Problemy natury psychicznej lub emocjonalnej były dawniej prawdziwym tematem tabu. Obecnie na całe szczęście coraz częściej nie są już tak traktowane, a dzięki świadomości dorosłych, również dzieci otaczane są coraz lepszą opieką. Zastanówmy się zatem, kiedy warto udać się z synem lub córką do psychologa dziecięcego.
Diagnoza dziecka – podstawa jego dobrego funkcjonowania w życiu
Rozwój dziecka bardzo mocno rzutuje na jego dorosłe życie. Jeśli w życiu malucha występują jakieś problemy i trudności, które nie są odpowiednio rozwiązywane, mogą istotnie wpłynąć na jego nieprawidłowy rozwój lub przekształcić się w poważne zaburzenia. Dlatego już od najwcześniejszych lat każdy rodzic powinien obserwować swoje dziecko, co pozwoli mu na szybkie dostrzeżenie niepokojących objawów – a także szybką interwencję, jeśli się już pojawią.
Właściwa diagnoza dziecka sprawia, że ma ono szansę otrzymać psychoterapię oraz skrupulatnie dobrane leki, jeśli będą potrzebne. To rozwiązanie, które pomaga w opanowaniu problemów dziecka, a także sprawia, iż lepiej odnajduje się ono w społeczeństwie i grupie rówieśniczej. Co więcej, diagnoza i leczenie wspomagają jego dalszy rozwój i przyczyniają się do tego, że w dorosłym życiu będzie człowiekiem szczęśliwym.
Diagnoza psychologiczna. Na czym polega?
Diagnoza psychologiczna dziecka przeprowadzana jest dwuetapowo. Ze względu na to, że to rodzice są pierwszymi osobami, które mogą zaobserwować niepokojące objawy, zazwyczaj to oni przychodzą na konsultację. Pierwsza z nich odbywa się wyłącznie z dorosłymi i polega na zebraniu wywiadu.
W następnej kolejności, podczas drugiego spotkania, psycholog rozmawia z dzieckiem, stosując w tym celu odpowiednie metody. Muszą być dopasowane do wieku pacjenta, w tym dla maluchów są często formą zabawy, a dla starszych dzieci – poważniejszą rozmową. Przeprowadzone mogą zostać także testy psychologiczne, które jeszcze lepiej weryfikują obserwacje. W mieście Bydgoszcz, psycholog dziecięcy z PsychoMedic.pl zawsze indywidualnie ustala sposób dotarcia do małego pacjenta.
Co powinno zaniepokoić w zachowaniu dziecka?
Jak już wspomnieliśmy, to rodzice jako pierwsi mają szansę na zaobserwowanie niepokojących objawów u dzieci. Co jednak powinno ich zaniepokoić? Może to być cały szereg objawów, w tym ciągłe rozkojarzenie i problemy z koncentracją, a także pamięcią. Często objawem niepokojącym, który może towarzyszyć powyższym, jest nadpobudliwość ruchowa oraz agresja w stosunku do otoczenia i/lub siebie.
Inne powody do niepokoju to nagła zmiana zachowania dziecka, jego duże wycofanie, apatia. Mogą towarzyszyć im problemy z nawiązywaniem relacji czy wręcz niechęć wobec innych, a także niskie poczucie własnej wartości. Przygnębienie, brak zainteresowań i mało powodów do radości to także sygnały, że może dziać się coś nieodpowiedniego.
Kolejna niepokojąca sprawa dla wielu rodziców to fobie, napady paniki i ciągły stan lęku oraz napięcia. Dziecko może mieć też problemy ze snem, albo cierpieć na dolegliwości somatyczne (np. bólowe), których nie da się wyjaśnić żadną przyczyną.
Artykuł sponsorowany
