Szukaj
Szukaj

Różyczka

Spis treści

Kolagen naturalny do picia

Kolagen naturalny do picia

Różyczka jest chorobą zakaźną charakteryzującą się stosunkowo łagodnym przebiegiem – o ile wystąpiła już po porodzie. Jest prosta w diagnostyce, a jednokrotne zachorowanie powoduje wytworzenie się u chorego odporności na całe życie. Oznacza to, że na różyczkę można zachorować jedynie raz w życiu.

 

Przyczyny

Przyczyną choroby jest zakażenie wirusem różyczki na drodze kropelkowej, czyli podczas kontaktu z wydzielinami osoby zakażonej. Szczyt zachorowań przypada na okres jesienno-zimowy lub wczesną wiosnę, ponieważ to wówczas ludzie wykazują najsłabszą odporność. Na początku następuje zakażenie błon śluzowych nosa i gardła, po czym wirus różyczki przenika do węzłów chłonnych i narządów wewnętrznych. Choroba cechuje się obecnością okresu wylęgania, który trwa zwykle do 3 tygodni. Chory może zakażać osoby ze swojego otoczenia na kilka dni przed pojawieniem się pierwszych objawów, a także do 2 tygodni po zniknięciu ostatnich.

Objawy różyczki

Do najbardziej typowych objawów różyczki zalicza się:

  • powiększenie węzłów chłonnych;
  • przemijającą, krótkotrwałą wysypkę;
  • dolegliwości bólowe stawów i mięśni;
  • gorączkę;
  • nudności;
  • bóle oczu;
  • ogólne zmęczenie organizmu.

Objawy mają łagodny przebieg. Jednym z najbardziej charakterystycznych objawów jest wspomniana wysypka, która manifestuje się pod postacią grudek i plamek, przy czym ma intensywnie różową barwę. Na samym początku obejmuje twarz, po czym już w ciągu pierwszej doby przenosi się na resztę ciała.

Niestety zachorowanie na różyczkę w I trymestrze ciąży działa wyjątkowo szkodliwie na płód, prowadząc w efekcie do różyczki wrodzonej. To z kolei powoduje rozwój u płodu licznych wad wrodzonych. Ponadto tuż po urodzeniu może pojawić się zapalenie opon mózgowych, powiększenie wątroby i śledziony, a także zapalenie mózgu.

Sklep Spirulina
Sklep Spirulina

Szczepienia ochronne

Uodpornienie przeciwko różyczce wprowadzono do programów szczepień z uwagi na zagrożenie, jakie wirus ten stwarza dla płodów, wywołując zespół różyczki wrodzonej (m.in. upośledzenie umysłowe, wady serca, zaćma, głuchota).

Szczepienie jest wskazane u wszystkich dziewczynek przed osiągnięciem okresu rozrodczego, a także u nieszczepionych dorosłych kobiet przed planowaną ciążą. W związku z tym, że zawiera żywy, atenuowany wirus, nie wolno jej podawać kobietom w ciąży ani w okresie 2-3 miesięcy przed planowaną ciążą. Niemniej jednak pomyłkowe zaszczepienie kobiet we wczesnym okresie ciąży nie wpływa negatywnie na płód, w związku z tym w razie takiej sytuacji nie są zalecane żadne działania. Dodatkowo przed szczepieniem ochronnym nie zaleca się rutynowego wykonywania testu ciążowego. Biorąc pod uwagę powyższe informacje, kobieta planująca ciążę (która nie przechorowała do tej pory różyczki) powinna wykonać badanie pod kątem poziomu przeciwciał klasy IgG. Jeśli ich nie ma, powinna skierować się na szczepienie.

Podawane zachorowanie na różyczkę bez serologicznego potwierdzenia rozpoznania nie jest podstawą do zwolnienia ze szczepienia z uwagi na częste pomyłki diagnostyczne. Schemat szczepienia polega na podaniu 1 dawki szczepionki monowalentnej lub ewentualnie skojarzonej – przeciwko śwince, odrze i różyczce. Pierwsza dawka szczepionki przypada na 13-15 miesiąc życia dziecka, natomiast druga dawka na 10. rok życia lub nieco wcześniej. Dodatkowo uważa się, że szczepionka ta może sporadycznie powodować u dziewcząt przemijające bóle stawowe lub zapalenia stawów.

Leczenie

Różyczka wymaga leczenia objawowego, które obejmuje działania likwidujące bóle mięśniowe i stawowe oraz zmniejszające gorączkę. Wskazany jest odpoczynek bierny, podawanie dużej ilości wody oraz odpowiednia dieta uzupełniająca niezbędne składniki odżywcze. Można wspomagać się farmakoterapią, najczęściej przeciwbólową i przeciwgorączkową. Wskazana jest izolacja chorego ze względu na zakażanie przed wystąpieniem objawów i po zakończeniu choroby. Celem jest zapobieganie rozprzestrzeniania się wirusa.

Kobiety znajdujące się w I trymestrze ciąży i podejrzewające u siebie zakażenie wirusem różyczki powinny niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.

Bibliografia

  1. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, tom II, Wydawnictwo MP, Kraków 2010.
  2. Bennett J., Dolin R., Blaser M., Choroby zakaźne, Wydawnictwo Medipage, Warszawa 2020.
  3. Drutz J., Różyczka, Pediatria po Dyplomie, 3/2011.


Polecane produkty:

Zapisz się do newslettera!

Szukaj
Kategorie wpisów
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Bezpłatne konsultacje
Kubek dla Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Popularne w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *