Skala Lovetta (test Lovetta) często stosowana jest do oceny siły mięśniowej. Podstawowe zasady przeprowadzania testu zostały omówione we wpisie Skala Lovetta – kończyna górna.
Staw biodrowy
Zgięcie
Za zgięcie w stawie biodrowym odpowiadają mięśnie: biodrowo-lędźwiowy, czworogłowy uda, przywodziciel wielki i krótki, pośladkowy średni i mały, krawiecki oraz naprężacz powięzi szerokiej uda.
3 – pozycja wyjściowa: siad z opuszczonymi nogami, całe udo oparte o kozetkę. Ruch zgięcia biodra
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony na przednią powierzchnię dolnej nasady uda, tuż nad stawem kolanowym
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, badana kończyna dolna odciążona ręką fizjoterapeuty. Samodzielny ruch zgięcia
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie w okolicy krętarza mniejszego
0 – brak napięcia
Wyprost
Wyprost jest możliwy dzięki współdziałaniu następujących mięśni: wszystkich mięśni pośladkowych, mięśnia przywodziciela wielkiego i krótkiego, mięśnia półbłoniastego, mięśnia półścięgnistego, mięśnia czworobocznego uda, mięśnia dwugłowego uda, mięśnia zasłaniacza zewnętrznego i wewnętrznego, mięśnia bliźniaczych, mięśnia gruszkowatego oraz mięśnia smukłego.
3 – pozycja wyjściowa: tułów oparty o kozetką, wyprostowane nogi oparte o podłogę. Ruch wyprostu
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do tylnej powierzchni nasady dalszej uda
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, kończyna badana odciążona. Samodzielny ruch wyprostu
1 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem. Wyczuwa się napięcie na przebiegu mięśnia pośladkowego wielkiego
0 – brak napięcia
Odwodzenie
Za odwodzenie odpowiadają mięśnie: wszystkie pośladkowe, prosty uda, krawiecki, gruszkowaty i naprężacz powięzi szerokiej.
3 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, ruch odwodzenia prostej kończyny dolnej
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony na boczną powierzchnię nasady dalszej uda
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyna testowana odciążona. Samodzielny ruch odwodzenia
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie w okolicy krętarza większego
0 – brak napięcia
Przywodzenie
Ruch przywodzenia w stawie biodrowym jest możliwy dzięki kolejnym mięśniom: pośladkowy wielki, przywodziciel wielki, długi i krótki, biodrowo-lędźwiowy, półbłoniasty, półścięgnisty, grzebieniowy, dwugłowy uda, zasłaniacz wewnętrzny i zewnętrzny, bliźniacze, smukły i czworoboczny uda.
3 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku testowanym, kończyna dolna nie testowana odwiedziona i odciążona ręką fizjoterapeuty, kończyna dolna testowana wyprostowana – wykonuje ruch przywiedzenia
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do przyśrodkowej powierzchni nasady dalszej uda
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna dolna testowana odwiedziona i odciążona ręką fizjoterapeuty wykonuje samodzielny ruch przywiedzenia
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 2. Wyczuwa się napięcie w okolicy pachwiny
0 – brak napięcia
Rotacja zewnętrzna
Zespół mięśniowy rotujący zewnętrznie w stawie biodrowym obejmuje mięśnie: wszystkie pośladkowe, zasłaniacz wewnętrzny i zewnętrzny, bliźniacze, przywodziciel wielki, krótki i długi, smukły, krawiecki, czworoboczny uda, grzebieniowy, dwugłowy uda, biodrowo-lędźwiowy, gruszkowaty.
3 – pozycja wyjściowa: siad ze zwieszonymi podudziami. Ruch rotacji zewnętrznej w stawie biodrowym
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony nad kostką przyśrodkową goleni
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyna dolna badana zgięta w stawie kolanowym i biodrowym do 90 stopni, odciążona ręką fizjoterapeuty. Ruch samodzielnej rotacji zewnętrznej
1 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, badana kończyna zrotowana do wewnątrz spoczywa na drugiej kończynie. Wyczuwa się napięcie w okolicy krętarza większego
0 – brak napięcia
Rotacja wewnętrzna
Rotacja wewnętrzna jest możliwa dzięki wymienionym mięśniom: naprężacz powięzi szerokiej, pośladkowy średni i mały, smukły, przywodziciel wielki, prosty uda i dwugłowy uda.
3 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3 dla rotacji zewnętrznej. Ruch rotacji wewnętrznej
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do kostki bocznej goleni
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 2 dla rotacji zewnętrznej. Samodzielny ruch rotacji wewnętrznej
1 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, kończyna badana zrotowana do zewnątrz i ułożona na drugiej kończynie. Wyczuwa się napięcie w okolicy krętarza większego
0 – brak napięcia
Staw kolanowy
Zgięcie
Za zgięcie w stawie kolanowym odpowiadają mięśnie: półbłoniasty, półścięgnisty, smukły, krawiecki, dwugłowy uda, brzuchaty łydki oraz podkolanowy.
3 – pozycja wyjściowa: stanie przodem do ściany. Zgięcie testowanej kończyny w stawie kolanowym do 90 stopni
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do nad guzem piętowym
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym. Kończyna badana wyprostowana i odciążona. Samodzielny ruch zgięcia
1 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem, stopa poza kozetką. Wyczuwa się napięcie w okolicy dołu podkolanowego
0 – brak napięcia
Wyprost
Ruch prostowania kolana jest możliwy dzięki dwóm mięśniom: czworogłowemu uda i stawowemu kolana.
3 – pozycja wyjściowa: siad ze zwieszonymi podudziami. Ruch wyprostu
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do przedniej powierzchni dolnej nasady podudzia
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, kończyna badana zgięta w stawie kolanowym do 90 stopni i odciążona. Samodzielny ruch prostowania
1 – pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyny dolne wyprostowane. Wyczuwa się napięcie w okolicy rzepki
0 – brak napięcia
Staw skokowy
Zgięcie (zgięcie podeszwowe)
Za zgięcie podeszwowe odpowiadają mięśnie: brzuchaty łydki, płaszczkowaty, piszczelowy tylny, strzałkowy długi i krótki oraz zginacz długi palców i palucha.
3 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem, kończyny dolne wyprostowane, stopy poza kozetką. Ruch zgięcia
4 – opór mniejszy od maksymalnego przykładany do powierzchni guza piętowego
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku testowanym, stopa poza podłożem odciążona ręką fizjoterapeuty. Ruch zgięcia
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie na przebiegu ścięgna Achillesa
0 – brak napięcia
Wyprost (zgięcie grzbietowe)
Zespół mięśniowy odpowiadający za wyprost w stawie skokowym obejmuje mięśnie: piszczelowy przedni, prostownik długi palców i palucha, strzałkowy trzeci.
3 – pozycja wyjściowa: siad ze zwieszonymi podudziami. Ruch wyprostu
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do grzbietowej powierzchni stopy
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 2 dla zgięcia. Samodzielny ruch wyprostu
1 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3. Wyczuwa się napięcie na przednio-bocznej powierzchni nasady dalszej goleni
0 – brak napięcia
Supinacja
Supinacja to inaczej ruch odwracania stopy. Jest możliwy dzięki wymienionym mięśniom: brzuchaty łydki, piszczelowy przedni i tylny, zginacz długi palców, prostownik długi palucha oraz płaszczkowaty.
3 – pozycja wyjściowa: siad ze zwieszonymi podudziami, stopa w pozycji pośrodkowej nie może się opierać o podłoże. Ruch supinacji
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do przyśrodkowej krawędzi stopy
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: leżenie tyłem, kończyny proste. Stopa kończyny badanej odciążona ręką fizjoterapeuty wykonuje ruch supinacji
1 – pozycja wyjściowa: leżenie przodem, stopa poza kozetką. Wyczuwa się napięcie w okolicy mięśnia trójgłowego łydki
0 – brak napięcia
Pronacja
Pronacja to inaczej ruch nawracania stopy. Można go wykonać dzięki następującym mięśniom: strzałkowy długi, krótki i trzeci oraz prostownik długi palców.
3 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 3 dla supinacji. Ruch pronacji
4 – opór mniejszy od maksymalnego przyłożony do bocznej krawędzi stopy
5 – opór jest maksymalny, ale umożliwia wykonanie ruchu w pełnym zakresie
2 – pozycja wyjściowa: jak w stopniu 2 dla supinacji. Odciążona stopa wykonuje ruch pronacji
1 – pozycja wyjściowa: leżenie na boku nie testowanym, stopa poza kozetką. Wyczuwa się napięcie na bocznej powierzchni goleni
0 – brak napięcia
Bibliografia
- Zembaty A., Kinezyterapia, Wydawnictwo Kasper, Kraków 2002.
Polecane produkty:
|
Plastry do kinesiotapingu
Zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce z bólem układu mięśniowo-nerwowego. Dodatkowo korzystnie wpływają na poprawę krążenia krwi oraz limfy, zapewniając przy tym wygodę podczas noszenia. Zobacz więcej... |
|
Plastry kinesiotaping
Taśmy Kinesio Tex Classic to oryginalne, japońskie plastry znane i cenione od lat przez fizjoterapeutów na całym świecie. Stworzone zostały i do tej pory nadzorowane są przez doktora Kenzo Kase. Taśmy te zapewniają skuteczną i bezinwazyjną metodę w walce Zobacz więcej... |
