna bladość powłok skórnych wynika z niedoczynności przysadki, a przebarwienia skóry występują często u ludzi z niewydolnością nadnerczy, spowodowaną pierwotnym schorzeniem tego gruczołu.
Zobacz również: Mechanizm pigmentacji skóry.
Inną chorobą jest albinizm, czyli wrodzony brak zdolności syntezy melaniny. Patologia wynika z różnego rodzaju defektów genetycznych uniemożliwiających prawidłową produkcję melaniny. Z kolei bielactwo charakteryzuje się występowaniem na skórze plam, które nie zawierają melaniny z powodu wrodzonych defektów jakie wystąpiły podczas migracji prekursorów komórek barwnikowych z grzebienia nerwowego w czasie rozwoju embrionalnego.
Bibliografia
- Ganong W., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2009.
- Traczyk W., Fizjologia człowieka w zarysie, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
- Marczyńska D., Przybyło M., Melanocyty – komórki barwnikowe o wielu obliczach, Problemy Nauk Biologicznych, 4/2013.
Polecane produkty:
|
Kolagen w proszku na stawy, kości i skórę
Kolagen bioalgi zawiera aż 97% hydrolizowanego kolagenu. Jego opatentowana formuła sprawia, że wchłanialność jest na bardzo wysokim poziomie. Wspomaga łagodzenie objawów już istniejących chorób stawów, dodatkowo zapobiegając pojawianiu się nowych. Zobacz więcej... |
|
Kwas hialuronowy na stawy i skórę
Kwas hialuronowy zapewnia mazi stawowej właściwości lepko-sprężyste, przez co zmniejsza ból w stawach. Dodatkowo wypełnia przestrzenie w naskórku redukując zmarszczki. Sprawia, że skóra wygląda młodziej i polepsza się jej odcień, dając też efekt ... Zobacz więcej... |
